Asker'im

10. Bölüm: "Kavuşma"

10. Bölüm: “Kavuşma”

Amine heyecandan uyuyumaz bu yüzden okuduuğu kitabı okumaya başlar. Kısa bir süre geçtikten sonra annesi gelir. Amine kitabı yanına koyaar. “Noldu annem?” annesi kızına uzun uzun bakar.

“Birşey yok güzel kızıma bakıyorum sadece.” Deyip yanına oturdu.

“Sende bir şey var söyle bakalım.” Annesinin gözleri dolmuştu.

“Bak kızım evlilik önemli ama doğru kişi mi sence? İyidir, iyiliğine lafım yok da askerlik nasıl zorsa asker eşi olmak da zordur.”

“Mesele şimdi anlaşıldı Hamide Sultan. Bilmiyorum anne ama ondan gerçekten hoşlanıyorum. Onu o dağda gördüğümden beri ve tekraradannkarşılaştığımıdan beri belki geçiçidir ama şuan çok mutluyum.”

“Sen iyi ol, mutlu ol başka birşey istemem.” Kızının mutluluğuna baktı “Neyse arkadaşın gelecek zaten moralini bozmayayım. Neler yapacaksınız ne kadar duracak Kamer?”

“Haftasonu sadece Pazar gününü Pazartesiye bağlayan gecede yola çıkacak otobüsle 2 gün beraberiz.”

“İyi iyi hazırladın değil mi odayı?”

“Evet evet havalandırdım, temizledim, çarşaflarını da serdim.” Der “Yemekler de hazırlanmış, mıyordu gördüm az kalsın baban bırakmayacaktı zor aldım elinden.” O sırada babası

“Benim dedikodum mu yapılıyor?” diye odaya daldı “Ya baba arkadaşıma yapmıştım.”

“Hep zaten arkadaşlarına babana hiç yapmıyorsun. Koca devi beslemen lazım.” Babasının dediğine güldü.

“O büyük dev çok aç...” deyip kızını gıdıklamaya başlar “Anne kurtar beni.” Diye aralıklı bağırır nefesi kesilirken “Sen benim biricik kızımsın. Bana babana hiç o lezzetl, yemeklerinden yapmıyorsun. Bu adam aç mı kalsın?” der kahkahalarının arasında o sırada annesi de ikisini izlemektedir 

“Şükür yarabbi, bu günleri de gördük.” Der

“Baba dur dur telefonum çalıyor, baba bırak bir babaaaa.” O sırada babası bırakır ve telefonuna bakar arayan Metehan’dr anında yüz ifadesi değişir. Annesi anlar babasını bir şekilde çıkarır ve telefon kapanmadan açtı.

“Kusura bakma geç açtım.” Der ve “Nasılsın bu arada.” Metehan Amine’nin nefes nefes sesini merak eder.

“İyiyim de sen neden bu kadar nefes nefesesin.” Dedi normal olarak daha hala sesi düzene girmezken “Babamla şakalaştık da o yüzden.” Dedi dediği gibi de pişman oldu Metehan’ın derin nefes verişi ile “Kusura bakma yani boşver sen neler yapıyorsun? Hazırlanıyorsundur.”

“Aynı işte bavula koyacaklarımı yıkadım, ütüledim aklıma sen geldin arayayım dedim.”

“İyi yapmışsın. Yardıma ihtiyacın varsa yardım ederim.” 

“Yok alıştım artık bayadır. Bölmedim değil mi ailenle?”

“Hayır hatta kurtardın.”

“Uyumuşsundur diye düşünmüştüm arayıp aramamakta kararsız kalmıştım.”

“Hayır yatmamıştım bile bu gece arkadaşım gelecek de onu otogardan almaya gideceğim.”

“öyle mi üniversiteden mi?”

“Evet ne zamandır görüşemiyorduk.” Dedi Amine

“İyi istersen beraber almaya gidebiliriz.” Dedi, Amine de şaşırdı ne diyeceğini bilemedi aslında