Votka, rakı ve şarap•Hyunin✔️

I love you

Hyunjin şarabından bir yudum daha aldı. Yağan yağmuru izleyerek en sevdiği şarkılardan birini dinliyordu. Ara ara mırıldanarak şarkıyla eşlik ediyordu.

Derin nefes alarak gözlerini kapattı. Açtığında pencerenin yanındaki anıları gözünde canlandı. Öpüştükleri, sarıldıkları..

Artık ağlayamıyordu. İçindeki acı ona o kadar fazla geliyordu ki bazen nefes alması zorlaşıyordu, kalbi öyle kötü atıyordu ki patlayacak gibi oluyordu. Böyle zamanlarda kafasına bir silah dayayıp beynini patlatma isteği ile kavruluyordu içi.

Şu an da bu anlardan birisiydi. Kalbinin kırıklığını duyuyordu. Yere düşüp tuzla buz olmuş bir bardak gibiydi.

Derin nefesler alarak rahatlattı kendini. Yağmur damlalarına baktı.

"Hani değişecektim ben. Artık acı çekmeyecektim hani. Bu ne o zaman? Niye hala böyle hissediyorum? Niye hala acı içindeyim? Hani her şeyi siktir etmiştim ben? Edememişim. Sensiz yaşayamıyorum sevgilim. Geri dönecek misin bu kalp kırıklığıma karşın. Sana biraz kırgınım ama bir kere öpüşsek geçecek kırgınlığım. Geri gel ve öpüşelim sevgilim. Dudaklarını özledim."

Ağlayarak yağmur damlalarına bağırıyordu. Her bir yağmur damlasına sinirliydi.

"İstemiyorum ben yağmur yağmasını. Onlardan binlerce var ama senden bir tane bile yok."

Sarılmak istiyordu sevgilisine. Bunu yapamamanın verdiği acı verici iğrenç bir his vardı.

"Geri gel Jeongin. Seni çok özledim."

Her gün aynı cümleyi söylemek onu çok yormuştu.

"Seni seviyorum. Seni her daim seveceğim. Sonsuza kadar ve sonsuzdan sonra bile kalbimde yatan kişi sen olacaksın."

Müziği kapattı ve sabahına ölmeyi dileyerek uyumaya gitti.

Biraz kendi hissettiklerimi aktardım Hyunjin ve Jeongin'e. Benim hissettiğim şeylerin bir kısmı onların hayatlarının bitmesine sebep oldu 👍