នាព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ នៅទីជនបទមួយនៃប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង មានគ្រួសារតូចមួយដែលមានសមាជិកចំនួនបីនាក់
ដែលពុំសូវមានជីវភាពធូរធារនោះឡើយ កំពុងតែរៀបចំអីវ៉ាន់អោយកូនប្រុសតែមួយ ធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងSeoul ដើម្បីបន្តការសិស្សារបស់គេ ព្រោះឆ្នាំគេត្រូវចូលឆ្នាំទីមួយហើយ ហើយកំលោះតូចក៏បានប្រលងជាប់ចូលទៅសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យSeoul ដែលជាសកលវិទកយាល័យដ៏ធំនៅប្រទេសកូរ៉េផងដែរ កំលោះតូចនោះមានឈ្មោះថា គីម សូន៊ូមានអាយុ19ឆ្នាំ មានមុខមាត់ស្រស់ស្អាតរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយ
បន្ទាប់ពីរៀបអីវ៉ាន់រួចហើយសូន៊ូក៏បានលាឳពុក ម្ដាយ
<ពុក ម៉ែកូនត្រូវទៅសិនហើយ កូននឹងឧស្សាហ៍តេមកលេងពុកម៉ែណា>សូន៊ូនិយាយទាំងទឹកភ្នែកព្រោះខ្លួនត្រូវរស់នៅបែកពីឪពុកម្ដាយ រួចទៅរត់ទៅអោបឳពុកម្ដាយ
<មើលថែរខ្លួនផងណា ទៅនៅទីនោះកុំសេពគប់មនុស្សណាចំណែកអោយសោះណា >អ្នកជាម្ដាយបាននិយាយ
<បាទ ចឹងទៅត្រូវទៅសិនហើយ>និយាយចប់ស៊ូនូក៏ឡើងឡានជិះមកទីក្រុងសេអ៊ូល
Skip
ទីក្រុងSeoul
<អាឡូ យើងបានមកដល់ហើយ >ស៊ូនូបានតេហៅមិត្តរបស់គេ ដែលមានថ្ពាល់ខួច មុខមាត់ស្អាតបាតគួរចាប់អារម្មណ៍មានឈ្មោះថាជុងវ៉ុន(ពួកគេទាំងពីរជាមិត្តនឹងគ្នានៅឯស្រុករបស់ពួកគេ តែដោយសារតែត្រូវមកបន្តរៀននៅឯទីក្រុងទើបក្រុមគ្រួសារជ៉ុនវ៉ុនសម្រេចចិត្តថារើរមកនៅទីក្រុងតែម្ដង)
<យើងទៅដល់ហើយ >ថាយើងជុងវ៉ុនក៏រត់ទៅទទួលស៊ូននូ
បន្ទាប់មកជុងវ៉ុនក៏នាំស៊ូននូទៅអាផាតមិនជួលក្បែរសាលារបស់ពួកគេ ពួកគេនិយាយលេងជាមួយគ្នាមួយរយៈធំ ក៏ស្រាប់តែជុនវ៉ុនត្រូវដល់ម៉ោងទៅផ្ទះ
<យើងទៅសិនហើយណាស្អែកចាំយើងទៅសាលាផង>ជ៉ុនវ៉ុននិយាយហើយក៏ទៅផ្ទះបាត់
ស៊ុននូស្នាក់នៅតែម្នាក់អែងប៉ុណ្ណោះព្រោះថាគេគ្មានស្គាល់អ្នកណាទៀតទេក្រៅពីជុងវ៉ុន
Skip
ថ្ងៃស្អែកឡៀងក៏បានមកដល់
