Mafia princess 18+ {COMPLEET}

49

9 maanden later.

De tijd is voorbij gevlogen. Het voelt net gisteren toen Alekandr en ik aan dit avontuur begonnen. Natuurlijk was het niet perfect gegaan. Alekandr had veel energie gestoken om de zwangerschap aangenaam te maken.

Ik mocht lezen wat ik wil, kreeg veel meer liefde en aandacht van Alekandr en ik misdroeg me nooit meer. Hij hoefde me niet the bestraffen en ik luisterde zo ook naar hem. Onze relatie irriteerde wel wat mensen zoals zijn broer en mijn zus maar we merkte dat ook zij gingen accepteren dat wat we voor elkaar voelde beter en sterker was dan wat dan ook.

Onze liefde was geboren door onze baby. Overdag maakt Alekandr levens kapot en hangt hij de stoere jongen uit. Snachts kruipt hij in mijn bed en leest hij mijn dikke buik sprookjes voor en doet hij stemmetjes en grappige gezichten trekken. Af en toe krijg ik nog een lekkere massage die soms verlopen in kusjes of beetjes waarvan ik liever heb dat we ze na de geboorte oppakken.

Ben ik angstig dat alles gaat veranderen zodra de baby er is? Ja. Maar dat zal misschien ook weer positief zijn.

June maakt me die ochtend wakker. Een ochtend die mijn leven-ons leven voorgoed zou veranderen. Ik was bijna uitgerekend. De baby zou over 1 dag komen en we wisten dat vroeger of later we naar het ziekenhuis moesten gaan.

Uitleggen waarom we geen verzekering hadden. Ze in contant cash betalen wat erg verdacht was. Maar Konstatin had een prachtig ziekenhuis opgezocht dat geen vragen stelde als je ze goed betaalde.

Af en toe betrap ik mezelf erop dat ik het leuk begin te vinden bij Alekandr en zijn bende. Het zijn criminelen maar het zijn ook mensen.

June helpt me in een zweverige blauwe jurk met veel ruimte voor de dikke buik. Een echte zwangerschapsjurk die toch erg elegant oogt. Ze helpt me met mijn haren borstelen en zet een diadeem in mijn haren met edelstenen.

Dan mag ik naar beneden.

Beneden is het druk versierd en lopen mensen met dienbladen en lekkere hapjes. Mijn zwangerschap zorgt ervoor dat ik opeens vis lust en ik wil ook best een inktvis op een stokje proeven.

Echter pakt een hand mijn pols opeens beet. Ik kijk recht in het gezicht van Cole Diatrizo. 'Wel, wel. Je hebt het lekker voor elkaar hè?' Zegt hij jaloers. Ik trek mijn neus op en ruk mezelf los.

'Wil je van me afblijven? Ik ben toevallig de ere gast. En Alekandr maakt een handtas van je als ze me nog eens aanraakt zonder toestemming.' Zeg ik nuffig en arrogant. Natuurlijk wil ik alleen maar Cole weghebben. ik ben niet opeens veranderd en ik zou liegen als ik zei dat zijn aanwezigheid mij geen angst aanjaagde.

Cole snuift en gaat er dan vandoor. Ik kijk hem na en pak dan een lekker inktvishapje. Konstanin praat met een jongedame met een grote zwarte galajurk. Ze lijken het naar hun zin te hebben.

Voor ik de inktvis kan ruiken pakt Demitir het af. 'Dat mag je niet. Hier, neem maar een kip.' Zegt hij en houdt een stokje met kipfilet beet. Ik accepteer het dankbaar en doe de inktvis dan maar weg.

'Dank je, Demitir.' Hij knikt alsof het niks is. Maar hij zorgt al 9 maanden met Konstatin ervoor dat mijn kindje veilig is. 'Mag ik iets vragen?' Zeg ik dan voorzichtig. Hoe vaak had hij me Net als Alekandr me geslagen of bespot.

'Ik zou het afraden,' bromt Demitir maar me stoppen doet hij niet.

Ik kijk naar Konstanin die vanaf een afstandje van ons door de vrouw benaderd word die duidelijk dronken is. Toch stuurt hij haar weg.

'Ik merk hoe..beschermend jij en Kon zijn over mij. Of beter gezegd.. het gaat niet om mij hè?' Ik slik even.
'Het gaat om de baby.' Demitir raakt erg van slag en ontwijkt oogcontact.

'De baby is deels Alekandr. Hij verdient het dat we hem beschermen.'
Natuurlijk is dat het eerste balletje dat ze opgooien. Alekander. Toch denk ik dat er meer achter zit.

Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Het is dus een hij?' Merk ik glimmend op. Alekandr had een voorkeur ja. Een jongen. Ik ook. Een meisje. En blijkbaar waren we niet de enige.

'In mijn hoofd wel. Meisjes zijn een stuk lastiger op te voeden dan jongens. Jongens worden erfgenamen. meisjes pionnen om mee te handelen.' Hij vind het opvoeden niet lastig. Maar het afscheid nemen wel.

Het is koud ja. Maar wel onze wereld waarin we leven. Natuurlijk wou ik dat het anders was maar daar verander ik niks aan.

Demitir glimlacht nep en gaat dan drinken halen. Ik blijf alleen achter in de grote feestzaal gevuld met mensen. Alekandr zit bij een grote tafel op een troon en krijgt Cadeautjes.

Mijn hand word teder gekust als ik hem begroet. 'Ah, daar zal je haar hebben. Liefje, dit Kyle Thorn.' Zegt hij zijn stem als zijde.

'Aangenaam, meneer Thorn.'

'Hij wil als onze baby een meisje is een huwelijk tussen zijn peuter en de baby.'

Ik glimlach koud. 'We zullen het in overweging nemen. Uiteraad laten we zulke belangrijke beslissingen even rusten.' Zeg ik ijzig.

Alekandr zucht maar doet niks om hem terug te halen. 'Ik mis je,' Zegt hij plots. Ik weet meteen wat hij bedoelt.

Toch doe ik dom. 'Ik ben er toch?'

Hij kijkt me lui aan. 'Ik mis hoe je mijn naam kreunt. Hoe je tegen me aan neukt en ik mis je gezicht als je klaar komt.' Zegt hij in één adem en staart me aan met een mix van arrogantie en bezit.

Mijn keel voelt droog en ik knik maar en vlucht voor hem weg. Normaal was ik op hem gesprongen maar de baby.

Als ik even richting de tuin komt vind ik een papiertje. met een draak erop getekent met een groene pen.

Mijn hart slaat over. Daniel. Zijn tattoo. Een groene draak.

Ik bekijk het briefje. ' De schuur waar je ja tegen de verkeerde zei. Ik wacht daar op je.' Het is geschreven in zijn bekende handschrift. Ik druk het briefje tegen mijn hart en ren de drukke zaal door naar buiten.

Het is erg stil bij de stallen.
'Daniel? Ben je er?'stilte.

Ik stap verder het duister in. 'Daniel? Dit is niet leuk. Ik ga weg hoor,' waarschuw ik hem.

Ik wil me omdraaien maar word beetgepakt. Ik zie net nog de valse kop van een onbekende  terwijl hij een zak over mijn hoofd trekt.

Dan word alles zwart en raak ik al snel bewusteloos.