Why did he see ME? Ft. Martin Garrix

62.

Ik had alle tijd, dus ik fietste rustig naar de club toe. Wat Martijn had gezegd bracht me aan het denken. Ik zit er eigenlijk niet op te wachten om naar een psycholoog te gaan. Een vreemd iemand waarmee je al je problemen deelt, nee dank je. Ik vind het gewoon raar eigenlijk. Je verteld al je problemen en verwacht dat het opgelost word.

Ik trok mezelf uit mijn gedachten en focuste weer op de weg. Ik stak mijn hand uit naar rechts en sloeg af. Ik remde langzaam en wachtte tot ik over kon steken.

Ik zette mijn fiets netjes in het rek en zette hem op slot. Er klonk opeens een keiharde toeter en langzaam remde de auto naast me. Het raampje ging naar beneden en ik zag de grijns van Donny en Carel.

"Jezus Don, ik schrok me helemaal dood. En jij" zei ik en wees naar Carel. Onschuldig stak hij zijn handen in de lucht. "Haha, sorry" lachte Donny en gaf me weer een grijns. "Ik denk dat ik jou vandaag haat" greens ik. "En ik denk dat ik jou vandaag ga irriteren" zei Donny.

"Doe je best" zei ik en hing mijn tas weer over mijn rug. Ik liep op een langzaam tempo weg en kwam weer in mijn gedachten uit. Ik weet het gewoon niet. Ik ga mijn problemen echt niet met een vreemd iemand delen, dat vind ik raar.

Opeens werd ik opgetild en over iemands schouder gegooid. Ik verstijfde helemaal. De persoon zette me weer op de grond en keek me aan. Ik schudde mijn hoofd een keer en keek naar wie me had opgetild, Donny. Ik ademde een keer diep in en uit. "Sorry, ik-" zei ik, maar Donny kapte me meteen af "het is oké, geen sorry zeggen. Ik had het kunnen weten". Ik schudde mijn hoofd en glimlachte naar hem.

We liepen verder en opeens voelde ik een scherpe pijn in mijn hoofd. "Auw, fuck" zei ik en greep naar mijn hoofd. "Ho, wat gebeurd er?" vroeg Donny. "Ik weet het niet. Hoofdpijn, aw" zei ik pijnlijk. Ik werd duizelig en wankelde een beetje. "Carel haal jij gauw wat water" zei Donny. Carel knikte en rende snel weg.

"Hier, ga eerst maar even zitten" zei hij en voorzichtig zette hij me op de grond. Carel kwam ondertussen aangerend met een bidon. "Hier" zei hij en Donny pakte de beker aan. "Drink wat" zei hij en gaf me de bidon aan. Ik nam een slokje en bonkte mijn hoofd tegen het stenen muurtje aan.

"Nee, niet doen. Daar gaat je hoofdpijn niet van weg" zei hij en legde zijn hand achter mijn hoofd. Ik deinsde iets terug toen ik zijn hand voelde. "Het is oké, ik doe je geen pijn" zei hij en kalmeerde me. Ik kneep mijn ogen dicht en wreef in mijn gezicht met mijn handen.

"Moet ik Martijn bellen?" vroeg hij en had zijn telefoon al vast. "Nee! Ik bedoel, nee, dat hoeft niet. Ik ben oké, niks aan de hand" zei ik paniekerig. "Oké oké, rustig" zei hij en keek me vreemd aan. "Ga maar vast ik kom er zo wel aan" zei ik zacht. "Nee, ik ga je niet alleen achterlaten zo" zei hij en verschoof zijn hand iets.

Ik verschoot weer en liet mijn hoofd maar in mijn handen vallen. "Zeg is eerlijk, waar ben je zo bang voor als ik mijn hand op je hoofd heb" vraagt hij rustig. "Ik- eh" stotter ik. "Laten we je eerst maar eens naar binnen krijgen, oké?" Zegt hij. Ik knik en voorzichtig sta ik op met zijn hulp. Ik strompelde voorzichtig en langzaam met Donny mee naar binnen.

Hij begeleidde me naar de zachte bank die in de kantine stond. Ik liet me er langzaam op zakken en sloot mijn ogen even. De stof van de bank zakte naast me in. Ik voelde door de voorzichtigheid dat het Donny was.

"Ik heb Martijn gebeld" zei hij voorzichtig. Mijn ogen schoten open. "Waarom!" riep ik bijna. "Nou, omdat ik me zorgen maak. En hij zei dat je dit al langer hebt, dus hij heeft een afspraak gemaakt bij zijn dokter voor je" zei hij.

"Ik hoef niet naar een dokter, ik heb gewoon rust nodig denk ik" zei ik kalmpjes. Mijn stem klonk dan wel kalm, maar in mijn hoofd was er een storm gaande. "Hoelang heb je dit al?" vroeg Carel die zich naast Donny op de bank liet zakken.

"Weet ik niet. Ik denk een paar weken" antwoordde ik twijfelend. "Hm, en je denkt dat het dan niet verstandig is om naar de huisarts te gaan?" grinnikte Carel. "Nee. Nou, ja misschien wel" zuchtte ik.

