STRAWBERRY WINE (COMPLETED)

Chapter 36

Hi @jaromjim, enjoy reading!

* * * * * *

Wife

Sa palagay ni Kara ay hindi na matatapos ang sigalot sa kanila ni Yusuf. The things between them were too crowded, too chaotic to understand at once, too dense and too hard.

Tila hindi na mababago ang kanyang isip, she's still firm because she knows the truth at hindi na masisira ng kasinungalingan ang kanyang utak.

She's protecting him, he's protecting her. His acts were way different from what he says. Kung wala siyang alam, talagang maniniwala siya.

Iyon na ang huli, she had given him enough chance to admit it but he still didn't.

Alam niya, iyon na, there's no more truth between them.

Nakaroba siyang umuwi sa kanilang bahay, tila lutang ang bawat hakbang niya, kahit anong pigil ni Yusuf ay ayaw niyang manatili roon, baka mabaliw siya, baka anong masabi niya.

Bakit ba ayaw nitong aminin? Ayaw nitong sabihin? Mahirap ba iyon? Sa kanilang dalawa sino bang mas nahihirapan?

Itong nagsisinungaling o siyang napagsisinungalingan? She had loved but she's not dumb.

"Kara..." nagmamadaling bumaba sa hagdan ang kanyang ina, nakapantulog na ito. "Nag-usap na kayo ni Yusuf? Ayos na kayo?"

There, kasabwat talaga sila, sa tingin niya ba uuwi siyang nakaroba kung naayos na nila ang lahat.

At paano pang maayos ito? This relationship is without love and is full of doubts, insecurities, lies... there is no love, it's dark, baka hindi talaga siguro nagkaroon.

Fuck this!

"What's there to fix mommy? Daddy said it's marriage for convenience, what's there to fix?"

Natigil ang kanyang paa, nasa gitna siya ng sala habang nakahawak nang mariin sa tagpuan ng roba, tila lamig na lamig siya at kailangan niyang hilahin ang tela palapit.

Kita niya ang pagkabigla sa mukha ng ina, mabilis itong nakalapit sa kanya , agad nitong inabot ang kanyang isang kamay...

The warmth from her mother's hand is soothing, it tended to her ice cooled skin that had been soaked in the water. The warmth... it has love, na kung hindi kinausap ni Yusuf nang masinsinan ang ina ay sana hindi niya nararanasan ngayon.

Utang niya iyon kay Yusuf, dagdag na naman sa rason kung bakit ayaw niyang sabihin sa magulang kung anong nangyayari.

"Kara... yes, it is marriage for convenience but he loves you, alam ko, nakikita ko anak. It's more than business, Yusuf's intentions were genuine. He has deep feelings for you. He efforted a lot to have these arrangements, anak, do not be blinded, you see it to yourself, don't deny it, I know you feel it. Huwag kang magpadalos-dalos."

She almost scoff on her mother's words. Kung alam lang nila.

That is not true, everyone's seeing is false, kahit nga siya naniwala, kung hindi niya pa namalaman, paniwalang-paniwala siya.

"Hindi na po ba talaga magbabago ang isip ni daddy?"

Dismayed displayed over her mother's face. Nagugulat talaga ito sa kanyang mga binubungat. Hindi siguro nito inaasahang magiging ganito siya katigas sa kabila ng matindi nitong pangungumbinsi.

Well, sorry there mommy but I know what I'm doing.

She went to school and acted like everything's fine, ang singsing niya'y ayaw niya ring isuot. Tila kahit sa diliri lang dapat iyon, ngunit ang leeg niya ang nasasakal kaya huwag na baka mamatay pa siya.