BENİ AŞKA İNANDIR

Bölüm-1

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım olacak. Bu yüzden biraz heyecanlıyım. Umarım beğenirsiniz. Sizleri çok seviyorum. İyi okumalar :)))

*******

Uyandım. Saat daha 6'ydı güne kuzenimin "Kalk tembel uykucu" bağırtılarıyla girmiştim. Tam bir işkenceydi. 3 ay
boyunca geç kalkmaya alışık olduğum için uyanmak çok zor olmuştu.

Kuzenime baktım üstünü giyinmiş kahvaltı hazırlıyordu ben ise daha elimi yüzümü yıkayacaktım. Lavaboya yöneldim. Elimi yüzümü yıkadım sonra ise saçlarımı yapmaya başladım. İlk gün olduğu için baya özendim.

Eylül
"Ya sen hala uyanamadın mı"diyerek yanıma geldi. Heyy o kadar da uykucu değildim bir kere.
"Uyandım işte. Saçlarımı yapıyordum"

Eylül
"Ooo Arya hanım bu ne şıklık"dedi. Sanırım çok fazla süslenmiştim. Aslında normalde bu kadar süslü değildim.Saçımı bir at kuyruğu yapıp okula gidiyordum. Bugün yeni okulumun ilk günü olduğu için insanların gözünde güzel bir izlenim bırakmak istemiştim.

Kuzenimin tavsiyesiyle onun okuluna gitmiştim. Baya övmüştü okulu.Ailem de bir iş için şehir dışına çıktılar.

Ben de mecburen 1 hafta boyunca kuzenimin( teyzemin )evinde kalacaktım kuzenime ise " her zamanki halim işte" diye karşılık verdim. Kuzenim ise göz devirdi.

Çabucak hazırlandım. Aslında biraz heyecanlıydım çünkü yeni bir liseye başlayacaktım. Bundan önceki lisemden ailem hiç memnun değildi. Ee 11. sınıf olunca da durum ciddiyete bindi. Kuzenim de kendi lisesini bu kadar övünce mecbur kaldım. Okuldan gitmek aslında benim için bir yandan çok zor diğer yandan da iyi olmuştu. Arkadaşlarımdan ayrılıyor oluşum beni çok etkilemişti. İyi yanıysa imkansız bir aşkın içinde oluşumdu. Okulumdaki öğretmenime aşık olmuştum. Hem de ciddi anlamda ve bu benim hayatımı alt üst etmişti. Ne derslerime odaklanabiliyordum ne de kendime. Aslında erkek gibi yetiştirilmiştim. Öyle işlerle o ana kadar hiçbir ilgim olmamıştı fakat onu görünce her şey değişmişti. Ben yine aynı bendim. Aynı görünüşte asla kendine bakım yapmayan Arya olarak karşısındaydım öğretmenimin. Öğrendiğindeyse her şey daha da sarpa sarmıştı. Hayatımın en kötü zamanlarını geçiriyordum. Ailem de bu durumu fark edince beni o okuldan almak zorunda kalmışlardı. Ben de yeni okul yılımı başka bir yerde okumak zorunda kalmıştım.

"Arya çabuk ol servis geldi" diye bağırdı Eylül
"Hazırım ben geliyorum"dedim. Sonra kuzenime baktım her zamanki gibi çok güzel ve şık olmuştu. Bu kızı kıskanmamak elde değildi. Onu tanıdım tanıyalı böyleydi. Doğal bir güzelliği vardı. Eylül benim en değerlimdi. Yeri gelince kardeş,yeri gelince arkadaş,yeri gelince aile,kısacası o benim her şeyimdi çünkü beraber büyüdük. Küçükken evlerimiz yan yanaydı.Devamlı beraber oyunlar oynardık. Birbirimize hep sırdaşlık ettik ve hala da öyleyiz.

Ceketimi de alıp çıktım. Hafif bir esinti vardı.

"Girer girmez servisçiyle konuşmayı unutma. Bir hafta boyunca benim misafirim olduğunu söyle" dedi Eylül "Tamam" diye karşılık verdim. Servise bindik.
"Kusura bakmayın ama ben 1 hafta boyunca Eylül'ün misafiriyim kabul eder misiniz" diye sordum
"Ne demek geçebilirsin" dedi servisçi amca. Kuzenimle yan yana bir koltuğa oturduk.Kuzenim kulaklık takıp müzik dinlemeye başladı. Bense insanları süzüp duruyordum. Demek yeni okul arkadaşlarım bunlardı. Hepsi ayrı bir alemdeydi. Fena değillerdi ama hepsi de çok havalıydı. Sonunda okula geldik.

Eylül "Yalnız kalırsan mutlaka bizim sınıfa gel" dedi. Kafa salladım ve sınıfımı aramaya başladım.

Ardından sınıfıma geçtim. Demek yeni arkadaşlarım bunlar olacaktı. Bir kızın yanına oturdum. Değişik biriydi.Pek konuşmuyordu. Biraz da somurtkandı.