Չիմինը վազելով գնաց մեքենան,նստեց և արագ վարելով գնաց տուն։
Նա հասավ տուն գնաց լոգարան։Հետը նաև դանակ տարավ։Նա կանգնել էր հայելու դիմաց և նայում էր իրեն։
-ինչ խղճուկ եմ ես(նրա աչքերից թափվեցին արցունքներ)կներես ինձ(Չիմին)
Չիմինը դանակը խրեց իր փորը։Նա դանդաղ ընկնում էր գետին ու կորցնում էր գիտակցությունը։
Ամբողջ լոգարանը արյուն էր,բայց վնասվածքը խորը չէր։Նա վերջնականապես կորցրեց իր գիտակցությունը։
*ք/ա-ի մոտ*
Երբ Չիմինը գնաց նա ընկավ գետին,ծնկները գրկեց և շարունակեց ուժեղ լաց լինել։
*ք/ա-ի մտքերը*
Ինչու՞ այդպիսի բաներ ասեցի։Միգուցե այդ բառերը ցավեցրին նրան։Ինչ ապուշն եմ ես։Տեսնես ու՞ր գնաց։Ավելի լավ է գնալ նրա հետևից։
*end ք/ա-ի մտքերին*
Ք/ա-ն դուրս եկավ դպրոցից և տեսավ,որ Չիմինը արագ մեքենայով գնաց։Դու արագ տաքսի կանգնացրեցիր և գնացիր նրա հետևից։Ճանապարհի կեսից հասկացար,որ նա գնում է իր տուն։Հանկարծ վարորդը Չիմինի հետքը կորցրեց և դուք ընկաք խցանման մեջ։
Մի կերպ դուրս գալով այդտեղից դուք գնացիք նրա տուն։
Երբ մտար տուն այնտեղ լռություն էր։Դու Չիմին գոռալով պտտվում էիր բոլոր սենյակներով և միայն լոգարանում չէիր նայել։
Երբ բացեցիր լոգարանի դուռը տեղում քարացար։Չիմինը արյան մեջ կորած ընկած էր հատակին իսկ դանակը մտած էր նրա փորի մեջ։
Դու մոտեցար նրան և ստուգեցիր զարկերակը։Այն կար,բայց շատ թույլ էր։Դու քեզ չկորցրեցիր և արագ զանգեցիր շտապ օգնություն։
Մինչև շտապ օգնությունը կգար դու փորձեցիր հանել դանակը և ցույց տալ առաջին օգնություն։Դա քո մոտ ստացվեց,քանի որ դու այդ ամենը շատ էիր արել,քանի որ քո ծնողներին շատ էիր դանակահարում։
Վերջապես եկավ շտապ օգնությունը և Չիմինին տարավ հիմանդանոց։Դու էլ նրանց հետ գնացիր։
*հիվանդանոցում*
շարունակելի.......
(հավանում եք?)
