Eight months had past malapit na due date ko sa panganganak I don't know but I feel both sad and happy.Sad kase hindi ako ang makakasama nya habang lumalaki siya hindi ako ung makakasaksi kung paano siya matutong gumapang,lumakad at kung ano pa.But happy ako kase lahat ng gugustuhin niya alam kong makukuha niya dahil mayaman ang maaalaga at magpapalaki sakanya.
Gaya ng sabi ni Margarette every month we have alot of groceries and meron na din ung kasamang allowance and every month pumupunta siya sa bahay 2-3 days.
Nandito lng ako sa bahay dahil ayokong lumabas simula ng pansin na ung baby bump ko di nako lumalabas ng bahay kase ayokong machismiss sasabihin na buntis ako noon tas wala ung baby iisipin nila na pabaya akong ina.
'Hystt tao nga nmn puro nlng judgemental parang bilang nalng sa daliri ang taong marunong umintindi'. Sa isip ko.
"Zamira,anak gising ka ba?"sigaw ni mama sa labas ng pinto kaya inayos ko ang sarili ko at pumunta sa pinto para buksan un hindi nako sumagot tinatamad ako bakit ba.
"Ayy kabayo,nako kang bata ka di man lng sumagot papatayin mo ata ako ihh"bulyaw sakin ni mama dahil nakatalikod siya nung binuksan ko ung pinto.
"Bakit nyo ba ko tinatawag?"sabi ko tinatamad nga kase ako dahil ambigat narin ng tyan ko kaya ayan naattitudan ko sya.
"Aba,aba ako nanamn sinungitan mong buntis ka di nako magtataka kung kahit kaunti ehh kahawig ko yan"si mama kaya patago akong umirap.
"Hoyy kayong dalawa kanina pa ko intay ng intay sa kusina,aba di lng kayo ang nagugutom at isa pa masamang pinaghihintay ang pagkain blah blahhhh blahh"si papa na kala mo rapper kaya kaming dalawa ni mama ay agad ng bamaba at pumunta sa kusina para kumain naramdaman ko narin kasi ung gutom."Pagkatapos ko kayong tawagin at maghintay ng pagkatagal-tagal kahit na gutom na gutom na gutom na ko tapos iiwanan nyo lng ako"si papa siguro rapper tohh dati dami kaseng sinasabi ehh.
Hindi nlng namin siya pinansin ni mama at nagsimula na kaming kumain si papa namn pagkatapos manermon ay umupo at mabilos na nilantakan ang pagkaing nakahayin sa lamase kaya napatingin kami ni mama sakanya.
"Pa,kumain namn tayo kanina bat parang isang buwan kang di kumain"natatawa kong sabi kay papa kaya si mama napabuga ung pagkain na nasa bunganga niya at tumawa kaya natawa narin ako si papa nmn ang sama ng tingin samin.
"Tumigil nga kayong dalawa nasa harapan tayo ng pagkain"sabi ni papa kaya tumahimik na kami ni mama at nagtuloy na sa pagkain.
