မနက္ခင္း မဟုတ္ဘူး
ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့မယ္ လြန္းအိပ္ယာကေန ႏိုးလာတယ့္ အခ်ိန္
နာရီကို ၾကည့္ေတာ့
၁၁ခြဲေတာ့မယ္ အခ်ိန္ၾကာစြာအိပ္မိထားတာေၾကာင့္ ေခါင္းကလည္း ကိုက္ေနသည္။
ညကအေျခအေနကို မွတ္္မိတာေၾကာင့္
ေျဖးေျဖးခ်င္းထတာေတာင္
ေအာက္ပိုင္းက စူးခနဲ ေသပါၿပီ
နာလိုက္တာ
ေျဖးေျဖးခ်င္းထကာ ငုတ္တုပ္ထိုင္ရင္း အခန္းထဲကို ေဝ့ဝဲၾကည့္ေတာ့
ေဘးနားမွာ သူကို ျပံဳးျပံဳးႀကီးၾကည့္ေနတယ့္ ေမာင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
လြန္းေစာနက နာေနတာကိုသာ အာရံုေရာက္ေနလို႔ မသိေပမယ့္ ခုသတိထားမိခ်ိန္ သူျဖစ္ေနတာကို
ရယ္ေနတယ့္ ေမာင္ေၾကာင့္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေဘးနားက ေခါင္းအံုးနဲ႔ဆြဲကာ ရိုက္ထည့္လိုက္သည္။
"ေမာင္! ရယ္ေနတယ္ေပါ့ေလ
လူဆိုးေကာင္ ညက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာင္းက်န္းထားတာလဲ လူက ေသေတာ့မလိုဘဲ"
ရိုင္းဧကရာဇ္ သူ႔ရယ့္ သြားစြယ္ေလးေတြ ေပၚသည္အထိ ရယ္ကာ
ေရွ႕က ညဝတ္အက်ႌပြပြျဖင့္
ျမဳပ္ေနေသာ ကိုကိုက စိတ္ဆိုးေသာေၾကာင့္ အၿမီးဖြာရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ေၾကာင္ေပါက္ေလးလို
ရိုင္းအသည္းယားစြာ
ေပါင္ေပၚကို ဆြဲတင္ေတာ့
ကိုကိုက သူ႔သြား ပိစိေလးေတြနဲ႔ ရင္ဘက္ကို လာကိုက္ခဲပါသည္။
"အ့ ကိုကို ေမာင့္ကို ကိုက္တယ္ေပါ့"
"ကိုက္တယ္ ဘာျဖစ္လဲ အြန္႔"
ထပ္ၿပီး ကိုက္လာတယ့္ ကုိကိုေၾကာင့္ ရယ္မိပါသည္။
အိပ္ရာထစမလို႔ ရႈပ္ေထြးေနတယ့္ ေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ငံုနမ္းကာ
"ကိုကုိ ဆံပင္ရွည္ေနၿပီ မညႇပ္ဘူးလား"
"ေမာင္က ညႇပ္ေစျခင္လား"
"ကိုကို႔သေဘာေလကိုကိုရယ့္"
"ေမာင္ကလည္း ကိုကုိ႔ကိုေမာင္ပိုင္တာဘဲကို ဟင္ ညႇပ္ရမွာလား"
ေပါင္ေပၚက ကိုကုိ႔ကို ခ်ီမကာ လွဲေစၿပီး
အေပၚကေန အုပ္မိုးထားကာ
မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ တဖြဖြနမ္းေနေတာ့
ကိုကိုကရယ္ေနသည္။
YOU ARE READING
Simple(Complete)
Romanceရိုးရွင္းေသာ အခ်စ္ ရိုးရွင္းေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကိုသာ လိုခ်င္ေသာ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ရိုးရှင်းသော အချစ် ရိုးရှင်းသော အိမ်ထောင်ရေးကိုသာ လိုချင်သော ကောင်လေးတစ်ဦး
