Κεφάλαιο 3ο

299 16 0
                                    

  Μια αχτίδα φωτός χτυπάει κατευθείαν τα μάτια μου κι εγώ αλλάζω πλευρό και αγκαλιάζω τον Νίκο. Επιτέλους κοιμηθήκαμε σε κανονικό διπλό κρεβάτι. Είχαμε πιαστεί και οι δύο με το να προσπαθούμε να μην πέσουμε απ' το μονό κρεβάτι και συγχρόνως να μην ξυπνάμε τον άλλον κάθε φορά. 

  Απλώνω το πόδι μου πάνω του και με το δεξί μου χέρι, χαϊδεύω απαλά το στέρνο του. Εκείνος με τη σειρά του, όσο ακόμα έχει κλειστά τα μάτια του, με σφίγγει περισσότερο στην αγκαλιά του και φιλάει το μέτωπο μου γλυκά. Εγώ κλείνω ξανά τα μάτια μου και ύστερα από λίγα λεπτά με ξαναπαίρνει ο ύπνος..

  Την επόμενη στιγμή που ανοίγω τα μάτια μου, το δωμάτιο έχει φωτιστεί διαφορετικά και γυρνάω το βλέμμα μου για να δω πως έχει ξημερώσει για τα καλά. Ύστερα το βλέμμα μου μετατοπίζεται δίπλα μου, που πλέον δεν είναι ο Νίκος, αλλά τα μαξιλάρια στη θέση του. Πιάνω  μια μυρωδιά από ψημένο μπέικον και τα μάτια μου ανοίγουν περισσότερο καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα καταλάβει ότι πεινούσα. 

  Διώχνω από πάνω μου τα σεντόνια και σηκώνομαι να πάω προς τη βαλίτσα με τα ρούχα μου. Χθες μόλις τελειώσαμε με τη μετακόμιση δεν είχαμε χρόνο να βάλουμε και τα ρούχα μας στις καινούριες ντουλάπες μας. Μόνο να βγάλουμε αυτά που ήδη φορούσαμε....

  Πιάνω ένα ζευγάρι καινούρια εσώρουχα και μια πετσέτα μπάνιου. 

  Μεταφέρομαι προς την κουζίνα και βλέπω όλο χαρά τον Νίκο να μαγειρεύει πρωινό και δεν μπορώ να κρύψω το χαμόγελο που μου δημιουργήθηκε με αυτή την εικόνα και απλά κοντοστέκομαι αμίλητη στον τοίχο. Είχε αυτό το ατημέλητο μαλλί απ' τον ύπνο αλλά είχε κάνει τον κόπο να ντυθεί με μια γκρι φόρμα και ένα χαλαρό μαύρο μπλουζάκι, ενώ πάνω στον ώμο του είχε ρίξει μια πετσέτα της κουζίνας. Φαινόταν τόσο σέξι ακόμα και με αυτά τα απλά ρούχα. 

  Όταν γυρνάει προς το μέρος μου, κρατούσε ένα τηγάνι με το ψημένο μπέικον που μύρισα πριν και το έριχνε σε ένα πιάτο. Με αντιλήφθηκε αμέσως και χωρίς να σταματήσει αυτό που κάνει, γύρισε το βλέμμα του και μου έκλεισε το μάτι παιχνιδιάρικα, συνοδευμένο με ένα πλατύ χαμόγελο. 

  Χωρίς να μιλήσω, του έδειξα την πετσέτα που κρατούσα με νόημα ότι πάω να κάνω ένα μπάνιο και η αντίδραση του ήταν ακόμα πιο παιχνιδιάρικη και πονηρή από πριν. Πριν προλάβω να φύγω απ' τον χώρο, εκείνος αφήνει το τηγάνι στον διπλανό πάγκο και βγάζοντας την πετσέτα που είχε πάνω του, έρχεται προς το μέρος μου και με αρπάζει στην αγκαλιά του. 

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 31, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Δεν μπορώ μακριά σου.Where stories live. Discover now