Just Love Me

38

Sot ishte ditelindja e Ajanit, ishte 20 vjetori i tij dhe ndihej ajo e lumtur. Ajo lumturi nuk e dinte se nga i buronte.

U ngrit me energji pozitive ne mengjes dhe para se te nisej i dergoi nje mesazh Ajanit, nese nuk vinte sot ne shkolle te pakten te lexonte mesazhin.

Miremengjesi Ajan. Jam une Amaris nese ma ke fshire numrin. Gezuar ditelindjen, te uroj edhe 100 vite te tjera te lumtura prane njerezve te zemres. Uroj qe gjithe jeta jote te jete e lumtur dhe gjithcka te shkoje sic deshiron ti 😍

I nisi mesazhin dhe u be gati per ne shkolle.

Amaris

Sapo arriti ne oborrin e shkolles bashke me Mariposen vuri re Ajanin qe ndodhej aty bashke me shoket e tij. E dinte qe do terhiqte vemendje me veshjen e saj por si interesonte. Gjithmone kishte veshur xhinse Boyfriend per te mos treguar linjat e trupit por sot vendosi te bente te kunderten.

Pasi ra zilja dhe te gjithe u futen neper klasa Mariposa me Amarisin kishin mbetur te fundit. Sapo Amaris u ul ne vendin e saj degjoi peshperitje ne klase per te por as qe denjoi ta kthente koken.

Ajan: Miremengjes

Amaris: Miremengjesi. - iu drejtua atij me buzeqeshje.

Ajan

Veshja e tij ishte shume e bukur si gjithmone, dhe dukej sikur e kishin bere me fjale qe te vishnin xhinse te zeza te grisura.

Ajan: Me pelqen veshja jote sot.

Amaris: Faleminderit. Edhe mua e jotja

Ajan: Si gjithmone.

Amaris: Narcist.

Ajan: Faleminderit per urimin.

Amaris: E lexove?

Ajan: Po sigurisht.

Amaris: Epo edhe 100 te tjera pra perseri.

Ajan: Faleminderit.

Gjate gjithe dites kjo ishte biseda e tyre, meqe as Noeli nuk ishte ne shkolle prej ditesh pasi i ishte dashur qe te shkonte ne Angli edhe Mariposa rrinte vec me Amarisin.

Sot ne pushim te gjate per here te pare Amaris e pa veten te rrethuar me djem qe e ngacmonin, nese here te tjera e tallnin, sot e ngacmonin. Pff, qesharake apo jo, djemte donin vec format e trupit e asgje tjeter.

***

Lion: U rrite e?

Ajan: U rrita more, shkova dy dekada qe jetoj.

Lion: Pse e din fjalen "dekade" ti a?- dhe i gjuajti pas koke

Ajan: Ik er palle me le rehat.

Aferdita: Ajan, mos i fol ashtu vellait.

Lion: Pa merak mam, keshtu tregojme dashurine ne.

Ajan: Dashuria e madhe aman, ca t du une ty re.

Kristina: Po mua me doni?- u degjua e bertitura e Kristines qe nga dera.

Ajan: Po te ulesh pak volumin e zerit jam i sigurt qe do te te dua pak me shume.

Kristina: Majmun, eja te te perqafoj eja- dhe Ajani u ngrit dhe u perqafuan fort si moter e vella. - edhe 100 vjec te me behesh budallai im.

Ajan: pff, edhe urimin ma jep me te share.

Adrian: Daja me i mil ne botee.

Ajan: Ajj kush me paska ardh mua- dhe e mori ne krahe.

Adrian: Gexual ditelindjen daja.

Ajan: Shume faleminderit mbreti im.

Leonik: Tash vec nuset ju mungojne, marshalla te dy si kuaj jeni bo- dhe Lioni ishte duke derguar mesazhe ne telefon.

Ajan: Pa merak hic bab, ja djali i pare e ka gjet- dha duke bere me shenje nga Lioni dhe ai ngriti koken.

Aferdita: Me te vertete Lion?

Lion: Ehe.

Aferdita: Po kush eshte, si e ka emrin?

Lion: Emrin e ka Adora mam, kaq ju mjafton me dit. Ah se harrova, edhe cuni i dyte e ka gjet.

Ajan: Jo.

Lion: Mos me thuaj kot jo mua ti.

Aferdita: Tani po apo jo?

Ajan: Jo mam jo, se ia fut kot ai.

Lion: E mir mir do e shohim. - tha teksa qeshte me Kristinen per ate qe kishin planifikuar sonte.

Ajan: Tani dhuratat e mia ku i keni?

Leonik: Une ta dhashe ne mengjes.

Ajan: Ti po ba rrofsh.

Lion: E me verte si s keni turp e, i bleni atij audi r8 e mua jo? Nejse e blej vete une njehere.

Ajan: rs8 vella i dashur.

Lion: Ashtu kam me e marr edhe une.

Kristina: Ruani leket te gjithe sepse kam ditelindjen une pas njr muaji.

Aferdita: Pa merak, se ty te blej mami c te duash.

Ajan: shi shi, mami jam une i preferuari jot.

Kristina: ha ha ha, aty t rrish, jam vete e preferuara mamit.

Lion: Po une, apo vari lesht?

Ajan: Hajt se ty t don gruaja po ec.

Kristina: Une dua ta takoj.

Lion: Sikur se njeh Kristine.

Kristina: Nuk thash qe se njoh budall, thash dua ta takoj.

Lion: aha

Kristina: Po budall mbete nga trute.

Lion: Ashtu?!- tha Lioni duke u ngritur dhe duke iu afruar

Kristina: Lion mos guxo- tha sepse e dinte se c do te bente.

Lion: Ajan

Ajan: Erdhaa- dhe te dy kapen Kristinen, e hodhen ne divan dhe filluan qe ta gudulisnin. Te qeshurat e te treve kumbonin neper shtepi.

Leonik: Po femije mbeten.

Nje ore per te shkruar nje pjese dhe 3 minuta per ta lexuar, kjo jete eshte e padrejte 🥺🚀