Tak jakby magicznie, czyli przemyślenia odnośnie Mahou Shoujo

Pierwsze Wrażenie #2 - Tropical Rouge! Pretty Cure (14.03.2021)

A WIĘC.

+

Jestem Wam winna przeprosiny. W tym tygodniu pojawił się trzeci odcinek Tropical, a ja nawet pierwszego nie oceniłam. Jednak w sumie wyszło na dobre, ponieważ miałam okazję obejrzeć trzy pełne odcinki za jednym zamachem. Podczas oglądania spamiłam koleżankom- to znaczy robiłam skrupulatne notatki, do których odniosę się przy tym rozdziale.

+

[Obrazki zostały zapożyczone z Pretty Cure Wiki, którą strasznie polecam!]

+

Zacznijmy od Manatsu, która zostaje przedstawiona na samym początku.

+

+

Od samego początku wydaje się bardzo... przebojowa. Nikt nie ma tyle energii co ona. Wiele ludzi z tego powodu jej nie lubi, ponieważ bardzo przypomina Ichikę z Kirakira. Jednak moim zdaniem właśnie z tego powodu jest taka fajna.
Już na samym początku zostaje nam przedstawione, jak bardzo energiczną osobą jest Manatsu. Pakuje walizkę, sprząta po sobie, wynosi śmieci i wychodzi z domu w ultrakrótkim czasie. Zaskoczyła mnie, ale nie powinna - w końcu cały sezon będzie opierać się na motywacji i energii do działania. Jest to niezwykle ważny temat w dzisiejszych czasach, kiedy tyle ludzi ma problem z wypaleniem. Tutaj powracam do opinii fandomu - tak, Manatsu jest podobna do Ichiki. Jednakże na podstawie tych pierwszych kilku minut stwierdzam, że jest to zdecydowanie lepsza wersja Ichiki. Manatsu nie jest tylko wesoła. Jest zdeterminowana. Idealny autorytet dla małych dziewczynek.

+

+

Czas na drugą główną bohaterkę, Laurę. Laura... podoba mi się, chociaż nie wiem dlaczego. Przede wszystkim wydaje mi się, że jej historia będzie bardzo złożona. Jak narazie jej jedyną motywacją jest zostanie królową, co wcale takim szlachetnym celem nie jest. Mam nadzieję, że dzięki przyjaźni z Manatsu i resztą dziewczyn nauczy się prawdziwego znaczenia bycia królową. Poza tym każdy wie, że Laura prędzej czy później zostanie Cure. To nieuniknione. Chociaż osobiście mam nadzieję, że w tym sezonie nie będzie piątej Cure. Mamy genialne postacie, które mogą wiele zdziałać. A Laura jest oryginalna sama w sobie.

+

A propos umiejętności Laury - używanie Aqua Pot mnie zdecydowanie zdziwiło. Okazuje się, że jest ona kolejnym „domkiem", a oprócz tego pozwala odzyskać Moc Motywacji, dzięki czemu Laura jest faktyczną częścią drużyny. To miła odmiana, zwłaszcza że ostatnim razem mieliśmy użytecznego nie-Curowego-lecz-nie-wróżkowego sidekicka w GoPri.... a to miało miejsce pół dekady temu.

6

Bardzo podoba mi się również faktyczne ograniczenie mobilności Laury. Nie wygląda na to, że potrzebuje wody, jednak na lądzie nie może się zbytnio poruszać. To bardzo fajny powiew świeżości. Wcześniej wszyscy „nieludzie" doskonale radzili sobie w środowisku ludzkim - na przykład kosmitki ze StarTwi, mimo że na ich planetach musi być inna atmosfera. 

+

No i patrzcie, zrobiłam jeden akapit o Manatsu i dwa o Laurze. W takim razie wróćmy na chwilę do Manatsu.

+

Bardzo podoba mi się jej impulsywność. Ona nie jest tylko zmotywowana - jest też pewna siebie i nie boi się być sobą. Takich silnych bohaterek potrzebujemy. Owszem, Manatsu jest trochę dziwna. Jej niektóre decyzje mi się nie podobają. Na przykład, JEZUS MARIA, DAŁA SKORZYSTAĆ ZE SWOJEJ SZMINKI DWÓM NIEZNAJOMYM OSOBOM.

+

A my mamy pandemię.

+

Ale mimo to ją lubię TvT

+

+

Szybciutko przejdźmy do Sango, bohaterki trzeciego odcinka. Po pierwsze, tak, za dwa tygodnie opiszę też resztę Cures. Po drugie, AAAAAGH, ONA JEST TAKA CUDOWNA! Nie mogę popatrzeć na nią bez uśmiechania się. Toei stworzyło idealną uroczą dziewczynkę i to jest jakiś szok. Nie znaczy to jednak, że Sango nie ma charakteru. Wręcz przeciwnie - jest bardzo wielowarstwową postacią. Sango ma problem, z jakim boryka się większość ludzi naszych czasów - boimy się wyrażać swoje opinie w tłumie ze strachu przed odtrąceniem. Dotyczy to nawet najmniejszych rzeczy. Osobiście bardzo się z nią utożsamiam.

7

Wydaje mi się, że historia Sango będzie szczególnie ważna. Nasza bohaterka musi nauczyć się uwierzyć w siebie i dzięki temu zaakceptować się taką jaką jest. Kto wie, może okaże się najbardziej rozbudowaną postacią z całej drużyny? Pożyjemy, zobaczymy.

+

***

+

Skończyłam omawiać bohaterki, więc czas na kwestie techniczne. Po pierwsze, opening.

+

+

Dokładnie taki, o jaki mi chodziło, przynajmniej pod względem muzycznym. Możecie pamiętać, że pisałam na swojej tablicy o piosence „Deep Blue Town" z iMarine Project. Chciałam, żeby opening Tropical był tak samo energiczny, i nie zawiodłam się ani trochę. Muzyka idealnie odzwierciedla tą „komiczną" stronę sezonu, który zdecydowanie będzie bardziej radosny po tak poważnym Healin' Good.

+

Poważnym zaskoczeniem była dla mnie... sama estetyka openingu. Animacja przypominała dla mnie ending, ze względu na wszystkie tańczące postacie, które zajmują ponad połowę całej czołówki. Zdaję sobie sprawę z tego, że nastąpiły cięcia budżetowe ze względu na pandemię. Jednak koniec końców nie jest aż tak źle - to wręcz dobrze, bo po raz kolejny zostają podkreślone energiczność i radosna atmosfera całego sezonu. Wszystkie sceny przebiegają bardzo szybko i pokazują, cóż, po prostu radosne życie głównych postaci. Kolejny powiew świeżości.

+