18 letnia dziewczyna która ma depresje i jest bita przez swojego ojca poznaje dość przypadkowo chłopaka który się nią interesuje i od tej pory często przychodzi pod jej szkołę by ja zobaczyć.
Czy T.I da ponieść się emocją do chłopaka ?
Czy da rade...
Weszliśmy do środka i zajęliśmy wolne miejsce, kelnerka przyszła i zebrała nasze zamówienia, kiedy tylko oddaliła się od naszego stolika Ravn zaczął mówić.
Ravn- Mów kto ci to zrobił.
T.I- Nie twoja sprawa.
Ravn- Może i nie moja sprawa ale ja nie mogę przejść obojętnie obok bitej osoby.
T.I- Jakbyś zainterweniował to by było gorzej i jeszcze by tobie coś zrobił.
Ravn- Mną się nie martw.
T.I- To ty też się mną nie martw.
Wstałam od stolika i zaczęłam się kierować w stronę parku by odebrać siostrę lecz Ravn mnie dogonił i złapał za rękę.
Ravn- Poczekaj, ja nie odejdę z tond do puki mi nie powiesz kto cię bije.
T.I- Ehh nie odpuścisz ?
Ravn- Nie nie odpuszczę.
T.I- Mój ojciec mnie bije i moją siostrę zadowolony.- miałam łzy w oczach.
Ravn- Pomogę ci, wyprowadzisz się od niego.
T.I- Nie on mnie znajdzie i nie mogę zostawić Zuzi samej, po prostu daj mi spokuj.
Odeszłam od niego i poszłam do mojej siostry i ruszyłyśmy w stronę domu.
POV Ravn
Kiedy T.I odeszła ze swoją siostrą, ruszyłem w stronę jej przyjaciółek.
Ravn- Ej wy jesteś przyjaciółkami T.I ?
Ryujin- No a co ?
Ravn- Musimy jej pomóc, ona nie może tam mieszkać.
Ryujin- Ale ty jej nie przemówisz, ona za bardzo się boi.
Ravn- Wiem dlatego musimy sami jakoś to załatwić.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
