Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 65: Hell No! :(

Shaley's POV

Shaley: HELL NO! >:( Mommy. AYOKO!

Mommy Ysa: Hindi na magbabago ang isip ko, Shaley.

Shaley: Mommy. What's happening? Hindi ko alam ang nangyayari sa'yo? You told me that they're good for nothing tapos ngayon gusto mo patirahin si Ashleen dito for 2months? Hindi ko kaya yun!

Mommy: Kayanin mo.

Shaley: Mommy. Bakit? Hindi mo siya kadugo. Hindi mo siya apo. Hindi mo siya kaano-ano. Bakit mo ba ginagawa to?

Mommy: Apo ko siya. APO ko si Ashleen. Anak siya ng Mama mo. At anak na rin siya ng Papa mo. KAPATID MO SIYA.

Naiiyak na ko. :( Bakit ganun? Pati ba naman ang lola ko na akala ko kakampi ko, si Ashleen na rin ang gustong makasama? No Way. Hindi ko nga masikmura yung pagmumukha ng babaeng yun eh. Makasama pa kaya sa bahay ARAW-ARAW?

Shaley: NO! NO! >.<"

Mommy Ysa: STOP SHOUTING AT ME! Ako ang masusunod sa bahay na to!

Nag walk out ako. Hindi ko kinaya. Bakit ba ganun kabilis magbago ang lahat? Bakit ganun? -,- :'(

-----

Ashleen's POV

Ashleen: Pero... Pero Papa. Ayoko po dun. Ayoko dun.

Papa: Anak. Dalawang buwan lang naman.

Bakit ba gustong gusto akong makasama ni Donya Ysabel. -,-

Ashleen: Hindi ako maggng masaya dun.

Papa: Kung gusto mo.. Twing weekends dito ka sa amin. Gusto ko lang niya makilala pa.

Ashleen: Pa. Hindi na niya ko kailangan pang makilala. At isa pa, di ba galit yun sa atin? Hindi naman ako tanggap nun.

Papa: Tapos na yun, Ashleen. Okay na ngayon lahat. TITIRA ka kasama ng Lola sa loob ng dalawang buwan. Wala nang aangal.

Ashleen: Ha? Papa naman. Tapos makakasama ko pa dun si Shaley. E alam niyo naman po kung gaano kainit ang dugo nun sa akin :/

Papa: Kaya nga. Kaya nga kailangan mong manirahan dun. Para magkasundo na kayo ng kapatid mo at mas makilala ka pa ng Lola mo.

Ashleen: Pero pa--

Papa: Wala nang pero pero Ashleen. Titira ka dun. Bago magpasukan, lilipat ka muna dun. Wala nang aangal. WALA NA.

Tapos pumunta na ng kwarto si Papa.

Ashleen: Mama?

Baka sakaling ipagtanggol niya ko kay Papa at sabihing WAG NA ITULOY yun. AYOKO TALAGA TUMIRA DUN. As in. Mamamatay ako >.<"

Mama: Sundin mo na ang Papa mo.

Ashleen: Pero pano ka dito pag lumuwas na si Papa? Walang magluluto ng pagkain mo. Walang magtitimpla ng kape mo. Wala kang kausap. Wala kang kakwentuhan. Malulungkot ka dito. mama.

Mama: Ashleen. Anak. Makinig ka sa akin. Para to sa iyo. Para to sa Lola mo. Para sa kapatid mo at Para sa papa mo. Gawin mo na. Wag mo ko alalahanin dito. Magkalapit bahay lang naman tayo uh. Pwede akong bumisita dun at pwede ka ring bumisita dito. Wala naman sigurong maggng problema doon db?

Ha..... Wala na. Wala na akong magawa. PANALO na sila. Di naman sila papatalo eh -,- KAYA KO BA YUN? Iniimagine ko palang parang mabubugbog ako sa lait at init ng ulo ni Shaley eh. Tapos.. Hindi ko pa naman masyado ka-close si Donya Ysabel. Ehhh -,- AYOKO. AYOKO. AYOKO.

-----

Kinabukasan.

Habang nasa mall kami naglalakad lakad ni Grace.