Έρωτας μέσα στον χρόνο

Κεφάλαιο 1ο

              Ο Αντώνης καθόταν έξω απ' τον στρατώνα, την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι στρατιώτες κοιμούνταν και κάπνιζε, εδώ και κάποιες μέρες το μυαλό του σκεφτόταν την Μάρθα και ένας αδιόρατος φόβος τον κατέτρωγε χωρίς να ξέρει γιατί, μακάρι να έβρισκε έναν τρόπο να επικοινωνήσει μαζί της. Θα μπορούσε να της γράψει γράμμα αλλά επειδή την ήξερε πιο καλά και απ' τον εαυτό του ήταν σίγουρος ότι δεν θα του απαντούσε ποτέ. Κάποια στιγμή τα μάτια του βάρυναν, σηκώθηκε και πήγε να κοιμηθεί.

Έτσι όπως κοιμόταν ένιωσε ένα άγγιγμα στο μπράτσο του, άνοιξε τα μάτια του και είδε την Μάρθα να του χαμογελάει, ανασηκώθηκε απ' το στρώμα για να την αγγίξει, κατάλαβε ότι ονειρευόταν γιατί όταν άγγιξε τα χέρια της ήταν κρύα και το χαμόγελο χάθηκε απ' τα χείλη της και την θέση του πήρε μια σοβαρή έκφραση, η φιγούρα της άρχισε να χάνεται απ' τα μάτια του και εκείνος δεν πρόλαβε να της πει όσα ήθελε. Ξαφνικά ένιωσε ένα βίαιο σήκωμα και κάποιον να φωνάζει : Σηκωθείτε ρε τώρα !!!!!!

17 Νοεμβρίου 1973

         Τα τανκς βρίσκονταν μπροστά στο Πολυτεχνείο είχαν έτοιμα τα κανόνια ώστε να ρίξουν στους φοιτητές που βρίσκονταν σκαρφαλωμένοι και όρθιοί μπροστά στην πύλη του κτιρίου.  Τα φώτα όλων των τανκς έλουσαν τον νυχτερινό ουρανό που μύριζε μπαρούτι.

 Ξαφνικά ο Αντώνης που βρισκόταν σε ένα από αυτά τα τανκς βλέπει την Μάρθα η οποία ξεχωρίζει με το μαντήλι το κόκκινο που έχει στα μαλλιά της, χωρίς να το σκεφτεί στιγμή πηδάει στο έδαφος, και τρέχει προς την πίσω πύλη του κτιρίου, ο Τάσος  ο συμπολεμιστής του του φωνάζει ώστε να ακουστεί πάνω από τα κανόνια που πυροβολούσαν και τις εκκλήσεις των φοιτητών για άρση των πυροβολισμών.

-Αντώνη που πας ;; Θα έχεις μπλεξίματα, μην ξεχνάς ότι θα τιμωρηθείς για αυτό που κάνεις. 

Η φωνή του Τάσου χάνεται μέσα στην βουή και τον άνεμο που γελάει για τις ψυχές που πηγαίνουν στον Κάτω Κόσμο.

       Ο Αντώνης έχει φτάσει λίγα μέτρα μακριά από τους συμφοιτητές του και την Μάρθα, ξαφνικά ακούγεται ένας πυροβολισμός που σκίζει τον αέρα τρέχει προς την Μάρθα η οποία πέφτει στο έδαφος, λίγο όμως πριν το σώμα της ακουμπήσει εκείνος προλαβαίνει και την πιάνει, αφού την κρατάει το βλέμμα του πηγαίνει στον Αλέξη έναν φίλο και σύντροφό που τον κοιτάει με ένα βλέμμα σαν να τον αποχαιρετάει για πάντα. Ο Αντώνης φεύγει τρέχοντας με την Μάρθα στην αγκαλιά του, αφού βγαίνουν από την πίσω πύλη του κτηρίου εκείνος σταματάει για να κοιτάξει το τραύμα της δεν προλαβαίνει όμως γιατί τον σκουντάει ο Τάσος ο οποίος αφού ο Αντώνης έφυγε, κατέβηκε από το τανκς και έκλεψε ένα αυτοκίνητο.

-Βάλ' την μέσα να την πάμε στο νοσοκομείο, άντε γρήγορα τρελέ.

-Ευχαριστώ πολύ!!

-Άσε τις ευχαριστίες για αργότερα.

       Ο Αντώνης πριν μπει στο αυτοκίνητο έκοψε μια λωρίδα υφάσματος από την στρατιωτική του στολή και την τοποθέτησε στο αριστερό μέρος της κοιλιάς της Μάρθας που ήταν μέσα στο αίμα, έβαλε το κεφάλι της στα πόδια του και έκλεισε την πόρτα του αυτοκινήτου, το οποίο αμέσως ξεκίνησε για το νοσοκομείο, η Μάρθα άνοιξε τα μάτια της, τα οποία τα συγκέντρωσε με δυσκολία πάνω στον Αντώνη, ξαφνικά άρχισε να βήχει δυνατά ο Αντώνης της έδωσε νερό από το φλασκί που είχε μαζί του, όταν έφτασαν στο νοσοκομείο η Μάρθα έχασε πάλι τις αισθήσεις της, πριν γίνει αυτό όμως του είπε ένα άηχο σ' αγαπώ και του ζήτησε να μην την αφήσει μόνη της εκείνος της έδωσε ένα φιλί στα μαλλιά της επικυρώνοντας την υπόσχεση ότι θα είναι μαζί της.