daddy issues bxb

02

tanrısal bakış açısı:

Genç çocuk eve geleli bir kaç saat olmuştu.

İlk başta normal gelse de bir kaç saat sonra babasını özlemeye başlamıştı, babasını çok sevdiğinden değildi bu özlem ama babasıydı sonuçta değil mi?

Saatlerdir odasındaydı alt katta ise durumlar biraz farklıydı Akın çocuğun yakın davranmayacağının farkındaydı ama kendine bir şey yapmasından korkuyordu bunda psikolog olup gördüğü hastaların da etkisi vardı.

Arın ise odasında aşağı inip inmemesi gerektiğini düşünüyordu, korkuyordu ona bir şey yapmalarından, 17 hatta yaklaşık 18 yıllık hayatında gördüğü en fazla insan babası evde ki hizmetliler ve özel öğretmeninden başka birileri değildi farklı bir ortamdı onun için burası, terleyen ellerini pantolonuna sürmüştü, sakin olmalıydı.

Rahat şeyler giymeliyim diye düşündü dolabı açtığında gördüğü kıyafetlerle mutluluktan ağlamak istemişti, kendi evlerindeyken asla giymediği kıyafetler dahil hepsi buradaydı. Hemen ayıcıklı pijamasını giymişti, en son annesi yanındayken giyebilmişti bu pijamayı.

Asağı inerken utanmıştı biraz ama yapacak bir şey yoktu alışmaları gerekiyordu, aşağıdaki adamlar ise inen çocukla bir oh çekmişlerdi, giray pijamaların şirinliğine gülmek istese de çocuğu utandırmamak için gülmemişti.

"Birazdan seni görmek için kuzenimin oğlu gelicek o da aynı senin gibi, merak etmişler seni, senin için uyar değil mi? uymazsa gönderebiliriz" Akın sakin bir şekilde konuştuğunda, çocuk kafasını sallamıştı yaşıtı biriyle konuşmak onu mutlu bile edebilirdi.

O sırada saatler dakikaları dakikalar saniyeleri kovalamıştı, Arın acıktığını hissetmişti birazdan muhtemelen karnı guruldayacaktı ama o yemek istemeye utanmıştı.

O sırada kapı çaldığında babası hemen açmıştı kapıyı, babası demek çok garip geliyordu ona ama alışması gerekiyordu..

İçeriye muhtemelen 19 ve kendinden baya bir uzun olan çocuk girdiğinde gerilmişti kendi yaşıtı biri gelir sanıyordu, "merhaba" şeklinde sessizce mırıldandığında karşıdaki çocuk daha neşeli bir şekilde cevap vermisti.

İlk olarak herkesle tanıştıktan sonra babaları onu yukarı göndermişti, karşısındaki çocuk ona bakarken o da yere bakıyordu konuşmak istemiyordu çok germişti onu.

"Seni nasıl oraya bıraktılar?" karşısındaki çocuk merak eder gibi sorduğunda cevap vermek zorunda gibi hissetmişti.

"benim annem öldü" biraz duraksamıştı "ve babam onun üzerine beni oraya sattı, peki ya sen?"

"benimki klasik ailem zamanında terk etmiş bende orada büyüdüm zaten" çocuk anladım şeklinde başını sallamıştı, sosyalleşmek kesinlikle ona iyi gelmiyordu.

simdi selaam
normalde hikaye bxbxb olucakti fakat tam olarak kafamda baba ogul olarsk canlandi bu yuzden yeni bir karakter ekledimm ona isim secersek guzel olur😁