Bizi ayıran mesafelerdi. Seni her gün her saniye görmek istedim. Baktım mesafeler var sustum, katlandım her özlediğimde kokuna sarıldım. Hatırlıyor musun, bana parfümünü vermiştin. İşte her yerde sen kokuyordun. Herkesin gözlerinde sen vardın ama yoktun işte. Özlem büyüdü içimde çağ kapattı çağ açtı. Sevgimiz her şeyi aşar sandım yanıldım, yıkıldım. Bitmişti işte bomboş gözlerle bakıyordun. Bana bakarken fırtınalar kopan deniz gözlerinde şimdi ölü bir durgunluk vardı. Anlamıştım ama sustum. Senin yanındaydım sonuçta. Kokunu bir kez daha içime çektim. Son bir kez seni seviyorum dedim ve veda ettim. Aslında o gün sadece sana veda etmedim sevgilim anılara da veda ettim onları da gömdüm seninle beraber toprağa.
Kendi ruhumu söylemiyorum bile...
