Chapter 7: The Truth

28 19 0
                                    

Chapter 7: The Truth

After what happened here in Campus naging mas maingat
At alerto ang mga estudyante, i don't know kung kelan
ko pwedeng sabihin ang katotohanan

"puede mo bang sabihin sa akin Stephanie kung ano ang
Iyong nakita?" tanong ng matandang lalaki, bakit ba nila ako
dinala rito sa lalaking eto? Normal na tao lamang siya!

umiling ako. hindi puedeng may ibang tao na makaka alam
Tungkol doon tumingin ang lalaki kay Miss Anne na nasa likod ko.

"Maraming salamat po. Kami na po ang bahala kay Stephanie." magalang na sabi niya sa matandang lalaki, Nang
Makaalis ang lalaki ay umupo sa gilid na upuan si Miss Anne.

"Stephanie, what did you saw yesterday?" she tried to be more calm down dahil nag sayang sila ng ilang oras sa akin dahil ayokong mag salita tungkol sa nangyari

tumingin ako sa kaniya "you want a truth?" pinantayan
niya ako ng tingin at tumango siya, "give me a speech later."
"bakit? sabihin mo nalang sa akin"

"Dahil...ayoko." aniko sakto namang pumasok sa kwarto ko si
Paige at Hadria na may dalang mga prutas "ma'am ipag pahinga niyo mo na po si Stephanie" ani ni Paige, tumayo si Miss Anne "sa canteen..bibigyan kita ng speech"

that's a great opportunity dahil makikita ko siya roon, lumabas ng kwarto si Miss Anne at naiwan kaming tatlo sa loob sinarado naman ni Hadria ang pinto

at si Paige naman ay umupo sa paahan ko banda "kamusta si Vervelin?" i ask, Paige and Hadria look at each other bago sabihin. "shes fine na, but unconscious" tumango ako

i look down at my nails "nakita namin ang nasa bulsa mo
kahapon, nahulog ito. buti nalang ay walang naka pansin na kinuha namin Iyon" aniya

tumingin ako sa kaniya ng ilagay niya sa aking kamay ang
plaski at nandon ang mga papeles at ang phone namin
kinuha ko iyon at nilagay sa tabi

"nakita niyo ba yung pana?"

tumango siya at may itinuro sa itaas na malapit sa akin
"ayan, kanina pa siya naka sunod lalo na nung nawalan ka ng
malay"

"marami ring humanga dahil nakita nila ang legendary bow"
ani naman ni Hadria, nilapit niya ang upuan niya sa amin.
"kahit ako ay napahanga rin dahil sa nakita ko once in my life ang legendary bow"

natawa ako ng kaunti this is my first time na kasama namin
ni paige sa kwentuhan si Hadria, she's quiet all the time.
"the Legendary bow was from the legendary Archery
she's Valentina" dagdag pa ni Hadria

"sa mga naririnig kong kwento walang ni isa ang naka pasa
ng bow ni Valentina," ani ni Paige "except you." tumingin
silang dalawa sa akin

"kahit ang 2nd Generation, 3rd and 4th Generation wala.
tayo ang 5th Generation" saad ni Hadria, tumango ako
"oo nga pala! baka nagugutom kana" saad naman ni
Paige isang palakpak niya lang ay nag karoon na siya ng
kutsilyo,

hinugasan niya muna ang masanas saka binalatan iyon
bumalik naman sa pagiging tahimik si Hadria dahil nag
babasa na siya ng aklat niya, ako naman ay binaba ang pag
kaka lagay ng kumot sa aking katawan

bumaba ako sa kama at nag lagay pa lapit sa bintana, kita rito
ang pag aayos ng mga gamit nila at pag lipat ng mga gamit,
ang iba ay puma practice sa labas

lumapit ako sa kama at kinuha ang phone ko sa plastic
inopen ko muna ang aking wingstagram ngayon ko lang
napansin na marami palang nag like sa aking post umabot
ito ng two thousand likes

pinicturan ko ang labas ng bintana at saka pinost yon,
pinatay ko mo na ang phone ko at binaba sa desk ko.
lumapit sa amin si Paige at inalokan kami ng mansanas
Kumuha ako ng dalawa at umupo sa kama sa kabilang side ng
kama ko ay si Paige si Hadria naman ay ngumunguya rin ng
mansanas

