𝐓𝐇𝐄 𝐒𝐏𝐀𝐑𝐊 | 𝐉𝐔𝐊𝐄

𝗰𝗵𝗮𝘁𝗽𝗲𝗿 𝟮

Julie leżała w łóżku, przewracając się przez całą noc z boku na bok, a jej umysł zaprzątały myśli o tym, czy chłopakom nic się nie stanie. Co by było, gdyby się obudziła, a ich już by nie było? Ta sama myśl krążyła w kółko po jej głowie. Nie mogła się jej pozbyć.

Gdy Julie miała już dość tego, że nie mogła zasnąć, włączyła światło i usiadła przed starym kufrem z ubraniami jej mamy. Dłoń wyciągnęła się do góry otwierając wieko, szybko wyszukując białą koszulkę.

Dłoń Julie, mocno chwyciła materiał, wyciągając ją z dna kufra. Nazwa była wyraźnie widoczna. Widniało na niej logo, starego zespołu chłopaków – Sunset Curve. Julie siedziała tam, rozmyślając o wszystkich możliwościach tego, jak jej mama, mogła być w jaki kolwiek sposób powiązana z zespołem chłopaków.

Kiedy jej oczy wlepione były w materiał bluzki, dziewczyna nie mogła się powstrzymać od zastanowienia się, czy chłopcy aby na pewno ją nie okłamują.

Jej mózg wirował od tysiąca myśli.

Czy oni znali moją mamę?

Dlaczego mieliby mnie o tym okłamywać?

Siedząc na podłodze w swoim pokoju, brunetka zaczęła nucić melodię Edge of Great, a jej umysł wrócił do ich występu.

Niezapomnianego występu.

FLASHBACK JULIE POV:

Otworzyłam pianino, siadając przy nim i grając intro do Edge of Great. Słowa, które powiedziała mi Flynn, podczas naszej rozmowy, zaczęły grać w mojej głowie.

Zrobisz całą muzykę, jaką chcesz z Lukiem, ale on zawsze będzie duchem...

Kluczem jest unikanie tych wielkich, pięknych, martwych oczu...

Pamiętając o moim celu, zaczęłam śpiewać.

𝐑𝐮𝐧𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐚𝐬𝐭

𝐓𝐫𝐢𝐩𝐩𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐧𝐨𝐰

𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐢𝐬 𝐥𝐨𝐬𝐭 𝐜𝐚𝐧 𝐛𝐞 𝐟𝐨𝐮𝐧𝐝, 𝐢𝐭'𝐬 𝐨𝐛𝐯𝐢𝐨𝐮𝐬

𝐀𝐧𝐝 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐚 𝐫𝐮𝐛𝐛𝐞𝐫 𝐛𝐚𝐥𝐥

𝐖𝐞 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐛𝐨𝐮𝐧𝐜𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐚𝐜𝐤

𝐖𝐞 𝐚𝐥𝐥 𝐠𝐨𝐭 𝐚 𝐬𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐚𝐜𝐭, 𝐢𝐧𝐬𝐢𝐝𝐞 𝐨𝐟 𝐮𝐬

Odwróciwszy się, chłopaki zaczęli kontynuować piosenkę, a tłum stawał się coraz bardziej energiczny i głośniejszy. Nie mogłam się powstrzymać od uśmiechnięcia się do publiczności.

𝐈 𝐛𝐞𝐥𝐢𝐞𝐯𝐞

𝐈 𝐛𝐞𝐥𝐢𝐞𝐯𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐰𝐞'𝐫𝐞 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐨𝐧𝐞 𝐝𝐫𝐞𝐚𝐦

𝐀𝐰𝐚𝐲 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐰𝐡𝐨 𝐰𝐞'𝐫𝐞 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐛𝐞

𝐓𝐡𝐚𝐭 𝐰𝐞'𝐫𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐧𝐝𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐞𝐝𝐠𝐞 𝐨𝐟