The Battered Wife

Chapter 3

TWO weeks had passed since the incident happened. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil sa insidenteng iyon dahil may pagbabago akong nakikita kay Drake sa pakikitungo niya sa akin o mangamba dahil alam kong deep inside him he is observing me.

That was the first time he saw me in that kind of state. Alam kong may pagdududa sa kalooban niya dahil sa nangyari nung gabing iyon.

Napabuntong hininga ako at pinagpatuloy ang paglilinis sa buo kong kwarto. Nang matapos ko ng ma-vacuum ang sahig ay pumunta na ako sa banyo para doon naman maglinis.

Wala akong magawa dahil wala naman talaga akong trabaho. Pagkatapos kong grumaduate ay kasal agad para sa business ng mga magulang namin. Though I love the thought of marrying him pero kung pagbibigyan ako ng pagkakataon gusto ko munang maging isang professional chef bago mag-asawa.

Kung alam ko lang na darating yung ganitong unos sa buhay namin bilang mag-asawa ay sana nagrebelde nalang ako sa parents ko.

I sigh.. Kaso lang mahal namin ang isa't isa noon eh! Kaya we quickly agreed to our parents and tied the knots.

Napaayos ako ng tayo dahil sa katok. Lumabas ako ng banyo at mabilis na pumunta sa pintuan.

"Sandali"

I quickly open the door and saw my gorgeous husband wearing a corporate attire. Tumikhim siya bago magsalita. Nakita ko pa ang paglunok niya.

"Can you.. ahh.." hindi siya makatingin sa akin, yumuko siya at hinawakan ang tie niyang hindi maayos ang pagkakabuhol.

My lips parted. Agad rumehistro sa akin ang gusto niyang ipahiwatig. I was so schock that it took me a minute to move.

Totoo ba to? Gusto niyang ako ang magbuhol sa tie niya?

Nakatayo lang ako at hindi makapaniwalang nakatingin sa kanya.

"Ahh nevermind" he scratch his nape and was about to turn his back at me pero mabilis kung nahawakan ang tie niya at may pwersang pinaharap siya sa akin.

"Ackk.." nasobrahan ko yata ang pagkahila sa tie kaya medyo nasakal siya.

Pareho kaming nagulat sa ginawa ko. Nahiya ang hangin na dumaan sa gitna namin dahil sa sobrang lapit. Nagkatinginan kami at agad ding sabay na nag iwas ng tingin.

"I'm sorry" I said in a low tone. Unti-unti ko namang niluwagan ang pagkakahawak.

Jeez, why the hell are we acting like a teenagers!

I heard him murmured 'fuck'.

Umayos siya ng tayo at kinagat ang labi. He avoided my gaze. My hands are trembleng while trying to tie his necktie. Para namang hindi namin to ginagawa dati.

Five months ago, ako palagi ang nag aayos ng tie niya everytime papunta siya sa work. There's a time pa nga when I was tieing his necktie ay palagi niya akong ninanakawan ng halik, hanggang sa mauwi sa isang quickie. Kaya palagi siyang nala-late sa mga meeting niya. Dahilan naman niya ay 'I'm the CEO, I own my time'.

Nang matapos kong maayos ang necktie niya I unknowingly wipe the invisible dirt on his suit. Agad ko namang binaba ang kamay ko ng marealize ang ginawa ko.

"K-Kumain ka na ba?"

He shook his head.

"I already drink a coffee, but uhm.. Can you cook for lunch? I'll eat here"

Lumundag ang puso ko sa sinabi niya. For the first time after five months. Kakain na siya sa mga luto ko.

Mabilis akong tumango sa kanya. "I'll cook your favorites"  I know my emotions were visible. If he's trying to fix this marriage, then I'm willing to cooperate.