საგვარეულო ნახატი (დასრულებული)

დასასრულის დასაწყისი

         ....

ისევ თენდება დღე ... უაზრო ...

გოგონა უაზროდ წევს საწოლზე საკუთარ კოშმარებშია თავით გადაშვეული

მისი სული ჯოჯოხეთშია დამწყვდეული ...

გამოღწევასაც კი ვეღარ ცდილობს ...

საუკუნის წინ როდესაც ამ სამმა მამაკაცმა სამყაროზე დაპატრონება დააპირა ისინი წყვდიადში გამოკეტეს ...

ახლა კი სრულაიდ თავისუფლები  შეუზღუდავები დადიან დედამიწაზე ....

რა უშლით ხელს სამყაროს განადგურებაში ?    არაფერი ...

მხოლოდ ერთს აწუხებს სინდისის ქენჯნა

ბატონი ჯიმინი თავის ოთახში მდივანზე ზის და წითელ ღვინოს  სვამს ხელსი დიდი სიგარა უჭირავს და აბოლებს ჰგონია დარდს ჩაიხშობს მაგრამ პირიქით ...

მოსწონდა გოგონა... მისი ღიმილი ...

მოსწონდა როგორ დასდევდა... 

ეძებდა

ხშირად დიდი პალტოში წაავლებდა ხელს და აღარ უშვებდა ...

ბიჭს ენატრებოდა გოგონას სითბო ...

ახლაც მის ოთახში შეიპარა და მასთან დაწვა თავი გულზე დაადო და მის თმებში ჩაიმალა, გოგინას ხელები თავზე დაიდო ... უნდოდა ეგრძნო ....

ასე თავს დაცულად გრძნობდა ...

ქვემოთ ორმა ახლგაზრდამ სიცილით აიკლო მთელი სახლი .... განა მათ იგივე გზა არ გამოიარეს ? დიახ ... ისინიც დედამიწის ბოლოებში იყვნენ  დაუსრულებელ ტილოებში გამოკეტილი.

დიახ ... სწორად იფიქრეთ ... ისევ ორი დაკარგული და  გაყიდული სული , საცოდავი მხატვრები ... დაკარგული საღებავები ტყუილად გაფლანგული ცრემლები, და სასტიკი სიყვარული.

  მამაკაცებიდან ერთ - ერთი ახოვანი მაღალი მამაკაცი კიმ თეჰიონია რომელიც  ძველის ძველი ბიბლიოთეკის უმაღლეს ოთახში იპოვა პატარა მხატვარმა