Bir Pasta

4. Bölüm

Biraz Yorum İstesem??👉👈

Pastaneye geri döndüğümde saat sekizdi ve Alice eve dönmememe izin vermişti. Eve döndüğümde Bella'nın kapısını çalıp beklemeye başladım. Jennie'nin yazdığı şeyler hâlâ aklımdaydı. Ona biraz zaman ayırmaya karar verdim. Kapıyı çaldığımda Jennie kapıyı açtı ve beş gördüğü İçin büyük bir gülümsemeyle kucağıma atladı. "Abim gelmiş Bella abla" diye haykırdığında gülümseyip alnına bir öpücük bıraktım. Bella geldiğinde gülümseyip "erken çıktım bugün" diye açıklama yaptım.

Bella benim yaşımda, kızıl, ince belli ve uzun boylu, hem fiziğiyle hem de kişiliğiyle mükemmel biriydi ama nişanlıydı.

Eve girdiğimizde annemden hatıra kutu oyunun çıkartıp üzerine bir ordu gibi yığılmış tozları üfledim.

Jennie "Belki uyumalısın" diye bir öneride bulunduğunda kafamı iki yana sallayıp karşısına oturdum. "Paralar sende kalırsa kaybedersin" diyerek oyunu tanıttığımda oyun başladı.

Sadece üç el oynadıktan sonra yere yattım. Üç eli de o kazanmıştı.

'Senden on dört yaş küçük kardeşin senden daha iyi oynuyor'

Kafamı iki yana salladım ve oyunu tıpatıp Jennie'yi yukarı çıkardım. O yatağa yattığında bende yanına yatıp kolumu ona sardım. "Sana iyi bir hayat vermediğim için üzgünüm Jen ama ben doktor oluğumda her şey değişecek. Güzel bir eve çıkacağız, dolabımız dolu olacak..."

"...İstediğim şeyi alabilecek miyim" diyerek beni böldüğünde gülümseyip omuz silktim. "Doktor olursam"
———

Sabah kapının sesine uyandım saat daha yediydi be!

Kapıyı açtığımda önümde üçü erkek biri kadın dört kişi takım elbiseleriyle duruyordu. Kaşlarımı çatıp "Buyrun" dediğimde kadın kendini tanıttı.

"Jennie Stilinski'nin iyi bir ortamda yetişmediğini, maddi imkanlar yüzünden ona bakılamadığını öğrendik"

İyi ortam...Jennie....maddi imkanlar...iyi ortam...

Hepsi kafamda dönmeye başladığında ağzımdan sadece "pardon?" Kelimesi çıktı.

Kadın elinde ki dosyayı açıp bir şeyler yazarak "eşiniz var mı" diye sordu.

"Ne alaka" diye çıkıştığımda biraz durdu. "O benim kardeşim. Benim annem ve babam öldü. Onun kimsesi yok. Onu alamazsınız"

"Aldığınız maaş?" Kadın gayet net bir şekilde bana sorularını soruyor, söylediklerimi bile duymuyordu.

"B-ben sabit bir maaş almıyorum ama bir şirkete gireceğim. Bir maaşım olacak söz veriyorum biraz zaman verin yalvarırım."

"Jennifer Style'ı tanıyor musunuz?"

Kaşlarımı çattım "Jennie'nin öğretmeni. Neden?"

"Bize verilen haber Jennifer Style tarafından verilmiş. Merak etmeyin Jennie yurda geçtiği zaman daha iyi şartlarda eğitim alıp yetiştirilecek"

"Ama ben istemiyorum. Yalvarırım, onu benden ayırmayın. Hem ben en kısa sürede çalışacağım ki. Bir sorun kalmayacak. Onun kimsesi yok."

Kadın yine beni dinlemeden "içeri girebilir miyiz" diye sordu. Ben kenara çekildiğimde kabaca içeri girdi ve evin heryerini gezdi. Jennie'yi gördüğünde ise tekrar kapının önünde durdu, "iki günde bir iş bulmazsanız onu almalıyız"

"Çalıştırılan ve şiddet gören on binlerce çocuk var neden benim kardeşim?"

"Çünkü kardeşinizin durumu bir öğretmenin bile dikkatini çekmiş. Açıkça o bile rahatsız"