Dan schrijf ik

Als ik me rot voel

Als ik me rot voel dan schrijf ik.

Misschien vraag je je af waarom.

Ik schrijf als ik me rot voel, omdat ik zo leer zien waar ik me rot om voel.
Hoe vaak ik wel niet huilend in bed heb gelegen zonder te weten waarom ik nou eigenlijk huilde of hoe vaak ik me wel niet intens boos of verdrietig heb gevoeld zonder dat ik wist waar die intense emoties vandaan kwamen.
Mede dankzij de nieuwsgierigheid naar deze oorzaken, ben ik regelmatig gaan schrijven.

Als ik me rot voel, zoek ik een rustig plekje in huis en schrijf ik.
Vaak in de notities op mijn telefoon, soms in een notitieboekje.
Zonder na te hoeven denken, schrijf ik op wat er in me omgaat.
Of ik boos ben of verdrietig, waar ik aan denk bij het voelen van die emoties, wie een rol in die intense gevoelens speelt en wat mij kan helpen om me beter te voelen.
Vaak lees ik dit niet meer terug, omdat ik het vervelend vind om te worden geconfronteerd met mijn eigen gedachten.
Toch is het heel helpend om dit terug te lezen, omdat ik er zo achterkom wat mij zo van slag maakt of heeft gemaakt.
Meestal hebben mijn heftige emoties een terugkerende oorzaak.
Er hebben zich immers vervelende situaties voorgedaan in mijn leven.
Al die situaties hebben iets in me losgemaakt en er hoeft maar een kleine trigger te zijn en mijn humeur slaat om.
Het woordje 'papa' kan al heel veel bij me losmaken, zo'n simpel, klein en veel voorkomend woord.
Of het horen van een sirene.
Een diep gesprek volgen in de trein over verlies of eenzaamheid.
Allemaal kleine dingen, die me elke dag diep aan het denken zetten.

Als ik me rot voel dan schrijf ik.
Omdat schrijven nu eenmaal makkelijker is dan mijn gedachten en gevoelens daadwerkelijk uitspreken.
Ik deel mijn gedachten en gevoelens met mijn dagboeken of een vergrendelde notitie op mijn telefoon, omdat ik me soms schaam voor wat ik voel.
Als ik me rot voel, is alles me vaak even te veel, zit ik even niet lekker in m'n vel of heb ik een baaldag.
Dan kan elk klein dingetje wat niet goed gaat op een dag me al compleet laten breken.
Barst ik in huilen uit, als iemand iets zegt wat ik even niet wil horen.
Vaak spreek ik me dan niet uit, dat vind ik lastig.
Ik wil niet zielig zijn en ik wil anderen niet lastigvallen met dingen waar ik mee zit, omdat de dingen waar ik mee zit vaak nergens op slaan.
Mijn gedachten en gevoelens stop ik weg en schuif ik even aan de kant.
'S avonds komen deze pas weer boven en dan uit ik ze door ze op te schrijven.
Schrijven lucht op deze momenten vaak enorm op, ik kan dan even mijn hoofd leegmaken door alles wat er in me omgaat een plekje te geven op papier.
Daarna voel ik me vaak al stukken beter.
Ook leer ik mezelf beter kennen door te schrijven.

Wat zijn nou eigenlijk de meest voorkomende oorzaken dat ik me rot voel?
Wat kan ik hier tegen doen?
Wat helpt mij op deze momenten?

De meest voorkomende oorzaken zijn vaak kleine dingen.
Zoals dat ik even met mezelf in de knoop zit, veel stress ervaar, teveel druk op mezelf leg of bijvoorbeeld ruzie heb met mijn moeder of een goede vriendin.

Meestal kan ik hier niks tegen doen.
Soms heb ik mijn gevoelens teveel opgekropt en weggestopt of genegeerd.
Mijn gevoel neemt dan even de overhand en geeft de grenzen van mijn lichaam aan.
Ik kan instorten voorkomen door er gewoon over te praten, maar dit is vaak teveel gevraagd.

Schrijven helpt enorm op deze momenten.
Een rustig plekje zoeken en schrijven.
Alles uiten door gewoon te schrijven.

Een stukje uit mijn dagboeken, wat ik heb geschreven op momenten dat ik er even doorheen zat:

Woensdag 10 juli 2019
(Dit was een of andere vragenlijst die ik heb beantwoord, maar ik heb de vragen er niet bij geschreven in m'n dagboek)
Als er iets kuts gebeurd, blijf ik daar heel lang in hangen en heb ik veel moeite om het los te laten.
Ik heb moeite met obstakels in mijn leven.
Als mensen me niet begrijpen, raak ik geïrriteerd.. vooral als mensen niet de moeite doen naar me te luisteren of mijn problemen/frustraties verzwakken.
Ik doe er alles aan om me beter te voelen.
Emotionele pijn is een struggle om mee om te gaan, ik kan niet goed loslaten en ik denk veel te veel na.
Wanneer mensen me beoordelen of vooroordelen word ik onzeker, ik ga hierover piekeren en ik kan mezelf hier gek mee maken.
Ik wil mensen niet kwetsen of beledigen, voor ik iemand aanspreek op zijn of haar gedrag kijk ik eerst waar het gedrag vandaan kan komen.
Ik vergeef te snel en kom niet genoeg voor mezelf op.
De angsten in mijn hoofd rondom gebeurtenissen in mijn leven houden me 's nachts wakker, ik heb er moeite mee om dit voor mezelf te verwerken.
Het kost me veel energie om op vrije dagen en in weekenden iets te doen met mijn dag.
Ik voel me dan snel nutteloos en minder goed in mijn vel, de afleiding van dagelijkse bezigheden heb ik echt nodig om mijn gedachten om te kunnen zetten in iets positiefs.
Ik laat mezelf te veel bekritiseren, afkeuren of beïnvloeden door mensen om me heen.
Ik voel me momenteel niet goed of slecht, ik kan niet echt een passend woord vinden.
Ik denk dat ik me momenteel niet blij kan voelen..
Ik voel me kut zonder reden (maar ik heb wel vakantie).

Woensdag 18 december 2019
Vandaag was een chaos.
Echt volledige kortsluiting in mijn hoofd gewoon.
Wat er is gebeurd:
- school; ik voelde me alleen en stond de hele dag op het punt om te breken, ik voelde me genegeerd.
- thuis; aan de mensen om me heen uitgelegd wat erin me omging deze dag en een verklaring gegeven voor mijn vreemde gedrag.

Ik kreeg laatst de vraag hoe ik het uit als ik me rot voel.
Dat gebeurt eigenlijk automatisch; ik ben geïrriteerd en reageer dit af op de mensen om me heen, ik sluit me af van de mensen om me heen en leef als het ware in mijn eigen bubbel. Ik praat niet en ik zit volledig in mijn hoofd.
Als ik het er met mensen over wil hebben, voel ik me een last of ben ik er niet toe in staat.
Schrijven is daarom voor mij de oplossing.
Een boek of de notities app hebben altijd tijd voor me, zijn in staat naar me te luisteren zonder er een ongepaste reactie op te geven en ze staan 24/7 open om mijn verhaal aan te horen.