Kompleks (AlNaz)

B3{Resmiyet}

"Ben ne dediğimi biliyormuyum Açelya. Başımda o kadar dert varki bir bilsen. Bu gün Nazlı'nın babasına gideceğiz. Annem ayrı bir dert. Ezo bambaşka bir olay zaten."

Oturduğu yerde iyice küçüldü söyleyeceği şey karşısında Açi. Fısıltı denilebilecek bir tonda konuştu.

"Bir de Demir belası var tabi..."

YENİ BÖLÜM
🎬

VOTE SINIRI 120
🖤

Açi'nin cümlesinin ardından gözlerini irileştirdi Ali. Sinirlendiği kaşlarının yukarı doğru kıvrılmasından belli oluyordu.

"Ayrıyeten söylediğine göre kesin bir şey olmuş. Anlat!"

Açi bacaklarını kendisine doğru çekerek bağdaş kurdu kanepenin üstünde.

"Olay çıkmasını istemiyorum ama yakamıda bırakmıyor. Demir fazla olmaya başladı bu aralar. Teklifte bulundu. Reddettim, hayırdan anlamıyor. Okul değiştirdim peşimden geldi. Gevşek gevşek konuşuyor zaten çarpıcağım bir tane okulumdan olucam sonra diye korkuyorum."

"Ve sen bunları bana şuan söylüyorsun?"

Başını geri atarak ofladı Açelya.

"Nezaman söylediğimi boş ver. Söyledimmi söyledim. Senin gibi son âna kadar karımı çocuğumu gizlemişim gibi muamele yapma bana!"

"Her fırsatta başıma kakacaksın dimi?"

Açelya kahkağa atarken başını olumlu anlamda salladı. Bu sırada salonun girişinde Selvi göründü. Salına salına içeriye girerken Ali'nin kucağındaki Masal'ı görünce dün olanlar film şeridi gibi gözlerinin önünden geçti.

"Ortalığın ağzına sıç! Sonra da gel otur emi oğlum. Aferin sana! Bir de kucağında bebek var. Sen bana sormadan nasıl çocuk yaparsın ya!"

"Anne lütfen bak. çocuğu korkutuyorsun. Ayrıca Nazlı uyuyor sessiz ol!"

Ellerini alnına götürerek ovalamaya başladı Selvi.

"Sen o paçozu göndermedinmi!"

"Hayır anne! Hiç bir yere gitmeyecek! Bir daha bu konu açılırsa hiç iyi şeyler olmaz söyleyeyim! Ayrıca sen torun torun diye kendini yerden yere atmıyormuydun? Bebek işte al sev."

"Ben Ezo ve senin çocuğun olan bir torundan bahsediyordum. Ama şuan kucağındaki bebeğide istemiyoruz demedik. Bizim kanımızdan tabikide sahip çıkacağız, seveceğiz. Ama o Nazlı'mıdır, nazsızmıdır! O kız bu evden gidecek! Sende paşa paşa boşanacaksın!!!"

Sinirle ayağa kalktı Ali. Merdivenlere yönelirken konuştu.

"Duymamış gibi yapıp kahvaltı için karımı uyandırmaya gidiyorum. Nazlı, Masal'ı emdirince geliriz bizi beklemeyin başlayın kahvaltıya."

Ali arkasında kızgın bir selvi bırakarak odaya çıktığında Açelya da geceliklerinden kurtulmak için yukarı yöneldi. Gitmeden annesine laf atmayıda ihmal etmedi.

"Yapıcak bir şey yok. O kız artık bizim gelinimiz yani anne..."

Açi kıkırdayarak giderken Selvi ise köpürerek yemek masasına geçti. Adil de ağır adımlarla aşağı inerken Ali ise sahte karısını uyandırmaya çalışıyordu.

"Kış uykusunamı yattın be kızım. Bebek açlıktan ölüyor kalk!"

Nazlı dan tık gelmeyince Masal'a döndü Ali.