"Ik ga me omkleden, Don" zei Carel en sloeg Donny vriendschappelijk op zijn schouder. "Yo, is goed" antwoordde Donny. "Moet jij ook niet om gaan kleden?" vroeg ik aan Donny die wat aan zijn nagels pulkte. "Nee, ik blijf hier tot Martijn er is" zei hij lief.

"Maar even, nu iedereen weg is. Waar ben je bang voor, zoals net als ik mijn hand achter je hoofd heb of een hand op je schouder of iets?" vroeg hij voorzichtig.

"Nou, eh-" ik probeerde iets uit mijn mond te krijgen, niks. Zelfs Martijn wist het niet. Het was moeilijk om over te praten. "Hallo?" vroeg Donny en wapperde voor mijn gezicht met zijn hand. "Sorry, ik was in gedachten" zei ik en schudde mijn hoofd.

"Ik ben vanaf mijn 10e tot 21e eh- m-misbruikt, door een vriend van mijn vader-" zei ik en op dat moment barstte ik in huilen uit. De paniek schoot in mijn hoofd en alles werd wazig.

"Juul, blijf erbij" hoorde ik Donny vaag zeggen. "Juul!" hoorde ik een andere stem zeggen, Martijn. "Juul-" en toen werd het zwart. Ik voelde nog net hoe ik opgetild en meegenomen werd.

POV Martijn

Ik gaapte een keer en ruimde de borden op van het ontbijt. Julia was inmiddels als naar werk gegaan en ik zou zometeen naar de studio gaan. Ik deed mijn sneakers aan en pakte mijn jas van de kapstok. Ik pakte mijn sleutels en telefoon en propte ze in mijn zak. Ik griste mijn rugzak van tafel en hing hem om mijn schouder.

Met de lift ging ik naar beneden waar mijn chauffeur op me aan het wachten was aka Watse, hehe. "Yoooooo" riep ik wat te enthousiast door de auto. "Yooooooo" kreeg ik enthousiast terug van Louis en Watse.

We reden met z'n drieën naar de studio. Toen we er waren liep ik regelrecht naar mijn studio waar ik me meteen in de stoel liet zakken. Mijn koptelefoon ging op en FL Studio stond al aangeklikt.

Na een paar uur aan de laptop gehangen te hebben ging mijn telefoon. In het scherm stond 'Donny'. In mijn reflex pakte ik meteen de telefoon en nam hem op.

Martijn: Yooo, hoe gaat ie?
Donny: Ja, goed hoor, maar er is iets
Martijn: Oh jee, wat is er?
Donny: Julia heeft een stekende hoofdpijn en ze kan amper opstaan. Dus ik dacht ik bel jou even.
Martijn: Shit, dat heeft ze nou al heel lang. Eh, ik kom er zo snel mogelijk aan. Laat haar even ergens zitten en houd je hand in haar nek, als ze het toestaat. Okay?
Donny: Ja is goed, ik zie je zo!
Martijn: Joe!

*Einde gesprek*

Als een gek pakte ik al mijn spullen en propte ze in de tas. Zonder na te denken klapte ik mijn laptop dicht. Het maakte me allemaal niet uit, zolang Julia oké was. "Watse!" riep ik hard door het gebouw heen. Geen antwoord. "Louis!" riep ik hard door het gebouw heen. Ook niks.

"LOUIS!" riep ik nog een keer , maar nu veel harder. "Yo!" Kreeg ik terug. "Kom effe!" riep ik weer terug. Ik hoorde zijn voetstappen mijn kant op komen en ik wachtte ongeduldig. "Kan je me een rit geven naar 'De Toekomst'...nu meteen" zei ik haastig.

"Ja, tuurlijk. Hoezo die haast?" vroeg hij, terwijl we gingen lopen. "Er is iets met, Juul" antwoordde ik zenuwachtig. "Oh" is het enige wat hij uitbracht. We liepen zonder iets te zeggen tegen elkaar naar de auto. Als een gek reden we naar 'De toekomst'.

Louis van nog net niet gestopt, maar ik stapte de auto al uit. Ik moet er heen. Toen ik door de deur was gekomen zag ik Julia op de bank zitten, in tranen. Ik zag dat Donny probeerde om haar te kalmeren. Dit keer lukte het niet.

Ik snelde naar binnen. Ik bij haar staan en sprak haar aan: "Juul" probeerde ik. Er kwam geen reactie. "Juul-" en toen viel ze weg. "Ik neem haar wel mee naar huis" zei ik haastig tegen Donny.

"Is goed, moet ik nog wat doen?" vroeg hij. "Nee, het is goed zo. Thanks" zei ik en ik nam haar mee naar de auto van Louis. "Wil je ons thuis afzetten?" vroeg ik en hij knikte. "Sure" zei hij.

Ik had Julia op schoot en ondersteunde haar nek. Zo reden we naar mijn huis. Ja wat gestuntel had ik haar in bed gekregen. Ik had haar een joggingbroek en een trui van mij aangetrokken.

~To be continued~

➕✖️

Hoi Garrixers! Alweer een tijdje geleden dat ik wat geüpload heb. Hierbij dus een nieuw deel! Ik hoop dat jullie hem leuk vinden♥️

➕✖️