"Paige, may roon ba ditong sendan ng mga letter to the city?"
tanong ko "meron, nasa tabi lang ng office ang hulugan" sagot niya at inalukan ulit ako ng mansanas

after my Rest ay napa pagpasiyahan kong lumabas ng dormitory at bisitahin si Vervalin, i feel really guilty because of me kung hindi ako humingi ng tulong sa kanila ay sana
walang ganitong mang yayari.

pumasok ako sa gusali ng classroom, this where may mga
clubs, sa gilid ng hagdan ay na sa liblib ang infirmary.
Kumatok muna ako lumabas si Hope na naka suot ng
Long white jacket "kamusta ka? dapat nag pahinga ka muna"

"naka pahinga na ako at gusto ko lang bisitahin si Vervelin"
saad ko binuksan niya ang pinto "tuloy ka" aniya, pumasok ako at nakita agad si Vervelin na naka higa sa kama

"mabuti naman ay nilagyan mo ng takip ang saksak kung
hindi ay patay na siya dahil sa pag kawala ng dugo"

tumahimik ang paligid tanging aircon lang ang maririnig,
"ano bang nangyari kahapon, Stephanie?" tanong niya
"inatake si Vervelin ng taong lupa gusto nito ang sample
test at ang original copy ng video" sagot ko

umupo ako sa mahabang couch siya naman ay sa upuan na
kahoy "i didn't think twice and didn't think of anything
yesterday all i think is Vervelin. Buhay niya ay nasa panganib"

"kaya si Yuji lang ang nahingian ko ng tulong para mapabilis ako maka punta sa kagubatan," tahimik lang si Hope na naka
Tingin kay Vervelin "do you know who did this?"

"yes. I know. sa Canteen mamayang gabi sasabihin dahil
sa oras na yon ay lalabas ang kapangyarihan niya" sagot ko.
tumango siya at napa yuko nalang

"Nang icheck ko siya kahapon ay malamig na ang katawan
niya, i give up. But i know i can save her pa kaya gumawa
ako ng healing na pang patanggal ng lason sa katawan"

"lason?" gulat kong tanong, tumango siya "kapag walang
magic o hindi malakas ang katawan ay nag kaka roon ng
lason lalo na kapag ang kuko nito ang sumaksak"

"pero pag malakas ang magic o healthy ang katawan,
hindi tatalab ang lason sa katawan nito" hindi ako nag ka
Lason?

Natahimik kaming dalawa. Biglang may kumatok sa pinto
at bumukas "Miss Hope, can you help me for something?"
tanong ng babae kay Hope, tumayo si Hope at inayos ang
suot nitong jacket "sure." Tumingin siya sa akin "call Lindsey nalang para mag bantay"

tumango lang ako at kumaway sa kaniya, tinawagan ko si
Lindsey at pinapunta siya rito. Pag karating niya ay nag
Kwentohan pa kami ng kaunti saka ay nag paalam ako
dahil may practice pa akong attendant

Pag labas ko ng class building ay dumiretso na ako sa field
kaharap lang nito ang field, kumaway sa akin si Professor
"Miss Stephanie!" Sigaw niya, kumaway ako at tumakbo sa
Pwesto nila

"ay juskong bata ka! huwag kang tumakbo baka mahimatay
ka nalang bigla!" nag aalalang sabi niya natawa ako ng kaunti
tinignan niya ang aking pet arrow sa taas "kagabi pa siya
na ka sunod sa iyo Miss Stephanie, may pangalan naba yan?"

"kailangan po ba ng pangalan?"tumango siya "oo para pag
tinawag mo ay nariyan lang" hmm ano kaya magandang
name? Arrow? Shining arrow? Shining pet?

"Sige po pag iisipan ko." lumapit ako sa mga nag papana, tinaas ko ang kamay ko at pag baba ko nito ay naroon ang bow sa kaliwa kong palad at pana sa kanan pag baba ko

maraming na mangha dahil bigla nalang nag karoon ako
sa aking palad ng arrow at bow. Dumadami rin ang umuupo
sa bench, inilagay ko na ang pana sa gitna ng bow

pinikit ko ang kaliwa kong mata at Sinipat ng kanan kong mata ang yellow target sa harap saka ko pina kawalan ang
pana nag simulang umapoy ang tulis nito at ng tumama
ito sa target ay umapoy ito

narinig ko ang mga palakpakan ng iba lalo na ang mga
kasama ko, naramdaman ko ang kamay ng Professor sa aking
balikat "i announced that miss Stephanie Faith Montel is now a leader in Archery!"aniya sa mic.

Magica Elementa AcademyWhere stories live. Discover now