Sessiz Gemi

1.Bölüm...

Bir öykü bu yaşamdan alınan hayata bağlanan. Bir yakarış bu zengin bir insanın yokluğunda bulunan. Evet zengin biri parası var, arabası var yediği önünde yemediği arkasında, hayatında her şeyi var ama bir tek mutluluk ve huzuru hariç. Aşkın, sevdanın karamsarlığında bir varoluş hikâyesi hadi gelin birlikte sadece okumayalım birlikte yaşayalım bu hikâyeyi.....

Başlıyorum evet gidişindeki sensiz halimle seni götüren sessiz gemiyi yazıyorum. Siz hiç en sevdiğiniz asla vazgeçemem dediğiniz insanın kapısından küfürler ve hakaratler içerirsinde kovuldunuz mu? Ben kovuldum ve öyle bir kovuldum ki sanki o an hayatımdan oldum. Acılar mıydı beni senden alan yoksa sevmeyişin mi? Kaderime meydan okuyorum sevgisizliğine inat. Sen nasıl bir kızın gururu ve haysiyetiyle oynadıysan, ben nasıl senin kapında sabahlara kadar ağladıysam sana da aynısını yaşatacağım bütün bunların. Siz hiç kör oldunuz mu? Ben oldum hemde öyle bir acılar içerisinde oldum ki sanki bileklerim kör bir usturayla kesilircesine bir acıydı bu. Bendeki aşk sendeki tutkuydu yaşadığımız. Bana bu yaptıklarının hesabını vericeksin Allah'a eminim. Nefretimi biraz olsun kustuğumu düşünüyorum. İsterseniz size kendimden ve hayatımı mahveden o kişiden bahsedeyim. Ben Didem 20 yaşındayım. Kocaeliliyim ama İstanbulda doğdum, büyüdüm ve hala burada yaşıyorum. İstanbul Aydın Üniversitesinde İç Mimarlık okuyorum. 2.sınıfım.Çok zengin bir ailenin ilk göz ağrısıyım. Berkay sevildiğim insan daha doğrusu sevildiğimi ve hayatımda ilk defa isabetli karar verdiğimi sandığım insan. Aynı üniversite de hatta aynı semtte yakın villalarda yaşıyorduk. Mimarlık okuyordu beyfendi. 3.sınıf mensubuydu kendisi. Oda ailesinin ilk göz ağrısı babasının mirasının tek sahibi idi. Neden mi? Çünkü kardesi kız idi. O evde Seçili pek seven olmazdı. Ben çok severim Seçili çok iyi bir kız onunla tanıştığımdan beri sanki hayatım bir düzene girmişti. Başı kapalı olduğu için babası pek dışarı çıkmasına izin vermiyordu. 18 yaşında barby bebek gibi bir güzelliğe sahipti. Babası tıbbı kazanan kızını okula dahi göndermedi. Ya başını açarsın bizi daha fazla rezil etmezsin yada evde sonsuza kadar yaşarsın, diyordu hep. Abiside 22 yaşında okulun en yakışıklısı ve en karizmatik insanıydı. Okuldaki bütün kızlar peşinden koşardı. Hikâye bu kimilerine göre zor kimilerine göre kolay ama yaşayana çok zor olan bir yaşanmış öykü. Okyanusun ortasında gece karanlığında tek başına kalmanın acı hali. İnsanlar neden başkası için bu kadar üzülüyor ki ben asla kimseyi sevmem ve üzülmem dediğim anda çıkmıştı karşıma Berkay. Çıkmıştı çıkmasına ama ben nereden bilebilirdim ki sonumdaki varlığım olacağını.....