လက်ထပ်ပွဲအခမ်းအနားပြီးပြီ မို့
အိမ်သို့ပြန်လာကာနားနေကြသည်ဆောင်းအကုန်နွေဦးစမို့ ဥဩလေးများပင်
ခြံဝင်းထဲရှိသစ်ပင်များမှာခိုနားရင်း
မြည်တွန်နေကြသည်အေးအေးဆေးဆေးရှိလှပေသည်
ပြတင်းပေါက်မှ ခြံဝင်းထဲ သို့
ငေးကြည့်နေသည့်မြတ်ခြံဝင်းကအနည်းငယ်ကျယ်ဝန်းသည်မို့
ငှက်သံတွေကြားနေရသည်
ခရေပင်ကြီးနှင့်
ပန်းပွင့်နေသည့် သစ်ခွပန်းပင်
တစ်ချို့ မှာတော့ အန်တီ့ စိတ်ကြိုက်ပင်
အများစုမှာပန်းပင်တွေသာများသည်: မြတ် ရေ.....ဒီကိုခဏလာအုန်း ကွာ
ရေချိုးခန်းထဲမှ ခေါ်နေသည့်အန်တီကြောင့်
: အန်တီ ဘာဖြစ်လို့လဲ
: ဒီမှာတို့ဆံပင်နဲ့ဆွဲကြိုးနဲ့ ငြိနေပြီ ဖြည်ပေးအုန်း
ပုဝါ အဖြူလေးနှင့် ရင်လျှားထားသည်မို့
ပခုံးသားဖြူဖြူလေး က ကိုက်ချင်စရာအန်တီ့ပခုံးသားနုနု ကို လက်နှင့်ထိတွေ့မိတော့
အသားအရည်ကနူးညံ့လွန်းသည်ဆွဲကြိုးကိုသေချာဖြုတ်ပေးလိုက်ကာ
အန်တီမှာတော့မှန်ထဲမှမြတ်ကိုကြည့်နေသည်အန်တီ့လက်ထဲကိုဆွဲကြိုးထည့်ပေးလိုက်သည်
အန်တီခါးကိုဖက်လိုက်သည်: ဘာလုပ်တာလဲ ဖယ်
တို့ရေချိုးတော့မလို့ အပြင်ထွက်ခေါင်းခါပြကာ နွယ့် လည်ပင်း ကို
ခပ်ဖွဖွစုပ်နမ်းလာသည်သူကိုတံတောင်နှင့်တွန်းထုတ်တော့လဲ
နွယ်လက်တွေအပေါ်မှထပ်ကိုင်ကာချုပ်ထားသည်:မြတ် ဖယ်ကွာ ရေချိုးချင်နေပြီ
နှောင့်ယှက်မနေနဲ့ ဖယ်တော့: ပန်းပျိုးကြမလား အန်တီ
နွယ်ရင်လျှားထားသည့်ပုဝါလေးကို
အသာချွတ်လာသည်မို့နွယ်ပုဝါကိုလှမ်းထိန်းကိုင်လိုက်သည်
:မြတ် တို့ စိတ်ဆိုးရမှာလား
နွယ့်လည်ပင်းမှာမျက်နှာအပ်ထားကာ
ခါးကိုဖက်ထားရင်းခေါင်းခါပြသည်
YOU ARE READING
မြတ်နိုးသင့်သော်အမျိုးသမီးငယ်
Romance"ဆိုးတဲ့ကလေးကိုဘယ်လိုဆုံးမရမလဲကွယ်" "ဆိုးတယ်လား" "ဟုတ်ပါရဲ့ ဆိုးလိုက်တာချာလို့....ဘယ်လိုဆုံးမရပါ့" "ဆုံးမပေးမဲ့အစားချစ်ပေးလိုက်ပေါ့.... အန်တီ့ရဲ့ချစ်ခြင်းတွေအောက်မှာလိမ္မာပေးမယ်" "အို.....ကွယ် ဒီကလေးနှယ့်....ခက်ရချည်ရဲ့....." 1.2.2022 Own character...