Bunumu arıyorsun?
O an sanki hayat benim için durmuştu.arkamı dönmeye korkuyordum. Gözlerimi kapattım. Nefes alış verişimi düzene soktum kendimi iyice cesaretlendirdim. Yavaş yavaş arkamı döndüm. Boyu benim boyumdan biraz daha uzundu. Kafamı çevirdiğimde onun boynunu gördüm. İnce bir zincir kolyesi vardı. Kafamı kaldırmaya korkuyordum her an bana bir şey yapacakmış gibi hissediyordum. Sonra birdenbire çenemin altından tuttu ve başımı kaldırdı. Gözlerimiz birbiriyle kesişti. Kendimi geri çektim. Uzaklaştım ondan. Bana doğru gelmeye başladı. Ben geri geri gidiyordum arkam artık duvara gelmişti daha fazla gedemedim.
"Beni neden kaçırdın"
"Bana ne yapacaksın"
Konuşmuyordu sadece sırıtıyordu. Bana doğru iyice yaklaştı. Çok kormaya başlamıştım.
"Gelme artık"
Hala sırıtarak bana doğru geliyordu
"Gelme"
Karşıma dikildi. yüzüne bakıyordum artık göz yaşlarını tutamıyorum. Hafif hafif dökülmeye başlıyordu gözyaşlarım. Bana çok yakındı. Yüzyüzeydik elini kaldırdı. Saçlarımdan tuttu ve çekti. Canım yanmaya başlamıştı
"Bir Daha sakın böyle bir şeye kalkışma Tamam mı."
Saçlarımı daha fazla çekti daha sıkı ve daha sert tamamen katı kalpli
"Tamam mı dedim"
Derken sanki saçlarımı koparacak gibiydi ağzımdan küçük bir inilti çıktı sonra zar zor göz yaşlarıma engel olmaya çalışarak konuşmaya çalıştım.
"Tamam"
"Sözmü"
Saçlarım kopacak gibiydi artık kendimi tutamadım.
"Aaaaah! Söz veriyorum,söz veriyorum gerçekten bir daha yapmayacağım söz"
"Hah işte şöyle adam akılı dur. Seninle uğraşmak istemiyorum"
Bunları söyledikten sonra saçlarımı tutarak beni geldiğim kata götürdü. Artık dayanamıyordum
"Lütfen bırak beni çok canım yanıyor lütfen"
Uyandığım odaya geldik kapıyı açtı beni çok sert bir şekilde yere attı kalpsiz gibi. Saçlarım gözlerimin önünü perde gibi örttü şaçlarım dağılmıştı. Göz yaşlarımı tutamıyordum artık.
"Sakın odadan çıkmaya tenezzül bile etme"
Kapıyı kapattı ve gitti.
