Dağlara bakmakla avuturdum kendimi ,penceremi açardım ve dağları izlerdim .Her kırıldığımda kulaklığımı takar müzik açar ve yazardım . Hayalim savcı olmakken neden yazmakla uğraşıyordum . O anda tek ben müzik ve doğa vardı elime kalbimi koyar atışını dinlerdim . Okulda kötüleşiyordum daha kötü hissediyordum duygularım darmadağın oluveriyordu ve o , o benim 5. Sınıftan beri sevdiğim çocuktu 5. Sınıfta bunu öğrenmişti bende hala onu sevmiyorum diye geçiştiriyordum ama seviyordum . Ben onunla göz göze gelmeyi özlüyordum ya bir insan iki çift gözü özler mi ? Ben özlüyordum o beni sevmesede beni hele bi sevsin ona hiç yalan söylemicektim onu hiç üzmicektin ama o sadece gözlerime bakıyordu haftada iki kez falan kendimi kötü hissediyorum gel artık hiçbirşey umrumda değil sen gel o yeter bana ama gelmiyordu bir türlü gelmiyordu ben hep ona gidiyordum instadan kendi hesabımı engelllemiş priw hesabımı takip ediyordu . Bu gün hiç gözlerime bakmadı gözleri ilaç gibiydim hastalandığımda beni iyileştiricek tek şeydi onun mapmavi gözleri o beni sevmesede ben onu sevicektim bir ömür boyu annesine gidiyorduk her Pazar annemlerle bu yüzden Pazar olmasını bekliyordum her dakika onu özlüyordum sesini saçını gözünü herşeyini çünkü o herşeyiyle herşeyimdi okula tek gitme sebebim oydu ben ona ne kadar yakın davransam o yine gidiyordu ...
