Cristal Academy; The Long Lost Powerful Princess

Chapter 72

*Christine's POV*

Thanks to Yuu and the gang, I got home safe and sound.

"Don't stress yourself too much and if ever you need something, call us. Okay?" Paalala sa'kin ni Yuu na tinanguan ko naman.

Hindi na 'ko nag salita, pagod na masyado ang Saliva at bibig ko dahil sobrang daldal nila kanina at kailangan kong makisabay.

"Yoha, call me if something's going on here, okay? You're welcome in our house." Sabi ni Yuki sabay hawak sa kamay ko.

I knew there's something going on between Yoha and her relatives. So what is it? Meh, maybe I should let it go. I'm not Yoha, I'm Christine Stacey.

Sumakay na silang tatlo sa cab na naghihintay sa kanila habang ako naman ay pumasok na sa bahay nila Yoha.

It's simple yet so beautiful. I like this vibe on their house perfect for meditation.

"I'm home." Pagbati ko pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa pinto.

I think it's a manner here or a tradition to let your elders know that you're already at home.

I'm waiting for Yoha's father to reply but I got nothing. I sighed because I expect that someone will greet me here.

I peeked on Yoha's memory to find my room and I see that my room is located on Second Floor.

I go to my room without making any noise.

After I got to her room, I immediately laid on her bed and the feeling is so relaxing. It feels like all of my problems are washed out.

Matutulog na sana ako ng makarinig ako ng ring at nakita ko na tumatawag sa'kin si Yuu kaya naman sinagot ko ito.

"Hey, what's up? Nakauwi ka ba ng maayos?" Tanong ko sa kaniya.

"Yeah, how 'bout you? How's your feeling?" Tanong niya na medyo kinatawa ko naman. Nagpalitan lang kami, ano 'to? Q and A? May soon to be Miss Universe ba? Lol.

"Hey why are you laughing like that?" Tanong niya pero ramdam ko na medyo tumatawa din siya da kabilang linya.

"Nah, natawa lang talaga ako dahil may naalala ako. Pfft." Sabi ko at natawa na naman pero this time sumabay na siya sa pagtawa ko.

Seryoso feel ko may sapak kaming dalawa.

"It's good to hear that you're laughing. Aaminin ko natakot din ako sa naging kilos mo kanina, para ngang nag iba 'yung pagkatao mo eh, which is impossible." Sabi niya at sinundan pa ng mahinang tawa. Bahagya akong natigilan dahil totoo naman na hindi ako si Yoha at ibang tao ako kaya tuloy parang nakakaramdam ako ng guilt dahil parang niloloko ko sila.

"Ah haha. Stress lang talaga ako kaya naging gano'n 'yung pakikitungo ko. Pasensya na talaga." Awkward na paliwanag ko.

"Nah, it's okay. Bye na Yoha, magpahinga ka na. Tinawagan lang kita para malaman ko kung ano ang lagay mo. Don't stress yourself too much okay?" Paalala niya na ikinangiti ko. Kahit na alam kong ang tatay ni Yoha ay halos wala nang pakialam sa kaniya, atleast alam ko na merong Yuu na may pakialam sa batang babae na pinaglulunggaan ko.

"You too. Bukas din naman papasok ako so don't worry too much." Sabi ko, after ng pagsabi namin ng bye sa isa't isa ay agad ko ding in-end ang call at tumingin sa kisame ng kwarto ni Yoha.