Who Are You

Who Are You 29

Beginning of trouble.

Nakatulala lang ako dito sa cafeteria. Hindi parin kasi ako makapaniwala sa nangyari kanina.

Napatigil ang lahat ng nasa isip ko nang magtagpo ang mata namin. Napahinto rin siya sa paghahanap na para bang ako ang hinihintay niya kaya siya nandoon.

He was grinning while looking at me. Even his grin makes him more attractive. All of the girls passing by are looking at him giggly. What a head turner.

Umiwas nalang ako ng tingin. I convinced myself that he's not here for me. He's grinning on my back.. not me.

Hinugot ko ulit ang cellphone ko at tinawagan si ethan. Kailangan ko ng diversion at para maiwasan ang kaba. Agad naman itong sinagot ni ethan.

"Hello? Bakit ka napatawag, may problema ba?" Bungad niya.

Napangiti ako at nagsimulang maglakad. Iniiwasan kong mapatingin sa gawi ni adrian kaya nakatingin lang ako sa sahig habang naglalakad.

"Wala lang. Namiss kita."

I hear him chuckled. Bakit ba pati pagtawa niya masarap sa tenga? "Ililibre naman kita ng lunch hindi mo ako kailangang ituin." Aniya.

Palapit na ako ng palapit sa gate kaya abot abot ang kaba ko.

"A-Ah nasaan ka na pala?" Pagkasabi ko nun ay nakalampas na ako ng gate.

Napahingang maluwag ako. Buti nalang talaga nak---

Napatigil ako nang may humablot ng cellphone ko. Bumalik ang kaba ko nang makita si adrian sa gilid ko. Inilipad niya sa ere ang cellphone ko.

"C-Cellphone ko 'yan!" Tumingkayad ako para maabot ang cellphone pero masyado siyang matangkad.

Pinagtitinginan na kami ng mga estudyanteng dumadaan. Mas lalo kong sinubukang abutin ang cellphone.

He smirked. "Ah sayo ba?" Aniya at pinatay ang tawag saka inabot sa'kin.

"Eto na." Sabi niya na parang wala siyang ginawang kasalanan.

Padabog kong kinuha 'yung cellphone at agad ko siyang tinalikuran. Hindi pa man ako nakakalakad ay hinila niya ako ng malakas.

Muntik na ako matumba pero nasalo niya agad ako at biglw nalang akong hinalikan sa pisngi. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at mabilis ang pagtibok ng puso ko sa kaba.

Wtf ano ba problema niya?!

Pinagtitinginan na kami dito pero wala lang sa kaniya. He really likes attention.

We stayed in the position and he whispered "Hindi mo ba ako papansinin? Ang tagal kitang hinintay dito."

Hindi ako nakapagsalita. So ako talaga ang hinahanap niya kanina?

His last words made me froze. He smiled at me before he turn around and began to walk inside the campus. He left me there looking and acting like a potato.

I was staring at his back while my head was repeatedly remembered what he said.

"See you around babe." He kissed my cheek again before he turned around.

Nahahalata niya ba ako? Or talagang 'yun ang tawag niya kahit kanino?

"by?"

Pero sabagay, playboy siya kaya alam ko isa na yun sa normal na tawag niya sa mga babae niya. Yeah, tama tama.