Chapter 2. Last Day with Her
Calyx's Pov.
After breakup , I decided na lumuwas ng bansa. Pupunta ako ng Paris basakaling makalimutan ko si Luna.
After 2 Years...
Simula ng araw na yon naging malapit kong kaibigan si Vienna She's a good friend at napaka masayahin. We become bestfriend.
"Hey! ‘bat antagal mo makabihis?" She complain.
"Sorry! So let's go?"
Nagtataka kayo kung bakit ko siya kasama? It is because ng umalis ako ng bansa at nag decide na dito na manirahan sa Paris, saktong nandito din s'ya nag stay. Nong broken ako Luna at saktong nagbabakasyon pala siya non sa Pilipinas. Oh diba? Destiny kami.
Nandito kami sa park. Gumagala gala kami. We decided to have fun kasi maikli lang daw ang buhay kaya dapat sinusulit.
"Ouh common let's ride" turo n‘ya sa ferres wheel.
"S-sure" sagot ko.
Takot ako sumakay don pero para kay Vienna kaya sasakay ako. Simula nong naging close kami, hindi na talaga sya matatanggihan sa gusto nya. I support her and she gave me support too. Partner in crime din kami HAHAHA.
Pagkatapos naming sumakay, kumain, sumayaw, kumanta, at kung ano ano pa ginagawa namin. At exact 10:35 pm pauwi na kami ng bigla syang nahimatay. Dali- dali kung tinawagan ang ambulance at thanks God mabilis naman sila mag response. Kinakabahan ako, nanlalamig, at kung ano ano na ang nararamdaman ko. Andito kami sa hospital I call her mother since her dad passed away 5years ago.
Palakad lakad ako di ako mapalagay. Nag alala talaga ako para sa kanya. May sakit kasi sya, Stage 3 brain cancer. Bawal sa kanya mapagod pero matigas talaga ulo nya ei, ayaw papigil kaya hindi ko sya mapipigilan. Gusto nyang gawin ang mga bagay na hindi n‘ya nagagawa dati nung bata pa sya.
"Where's my daughter?" Dumating na ang mom n‘ya worried na worried din.
"Relax tita nasa loob na siya mag hintay nalang tayo" tapos pinaupo ko si tita. Pareho kaming nag alala ng sobra pero si tita talaga umiyak na. Pagkalaan ng ilang minuto lumabas na ang doctor.
"Kamusta siya doc? Kamusta ang anak ko?" Napaiyak na tanung ni tita. Di makasagot ang doctor ni Vienna.
"Ok lang siya diba?" Hagulhol ni tita sa iyak. I felt my tears down pero I know lalaban pa sya, matapang yon na babae si Vienna.
"I'm sorry Ma'am di na n'ya talaga kinaya" sabi ng doctor
"NOOOOO" NOOO!" Sigaw ni tita sa emergency room.
After ko marinig yon, gumuho ang mundo ko. Nawalan ako ng lakas, nanghihina ako. Sa mga oras na ‘yon hindi ko na napigipang umiyak pa. Iniwan na niya kami! Iniwan na n'ya ako!.Tumakbo ako sa loob para makita siya at mahawakan. She's cold, pale, at napansin ko tumulong luha sa mga mata n'ya. I hold her hand tightly na mas lalong naging rason ng hagulhol ng iyak ko.
Sa 2 years naming pagsasama, naging maayos ang buhay ko. Alam ko may sakit s'ya pero kinalimutan ko iyon para sa kanya. Ginagawa ko lahat ng gusto nya para sumaya sya. I know darating ang araw na ito. Dapat naging ready nako sa mangyayari pero hindi eh. Di pako ready mawala sya..
author : ano kaya mangyayari kay Calyx sa susunod na kabanata?
to be continued....
@A u t h e n t i c _ h e a r t
BINABASA MO ANG
UNREQUITED LOVE
Short StorySa kwentong ito ay puro kathang isip lamang ng isang manunulat. Maging ang mga pangalan na ginamit sa mga tauhan ng kwento. Paalala :: : Plagiarism is a crime. Pinaghirapan ng author lumikha ng kwento kaya huwag ninyo po sanang nakawain...
