Querencia || AshEiji

33

"Eiji, gidiyor musun?" Uykulu konuşması Eiji'yi telaşlandırırken çocuk hemen ona dönüp "uyandırdım mı? özür dilerim." demişti.

"Dersin var değil mi?"

"Hm hm. Sen uyumaya devam et, olur mu?" Ash çocuğun dediğine itiraz etmeden başını sallayıp tekrardan kapattı gözlerini. Hâlâ çok uykusu vardı, ayrıca Eiji'nin kokusunun sindiği nevresim iyice uyuşturuyordu bedenini.

"Uyanınca ara beni." İlk başta yapıp yapmamak arasında kararsız kalsa da sonra cesaretini toplayıp çocuğun alnına bastırdı dudaklarını. "Sonra görüşürüz."

O odadan çıktığında hızla atan kalbinin sesini dinliyordu Ash. Karnı kasılıyordu sanki. Eiji'nin her dokunuşunda garip bir şekilde iyi hissediyordu.

Birkaç dakika o öpücük yüzünden oluşan heyecanı sürmüş, sonra gözleri tekrar kapanmaya başlamıştı. Uzun süredir ilk kez mutlu bir şekilde dalıyordu uykuya.

.

İki saat sonra uyandığında önce yatakta kalıp Eiji'nin kokusunun kıyafetlerine daha da işlemesine izin vermiş, sonra kalkıp telefonunu almıştı hemen.

Telefon açıldığı an rehbere girip Eiji'nin adına tıkladı. Uyandığında aramasını söylediği için arıyordu, hem sesini duymak da istemişti.

"Ash, uyanmışsın."

"Evet. Günaydın."

"Günaydın. Kabustan sonra iyi uyuyabildin mi?"

"Hm hm. Sayende.."

"Sevindim! Şimdi ne yapıyorsun?"

"Daha yeni kalktım, oturuyorum yatakta."

"Kahvaltı yapıp ilaçlarını almayı unutma tamam mı?"

"Tamam."

"Bugün erken çıkıyorum okuldan, kafeye gitmeden önce 1.5 saatim var. O zaman evde olacaksan yanına gelirim."

"Bilmiyorum. Haberleşiriz, olur mu?"

"Tamam!"

Eiji'yle konuşmasının ardından kalkıp çok hafif bir şeyler yemiş, ilacını içmiş ve dışarı çıkmıştı. İlk önce Shorter'ın yanına uğrayıp oradan eve geçecekti. Her ne kadar çok istiyor olsa da Eiji'nin evinde kalamazdı yine.

Lokantaya girdiği an Shorter onu görmüş, yanına koşarak sıkıca sarılmıştı ona. "Oh, iyisin!"

"İyiyim ama biraz daha sıkarsan boğulacağım." derken çocuğu kendinden uzaklaştırarak hafifçe gülümsemişti. "Beni bu kadar merak edeceğini düşünmemiştim."

"Tabii edeceğim gerizekalı! Neyse, yemek yedin mi?"

"Hm hm. Sadece sana bir uğrayayım dedim, gideceğim şimdi."

"Nereye?"

"Eve. Yine Eiji'yle kalamam."

"Benimle kal?"

"Olmaz. Dino bir bok yapar diye korkuyorum."

"Of şu şerefsiz yine her şeyden çıkıyor. Ya madem öldüremiyoruz, hapse de mi attıramayız?"

"Düşündüm ama bir yol bulamadım. Polis tanıdıkları var, mekanı bastırdığımda tanıdığı geldiği için bir şey olmamıştı hatırlıyorsun. Yaptıklarını ortaya çıkarmak için kanıt lazım ama her şeyine çok dikkat edip iyice saklıyor."

"Kanıt olarak alabileceğin hiçbir şey yok mı cidden?"

"Yok."

"Sikeyim ya!"

"Neyse boşver, gidiyorum."

"Tamam. Dikkat et, görüşürüz."

"Görüşürüz."