Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

96

Yan Shuyu patronun "farklılıklarını bir kenara bırakıp" ona yardım etmek için dışarı çıkacağını asla düşünmezdi. Oğlu ona ölümcül bir bakış atıyordu ve o kadar gergindi ve utanmıştı ki ne diyeceğini bilmiyordu.

Elbette, patronun normalde nasıl davrandığını bildiğinden, burada kalbinin nezaketinden ona yardım etmeye çalışmasının bir yolu olmadığını biliyordu - kıkırdaması o kadar aniydi çünkü ne olacağını görmek için sabırsızlanıyordu. sonra olur!

Ama kıkırdamasının zamanlaması kusursuzdu ve hemen birbirine bakan iki çocuğun dikkatini çekti. Hayat kurtaran meşhur samanlığa tutunan Yan Shuyu, anında oğluna, “Yuanbao, bu küçük arkadaş, Zhou Amca'nın oğlu. Daha önce otelde tanıştığınız Zhou Amca, onu hatırlıyor musunuz? "

Yan Shuyu, masumiyetinin bahanesi olarak patronu tamamen kullandı. Ama küçük çocuk, açıklamasını duyduktan sonra, "Zhou Amca" ya birkaç saniye ciddi bir şekilde baktı ve kesin olarak başını salladı. Çocukların güzel anıları olmadığını söyleyen kimdi? Oğlu, sadece iki ay önce tanıştığı bir adamı nasıl hatırlayabildi?

Hikayenin gücü miydi? Yan Shuyu şimdi biraz endişeliydi.

Söylendiği gibi, en çok endişelendiğiniz şey mutlaka gelecektir. Onun için gizlice terlediği için, "Zhou Amca" henüz bitmemişti. Ayağa kalktı ve sanki bahçede Zhang Yuanjia'ya doğru yürüyormuş gibi ilerledi ve "Merhaba Yuanbao, görüşmeyeli uzun zaman oldu" dedi.

Patronun bu kadar baş belası olduğunu bilseydi, oğlunu kapıp içeri girdiği anda fırlatırdı. Yaptığı şeyi neden yaptığının açıklaması bekleyebilirdi. Buradaki en önemli nokta, kötü adam oğlu ile erkek başrolün babası arasındaki temastan kaçınmaktı. Yan Shuyu derinden pişman oldu, ancak kısa süreli fırsat gelip gitti.

Şimdi oğlunu alıp kaçarsa, iki şeyden biri olur. Birincisi, patronu ve erkek başrolün dikkatini daha da çekecekti. Ya da oradaki herkes onun aklını kaybettiğini düşünürdü.

Hiçbiri onun isteyeceği sonuç değildi. Doğal olarak, aceleci davranmaya cesaret edemedi. Sonuç olarak, onları şahin gibi izleme sırası ona gelmişti. Ellerini balığa çevirmiş, gözünü bile kırpmadan anlık oğluna yakından baktı.

"Zhou Amca" ona yaklaştığında, Zhang Yuanjia işbirliği içinde ona baktı ve tüm dikkatini ona odakladı. Küçük yüzünde bir gülümseme belirdi ve "Merhaba, Zhou Amca" dedi.

Uh oh, bu hiç iyi değil. Yan Shuyu'yu kendi kendine düşündü. Anlık oğlu gerçekten de en çok diğer insanların babalarıyla, özellikle de başrol erkekleri ile ilgileniyordu. Artık patron ona yaklaştığı için kendi annesini unutmuştu.

Yan Shuyu öylece durup olay örgüsünün kontrolü ele geçirmesini izlemeyecekti. Rotasını değiştirmek için bir şeyler yapması gerekiyor.

Ama daha herhangi bir hamle yapamadan, küçük çocuk Zhang Yuanbao, bir şey sezmiş gibi görünüyordu ve aniden ona bakmak için döndü, sonra da önünde duran "Zhou Amca" ya bakmak için geri döndü. Beyaz ve pürüzsüz küçük yüzü, sonunda tombul küçük bacaklarını hareket ettirmeden ve büyük bir kararlılıkla Yan Shuyu'ya doğru kürek çekmeden önce, vermesi zor bir karar varmış gibi bir süre mücadele etti.

Erkek başrolün babası iyi olabilir ama yine de kendi annesi kadar iyi değildi. Gelişimdeki kıvrımlar ve dönüşler kesinlikle çok dokunaklıydı. Yan Shuyu, duygularını saklamakta iyi olan biri değildi. Oğlu, erkek başrolün babasından vazgeçmeye karar verdiğinde ve ona doğru yürüdüğünde, yardım edemedi ama patron adama bir göz attı.