AHU

4.1

Selamm!

Nasılsınız?

İyi okumalar:)

🧚🏼‍♀️

" abi. Ben erken çıkıyorum. Önce Batına bakacağım. Sonra da işleri halledip gelirim. " dedim Ayakkabılarımı giyerken bir yandan da Yalın abime seslendim.

" tamam güzelim dikkat et. " dedi abim de.

Vedalaşıp evden çıktım.

Batının evinin önüne gelince kapıyı çalıp beklemeye başladım.

Ama açmadı.

Cidden!

Endişeleniyorum...

Çantamdan telefonumu çıkarıp Batını aradım.

Açmıyor!

Telefon tam kapatacaken açıldı.
Sonunda!

" alo..." batının sesi kulağıma gelince hızla konuştum.

" Batın! Nerdesin sen? Kać gündür arıyorum ulaşamıyorum! Evine geldim yoksun! Nerdesin sen batın?" Dedim.

Kızgınım. Hem de ćok fazla.

Ama ona bağırmadım. Bağıramam.

" Ahu ben...olaylar çok karışık. Babamın yanındayım. Gelince her şeyi anlatacağım. " dedi.

" ne demek gelince anlatacağım! Batın bak sesin de iyi gelmiyor? Bana nerde olduğunuzu söyleyin. Yanına gelmek istiyorum. Bana her şeyi anlat. " dedim ilgiyle.

" Ahu! Gerek yok. Gelme. Ben geleceğim bir kać güne. Konuşuruz. Ama ben seni arayana kadar, beni arama. Lütfen..." dedi.

Ne oldu birden bire?

Ne oldu da kalbimi kırıyor?

" tamam..." diyebildim sadece.

Telefonun ardından Derin bir nefes aldı Batın.

" görüşürüz " dedi.

" kendine dikkat et Batın...seni seviyorum. " dedim.

"....Sen de dikkat et. Görüşürüz. "

Gözlerim dolmuştu.

Ağzımdan bir hıçkırık kaçınca telefonu kapattım.

Bu...fazla ağır oldu.
____________________

" pekala. Her şey hazır. Son olarak pastayı taşımamız lazım. " dedi Erdem abi.

Bizim bahçeyi süslemiştik. Erdem abiler ve yamaçın bir kaç arkadaşı vardı.

Annem içerde gül abla ile atıştırmalıkları hazırlıyorlardı.
(İlk bölümlerden bilenler bilir. Çalışan bir abla vardı ya o:)