She Never Comeback

Chapter 2 PAST

Chapter 2 Past

"Hey, may nagawa ba akong Mali?" Habol nito sa akin habang paalis ako sa apartment ko, pagtapos mg nalaman ko Hindi ko na Al kung paano ko soya haharapin.

"Mich,Mich wait up." Rinig Kong habol na tawag nito sa akin pero agad akong makasakay ng jeep. Kay na Yunice muna ako titira, dahil panigurado ay Hindi n'ya ako titigilan. Ayaw ko lang na magaway kami dahil ditoo pero gulomg gulo ma talaga ako ngayon.

"Hi?" Nakangiting pilit Kong bungad kay You up. Si Yunice Ang Isa sa mga pinsan ko dito at kaclose ko.

Napataas naman ito ng kilay at napanguso. "I guess, nag away naman kayo no? Ikaw ha!" Hampas nito sa aking braso, kaya dahang dahan akong tumango sa kanya at ngumiti.

Tumango tango naman ito, at nilapitan ako at inakay ako nito papasok.

"Ba't Hindi mo Sabihin sa kanya, Michaela? Tapatin mo na siya, panigurado Hindi n'ya din alam." Punong pagaalalang Sabi nito sa akin.

"Paano..paano kung--" Pinutol nya ako sa sasabihin ko at hinarap Ang mukha ko sa kanya.

"Alam mo, Ikaw lang nagpapahirap sa sarili mo. Ba't di na lang natin soya tawagan huh. Para magkaalaman na." Pero inilingan ko ito at akmang magsasalita pa ako pero niligay nya Ang Isang daliri nyang labi ko.

"Shh, ako na. Wait" Sabi nito at tinawagan Ang number ni Xander.

"Oo, nandito. Ngayon na? Teka Gabi na. Sige Sige." Wala palang ilang minuto ay nakarinig na agad kami ng doorbell sa gate nito.

"Nandito siya, sa may kitchen ko." At doon ko nakita Ang mukha ni Xander na may pagaalala. Gulo gulo Ang buhok nito at gusot din Ang damit nito.

"Iwan ko muna kayo diyan. Pinsan, kausapin mo na." Paalalang Sabi ni Yunice tska ito umakyat sa second floor.

"Ano bang problema? May nagawa ba ako? May Hindi ka ba nagustuhan?" Nagaalalang Tanong nito sa akin pero nakatungo lang ako at Hindi humarap sa kanya.

"Uy, labs?" Tumayo na ako at naglakad lakad sa paligid at nararamdaman ko na nakasunod lang siya sa akin.

He is really have a patience on me. Hindi man lang nya ako sinigawan ko, nilayasan.

Napatingin naman ako sa kanya na nakaupo sa harapan ko. Ngumiti lang ito pero binigyan ko lang ito ng Isang sulyap.

Napaayos ako ng upo. "Hindi ka ba talaga aalis? Anong oras na." Sabi ko sa kanya at tumigin naman ako sa kanya at Kita ko Ang pag iling nya na may ngiti sa labi n'ya.

"No, I won't. I will stay here. I will wait for you to talk to me." Nakangiting Sabi nito sa akin at napaiwas naman ako ng tingin sa kanya.

Tumayo na ako at pumasok nasa loob ng bahay Nina Yunice pero nakasunod pa rin talaga si Xander.

"Bakit kaba sunod ng sunod? Hindi ka na papagod ka susuyo ha." Nahihiyang Sabi ko na sa kanya, Hindi ko na Rin alam kung anong Ang reaksyon niya sa sinabi ko.

"Hindi, bakit ako mapapagod? Kaya kitang hintayin, kahit gaano pa katagal. Kaya kitang intindihin, Mich. Always." Tila nanlambot naman Ang aking tuhod sa sinabi nito. Sobrang bilis na Rin ng pintig ng puso ko.

Humarap ako sa kanya at tinaas ko Ang kilay ko

"Talaga? Kaya mo? Kaya mo akong intindihin kahit anong mangyari?" Sabi ko sa kanya at paunti unti akong lumapit sa kanya at tiningnan ko siya, mata sa mata.

"Yes, always. Mich" Nakatingin ding Sabi nito sa akin at akmang aalisin ko Ang tingin ko sa kanya ng bigla n'yang higitin pabalik Ang aking kamay at Niyakap n'ya ako.

"I miss this. I miss this Mich. I miss you." Sabi nito sa akin at mas lalong hinigpitan Ang yakap niya sa akin.

" Let me go, Xander. Umuwi ka na sa'yo, saka na lang tayo magusap." Pagod na pagod Kong Sabi sa kanya at nilagpasan soya

"Ano bang problema natin? Mich? Sabihin mo sa'kin. Gagawan ko ng paraan, please." Nahihirapang Sabi ni Xander.

Pilit Kong pinapakalma Ang sarili ko sa mga sasabihin ko. Ako kasi yung tipo ng tao na Hindi ko naiisip Ang mga masasabi ko pag nagalit na ako.

"Anong problema? Wala ka ba talagang alam o nag kukunwari ka lang?" Humarap na ako sa kanya at Kitang Kita ko Ang pagtataka sa mukha nito at nilamukos pa n'ya Ang mukha nya gamit Ang kanyang kamay.

"Ano bang sinasabi mo? Pinipilit kitang intindihin dahil mahal Kita, Mich pero hindi talaga kitang maiintindihan. Please enlighten me, Mich." Sabi nito sa akin at doon nako nagalit.

"Ikakasal ka na! Naiintindihan mo na ba hah?" Nanlalaking mata ko sa kanya na may galit sa mukha ko pero bakas pa rin sa mukha nya Ang pagtataka.

"What? Kanino? Alam mo naman na Ikaw lang Ang balak ko para doon Diba?" At parang bula naman nawala Ang Galit ko sa kanya.

"Talaga?" Pacute kong Sabi ko sa kanya habang ginagawa ito 👉👈

Natatawang lumapit uli ito sa akin at hinarap ako.

"Ikaw talaga!" Natatawang Sabi nito sa akin at pinisil Ang pisngi ko.

"Don't do it again okay. Talk to me if there is any problem, I will always understand you. I will always."