The Umbrella Academy | Donut Dükkanındaki Çocuk

1. Bölüm

Başlamadan ufak not: Five zaman yolculuğu yapmadı, Ben ölmedi, Vanya'nın güçleri var, akademideki herkes 15 yaşında, ana karakter (Luna) 15 yaşında, kıyamet yok.

Sıradan bir hayatı olan neşeli bir kızdım. Her zaman olduğu gibi bugün yine okula gitmek için uyandım, biraz telefonumla ilgilendikten sonra hazırlanmak için kalktım. Aynanın karşısına biraz makyaj yapmak için geçtiğim sırada ardımda hissettiğim ürpertiyle donakaldım, derin bir iç çektikten sonra parfüm sıkıp çantama yöneldim ardından yine aynı ürpertiyi hissedince kaskatı kesildim. Hızlıca telefonumu ve çantamı alıp evden çıktım, aklım hala odamda yaşadığım garip olaydaydı. Umursamamaya çalışıp yoluma devam ettim, okulda bir türlü odaklanamadım, eve gidene kadar içimdeki huzursuzluk devam etti. Eve gelince olanları biraz olsun unuttum, odama çıkıp makyajımı çıkarmaya başladığım an aynada gördüğüm mavi ışık nefesimin kesilmesine sebep oldu. Sakin kalmaya çalışıp odamdan çıktım ancak anneme anlatamadım, anlatsam da inanmazdı zaten, böyle bir şeye kim inanırdı ki? aradan biraz zaman geçtikten sonra babam geldi, onlar uyuyana kadar yanlarında oturdum, odama gitmeye cesaret edemeyip salondaki koltukta uyudum. Sabah hazırlanmak için odama gittiğimde gördüğüm manzara resmen dizimi kırmıştı, geçen hafta donut dükkanında gördüğüm çocuk odamda parfümümü sıkıyordu, beni görünce mavi bir ışık saçarak anında yok oldu. Hızlıca çantamı alıp onu görme umuduyla o dükkana doğru yürümeye başladım, dükkanın önüne gelince duraksadım; oradaydı. Derin bir nefes alıp yanına gittiğimde parfümümün kokusunu aldım, bana sırıtıp selam verdi hafifçe başımı eğip karşılık verdim. Hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyordum, iki donut siparişi verdim. Kadın siparişlerimi getirmek için içeri gittiği anda çocuk yine mavi bir ışık saçarak yok oldu. Korkmuyordum, sadece neden benimle uğraştığını merak ediyordum. Annem ve babamı arayıp regl olduğum için okula gitmediği söyledim, donutlarımı yiyip dükkandan ayrıldım. Bomboş yolda amaçsızca yürümeye başladım, eve gidip yarın orada onu tekrar görme ümidiyle uykuya daldım.

---selamm, anlık bir hevesle sabah kalkıp hesap açtım ve uzun zamandır kafamda kurduğum senaryoyu yazdım. Umarım beğenirsiniz veya okursunuz işte qğşjbıünrfqonbfhg <33