Multide Asel ve Ufuk'un buluştukları depo gibi yer var. İyi okumalar ♡♡
Arkadaşlar artık ölmeyenlerin arasına Karaca'da eklendi ):
Bizim kullandığımız depodaydık ve Ufuk'la plan kurmaya çalışıyorduk. Sürekli işlerimize engel olan,her seferinde bizi zarara uğratan biri vardı. Gizli biri,bir türlü bulamadığımız biri. Bulamadığımız her dakika sinir kat sayım artıyordu. Bana zarar veren ,islerime karışan birini en fazla bir gün içerisinde bulurdum ama bu kişi her kimse gerçekten çok güzel saklanıyordu. Oflayıp oturduğum paslı demirin üzerinden kalktım ve deponun kapısına yürüdüm. Ufuk nereye diye sorduğunda eve gideceğimi söylememle şaşırdı ,
U - hani şu şerefsizi bulacaktık? arkamı dönmeden cevap verdim.
- geri geleceğim zaten Ada'yı göreyim geri gelirim dediğinde tamam anlamında bir şeyler mırıldandı. Arabama bindiğimde telefonum çalmaya başladı. Kim şimdi bu ya diye söylenerek telefonu elime aldım. Bir yandan da arabayı çalıştırmıştım. Yola çıktığımda aramayı da cevapladım,numara kayıtlı değildi. Kesin yanlış aramışlardı.
- alo?
- Asel abla dediğinde sesten tanımıştım.
- sen nasıl dediğimde karşı taraftan hafif gülme sesi geldi.
- ablam bende bir Koçovalı'yım sonuçta dediğinde bende güldüm .
- nasılsın canım,bizimkiler nasıl ne yapıyorlar diye art arda sorularımı sordum.
- abla sakin hepsini anlatacağımda sen buraya gelmeyecek misin diye sordu
- yani yarın belki gelebilirim ama şimdi birkaç işim var şuanda olmaz dediğimde anlayışla karşıladı
- tamam abla sorun değil sen işini halledince bol bol konuşuruz nasılsa artık hep buradasın değil mi diye sorduğunda aslında bu soruyu benim gitmeyeceğimden emin olmak için sormuştu.
- ablacığım artık hep buradayım merak etme,bir daha gitmeyeceğim söz dediğimde sesine rahatlık yansımıştı.
- oh abla çok şükür bir an yeniden gideceğim diyeceksin sanmıştım dediğinde güldük.Bir anda arkamda ki araba gaza basarak yanımda ilerlemeye başladı ama umursamadan yoluma devam edecektim ki benim önüme doğru sürmeye başladı. Ne yaptıklarını anlayamayıp kaşlarımı çattım. Yeniden önüme geçmeye çalıştılar ama izin vermedim. Çünkü bana çarpacaklardı.
- ne yapıyor bunlar dediğimde karşı taraf ne olduğunu anlamaya çalışıyordu
- abla bir sorun mu var
- ablacım trafikteyim şuanda bir dengesize rastladım galiba ben seni sonra arasam olur mu dediğimde
- tamam abla olur dediğinde görüşürüz demeye kalmadan yanımda ki araba önüme ani bir şekilde geçtidiğinde ona çarpmamak için direksiyonu sağ tarafa kırmıştım ama hakimiyetimi kaybettiğimde araba şiddetli bir çarpmadan sonra durdu bu arada bilincimi kaybetmek üzereydim. Başıma çok kötü bir ağrı girmişti ve ben görüntüleri bulanık,telefonda benden cevap bekleyen sesi uğultulu duyuyordum. Telefon elimden düşüp koltuğun altına gitmişti. Biraz sonra bilincimi kaybedip gözlerimi karanlık esir aldı...
Devam edecek
Nasıl bir bölümdü ? Biliyorum çok ama çok kısa bir bölüm oldu ama zaten bölümde biraz gecikti çünkü bu aralar pek iyi bir süreçten geçtiğim söylenemez, o yüzden de içimden yazmak gelmedi. Bölüm bu nedenle biraz iğrenç olmuş olabilir bu yüzdende özür dilerim ama beni de lütfen anlayın . Yeni bölümü de ne zaman kafamı ve beynimi eski yerine getirirsem o zaman atarım . İyi günler kendinize iyi bakın ♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çukurumun umudu
Action"Sen çukurdan çıkarsın ama çukur senden çıkmaz " bu söze yıllar önce inanmıyordum . Ama doğruymuş yıllar sonra geri döndüğümde anladım .
