"Bayan, üzerimde daha ne kadar yatmayı düşünüyorsunuz acaba?"
"Üzgünüm...ben..."
Rachelle, kendisini kenara attıktan sonra elini alnına dayayıp olayı kavramaya çalıştı.
"Teşekkür ederim, beni kurtardınız."
"Rica ederim, ancak caddeden geçerken dikkatli olmasınız. Özellikle de kırmızı ışıkta."
Ayağa kalkıp, elini Rachelle'e doğru uzattı.
Rachelle, ona uzatılan ele baktıktan sonra iç çekerek eli tutup kalktı.
Asla tutmaması gereken bir eldi.
"Benim için geleceğini biliyordum..."
"Rica ederim, ancak caddeden geçerken dikkatli olmasınız. Özellikle de kırmızı ışıkta."
Ayağa kalkıp, elini Rachelle'e doğru uzattı.
Rachelle, ona uzatılan ele baktıktan sonra iç çekerek eli tutup kalktı.
Asla tutmaması gereken bir eldi.
"Bu eli tutacağım çünkü sonunu merak ediyorum."
"Tekrar teşekkürler. Normalde böyle dikkatsiz birisi değilimdir, arabamın anahtarını arıyordum."
"Bir yerinize bir şey olmadığına emin misiniz? Hastaneye gidelim isterseniz?"
"Oh hayır, ben iyiyim."
Bileğindeki altın saate baktı.
"Biraz daha buralarda oyalanıp eve giderim."
"Yine de seninle pek vakit geçirmek istediğimi pek zannetmiyorum.."
"İyi gözükmüyorsun." Dedi birden resmiyeti atarak." Şurada bir kahveci var." Diyerek eliyle arkasını işaret etti." Ismarlamama izin verir misin? Bu sürede kendine gelip toparlanabilirsin."
Rachelle, kahveciye baktıktan sonra tereddütle karşısındaki kişiye baktı.
"Aslında yabancılarla pek takılacak bir tip değilim."
"Özellikle de seninle."
"Az evvel hayatını kurtardım, bence bana borçlusun."
"Ne pahasına?"
Rachelle, gözlerini kaçırıp tekrar kahveciye baktı ve iç çekti.
"Sadece bir bardak."
"Tabi."
* * *
"Adın nedir?" Diye sordu Rachelle." Hitâp etmek açısından bana kolaylık sağlar."
"Levi. Levi Ackerman." Diye yanıtladı Rivaille. "Senin?"
Bence yakında öğrenirsin ama umarım öğrenmek zorunda kalmazsın.
"Gerçekten benim için geldin..."
"Özgürlük düşkünüsün sanırım." Demişti Rivaille, gözlerinin içine bakarak." Martı'da ki Nina yapmak istediği meslek için evinden aşık olduğu adamla kaçmıştı ve Hırçın kız evlenmeyi hiç istemiyordu. Gerçi...Hamlet intikamı yüzünden öldü ve Romeo ve Juliet'de kavuşamadılar."
"Sonu kötü biten şeyleri severim." Dedi Rachelle, kahvesini yudumlayarak.
"Çünkü gerçekçi oluyorlar."
"Hikayenin sonunda öleceğim."
* * *
"Rachelle?"
Rachelle, ona seslenen kişiye bakıp kaşlarını kaldırdı.
"Ah, merhaba."
"Merhaba. Seninle burada karşılaşmayı beklemiyordum." Diye yanıtladı Rivaille.
"Evet bekliyordun çünkü beni takip ettin. Seni vitrin camlarından gördüm."
-* -* -*
" Dean ve Felix abiden sonra başka yakışıklı erkek arkadaşların olduğunu düşünmüyordum."
"Zoey, beni utandırıyorsun lütfen."
Rivaille'ya baktı.
"Lütfen onun kusuruna bakma, olur mu? İnsanları çok sever, özellikle de şeyleri..."
