Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bence o kadar güzel bir film değildi" filmden çıkmış bizim eve doğru yürüyorduk.
"Ben seni izledim iyi ve ya kötü diyemeyeceğim" dedim saçlarına öpücük kondururken. Taehyung ile aramda 10-12 santim vardı cılız bedenin yanında ben oldukça kalıplı duruyordum. Kendini sevmiyordu,saatlerce izleyebileceğim beden aynalardan kaçıyordu ve bunun tek sebebi sivilcelerinin olmasıydı.
Kore gibi bir ülkede bu kadar hassas olmasını anlayabiliyordum bazen ama o çoğu kızdan güzel olduğunun farkında değildi,Kim Taehyung kendinin farkında değildi. Benim üzerimde kurduğu üstünlüğün farkında değildi. Onu ilk kez 10. Sınıfta görmüştüm,o zamanlar sınav sınıfımız aynıydı. Her zaman sessiz bir çocuktu,kimseye zararı dokunmayan kendi halinde takılan bir çocuk. İlk zararı bana dokundu,kendine aşık etmişti.
En güzel zarar.
"Marketten alacağımız bir şey var mı güzelim" sorduğum soruyla birlikte düşünmeye başlamıştı. Sokağın ortasında onu öpmemek için zor duruyordum. Etrafı hızlıca kontrol edip dudaklarına küçücük öpücük bıraktım.
"Jungkook!"
"Efendim güzelim" utandığının farkındaydım. Ben her şeyin farkındaydım ama o kendinin farkında değildi,en çok zoruma gidende buydu belki de. Taehyung ile yaklaşık 6 aydır tanışıyor 4 aydır çıkıyorduk fakat onu yıllardır tanıyor gibiydim. Onu tavlamam 2 ay gibi bir süreyi bulmuştu çünkü bunun tek sebebi kendini yetersiz görmesiydi.
Uzun bir sessizliğin ardından markete geldiğimizde aldığı market arabasıyla arama almıştım onu. Bu haraketim onu utandırmış olacaktı ki koluma çimdik yemiştim. "Emrinize amadeyim Taehyung bey" demiştim gülerek. İlk aldığı şey şekilli kalıplar olmuştu,seviyordu yemek yapmayı ilişkimizin başında buluştuğumuz zamanlarda hep kurabiye ya da yaptığı yemeklerden getirirdi.
"Süt var mıdır sizde?"
"Bende var ama kurabiyede kullanıldığını zannetmiyorum" ve yine çimdik yemiştim. Taehyung ile birlikte olmaya acele etmiyordum. Tek istediğim kendini bana karşı yetersiz hissetmemesiydi. Taehyung benim için her şey demekti. Yarım yılda tanıdığım biri her şeyim olmuştu.
"Sapıklaşma"
"Dedi bunu tüm salonun ortasında eğilerek beni zor duruma düşüren çocuk"
Kıkırdayarak eksik olan malzemeleri almaya devam ettiğinde tek yaptığım onu izlemekti. Gün içersinde yaptıklarımın çoğu onunla ilgiliydi. Beni kölesi haline getirmişti ama bunun farkında değildi. Ondan hoşlandığımı söylediğinde beni kırmayıp "şu an seni tanımıyorum sana karşılık veremeyebilirim özür dilerim" olmuştu.
Benden hoşlanmadığı için bile özür dilemişti. O bu kadar düşünceliyken başkalarının düşüncesizliğinde boğulmuştu. Tedavi görmeye başladığından beri daha iyi bir haldeydi,bu beni mutlu ediyordu. Onu mutlu görmek beni mutlu görmek için yeterdi.
