Εκεί που δεν υπήρχε φως, έγινες εσύ ή σπίθα μου

Το ξεκινημα της ιστοριας

Πρώτη φορά αισθάνομαι τόσο ζωντανή,γεμάτη πάθος και λαχτάρα.Με κοιτάζει με αυτό το έντονο βλέμμα, τόσο μυστήριο δεν ξέρω τίποτα για αυτόν και όμως με κάνει να αισθάνομαι πως δεν θα ξανα υπάρξουν κακές μέρες. Χάνομαι στην αγκαλιά του,στα φιλιά του ,στο άγγιγμα του. ΑΙΣΘΆΝΟΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

2 μέρες πριν

-Ελενη :Αντε αδελφούλα μου τελείωνε πρέπει να προλάβουμε το λεωφορείο
-Ζωή:τώρα έρχομαι παπούτσια βάζω και είμαι έτοιμη.ανυπομονώ να γνωρίσω επιτέλους τον περιζήτητο Μάρκο 3 μήνες είστε μαζί και δεν τον έχω συναντήσει ούτε μια φορά.
-Ελένη: θα τον γνωρίσεις ζωούλα μου και θα τον λατρέψεις είμαι σίγουρη αντε άσε τις κουβέντες και πάμε μας περιμένει ο μπαμπάς να μας πάει στο ΚΤΕΛ καλή η κουβέντα αλλά οι Ασπραγγελοι απέχουν μισή ώρα από τα Γιάννενα δεν θα προλάβουμε το λεωφορείο.
-Ζωη: φύγαμεεε
-Ανεστης: έτοιμα τα κορίτσια μου? Δεν θα σας καταλάβω ποτέ εσάς τις γυναίκες και εσείς και η μάνα σας 500 ώρες κάνετε να ετοιμαστείτε αντε πάμε.
Ζωή,Ελενη: έτοιμες είμαστε μπαμπάκα μουυυυυυ πάμε
Ανέστης: αντε τα κορίτσια μου τα όμορφα και να προσέχετε η Αθήνα είναι ζούγκλα πλέον γίνεται χαμός πρέπει να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα θα πάτε κατευθείαν στην θεία σας την Μαργαρίτα θα σας περιμένει στο ΚΤΕΛ της Αθήνας.
Ζωη: μην αγχώνεσαι μπαμπά μου θα προσέχουμε έχουμε η μία την άλλη τίποτα κακό δεν θα συμβεί
Ανέστης: Αχ είσαι μια εσύ έλα εδώ πριγκίπισσα μουυ να σε αγκαλιάσω θα μας φύγεις και εσύ σε λίγο καιρό θα σπουδάσεις και εσύ στα Γιάννενα με την Ελένη μας( την αγκαλιάζει και την φιλάει) αχ το μικρό μας το κορίτσι
Ζωη: μπαμπά μου δεν είμαι μικρή έχω κλείσει τα 18
Ανέστης: αχ κορούλα μου δεν έχεις ζήσει τίποτα ακόμα. Χαιρετηστε την μάνα σας και πάμε.

ΖΩΗΣ pov

Την ώρα της διαδρομής μας προς την Αθήνα άρχισα να σκέφτομαι διαφορά όπως συνηθίζω άλλωστε στα μεγάλα
ταξίδια. Είμαι 18 χρονων και δεν εχω ερωτευτεί πότε. Κάνω πάντα φαντασιώσεις ότι θα γνωρίζω ένα καλό παιδί,όμορφο που θα με αγαπάει και θα με νοιάζεται,θα τον νοιάζω εγώ για αυτό που είμαι, θα με ερωτευτεί για τον χαρακτήρα μου. Αχ πάντα αυτά σκέφτομαι και μελαγχολω πάντα αυτό ελπίζω αλλά όλοι γύρω μου όσοι με έχουν πλησιάσει δεν κοιτάζουν εμένα σαν ζωη αλλά την εμφάνιση μου . Τι ωραίο γκομενακι,ωραίος κωλος ας την πλησιάσουμε θα έχει καλή φάση. Αυτά είναι τα σχόλια που ακούω γενικά και έχω απογοητευτεί από τον έρωτα. Τέλος πάντων φτάνει η συζήτηση περί έρωτα πολυ το αναλύω τα καλά πράγματα αργούν να γίνουν θα έρθει απο μόνο του.