I Got Pregnant By Unknown (Duavis Series #1)

Chapter 57

Chapter 57

"Zein ayos kalang?" Tumango sa tanong nila.

"Sorry Wala kaming nagawa para iligtas si Karl" Tristan said.

Si Ash kanina pang lumabas Hindi na bumalik.

"We miss you Tito" zymon and Zyrine said.

Ang ingay nandyan sila pero wala akong pake.

Kahit nandyan pa sila Hindi nanila maibabalik ang ang panahon.

Pinahid ko luha na pumatak sa mata ko.

"Insan bat tulala ka?" Lexie said.

"Wala" I said.

Completo sila pinapalibutan nila si Karl.

Kaine, fix and kael diko Alam bat nandito sila.
Si Tristan, si devon at Rick's late si katty, Katelyn at Lexie.

Iba iba Ang usapan nila habang ako nakatulala.

Nakakalungkot na ngayon Hindi gising Ang lalaking niligtas ako.

Zyrine and Zymon hold my hand.

Tiningnan ko ang maliit nila kamay..

"Mommy smile kana po" bumaling ako Kay Zyrine.

Niyakap ko sila pareho.
Ganon din sila sakin.

"Tito pwede naman ma discharge si Karl sa bahay niyo nalang" Tristan said.

"Yon ang plano namin" he said.

"Babies mag CR si mommy" tumango ang dalawa at tsaka ako lumabas.

Hinanap ko Ang CR tsaka pumasok sa loob...
Ito nananaman isa isang tumulo ang luha sa mata ko.

Yumuko ako habang umiiyak.
May nagbigay ng panyo kaya tinggap ko.

Pinahid ko ang luha tumayo ako para mag hilamos. Nabigla ako sa lalaking nasa harap ko.

"Miss umiiyak ka?" He said.

"Okay na ako sino kaba?" I asked.

"Hanzellion just Hanzel" tinanggap ko Ang pakikipagkamay niya.

"Zeinnia uhm Zein nalang" tumango siya.

"Kaibigan ka ni Cian Raine? Right?" He asked.

"Teka pano mo nalaman?" I said.

"Friends ni Raine they Meet in America when she's studying as a doctor and me too"tumango nalang ako.

"I heard that Raine got accident that's why I'm here and accidentally Meet you" pinilit Kong ngumiti.

"Labas na ako zein nice to meet you" ngiti nalang ang isinukli ko bago siya umalis.

Tiningnan ko Ang sarili ko sa salamin.

"Karl? Karl?" Kumurap ako pero biglang nawala.

Imagination ko lang atah yon. Akala ko totoong nakita ko siya.

Damn! I miss him. Nakita ko siyang malungkot. No! He's not Dead diba? Bat siya magpapakita? Imagination ko lang atah.

Humampas ang napakalamig na hangin kaya niyakap ko ang sarili ko.

Inayos ko ang mukha ko bago lumabas.

Sana pagbalik ko gising na siya.

Nabigla ako sa pagbalik ko ng nagkakagulo na sila.

"Mom anong nangyare?"they all crying na nagpaiyak na din sakin dahil nakikita Kong sinasagip nila Ang buhay ni Karl.

"Karl? Laban ka please Mahal Kita" Sabi ko habang umiiyak. Ikalawang pump na Wala pa din.

Yumuko nalang ako.
Ang sakit! Ayoko mawalan ng pag asa.

Hinagod ni mommy ang likod ko.

"Ayos na zein" tumingin ako sa doctor na nakangiti.

"Good he survive again" Sabi nung doctor.

"Akala ko mawawala na Ang anak ko" iyak na Sabi ni mommy.

"Hes strong nilalabanan Niya ang kamatayan maybe may malaki Ang tiyansya na magising siya" doctor said.

"Thanks doc" dad said.

"Mommy enough na po" pinahid ko luha sa mata ko.

"I'm sorry I'm just scared na baka iwan Niya tayo" I said.

"Daddy's did not left us"zymon said.

"Maiwan Kuna kayo" tumango kami.

Nilapitan ko si Karl.

"Lumaban ka Karl! Nandito pa kami ng mga anak mo! Mahal ka namin" iyak na Sabi ko.

"Dude lumaban ka" Kael said.

"Huwag kami iiwan Karl Kung naririnig mo kami please don't leave us" Katelyn said.

Hindi umiyak si zyrine at zymon mabuti ng ako Ang umiyak huwag sila.

"Aalis muna kami bibili ng pagkain para makakain tayong lahat dito"lumabas ang mga lalaki.

"Magkapatatag ka Zein kaya ko Yan" katty said.

Hindi ko Alam pano ako magsisimula na Hindi ko Alam Kung paano dahil dala dala ko pa din ang sakit.

_____

A/N: Pahirap nga Naman😳