KUKLACI : Ölüler Diyarı

1. Bölüm

Soluk soluğa terlemiş bir vaziyette güneş ışınlarının aydınlattığı odada uyandı genç adam. Uzun bir aradan sonra ilk defa aynı kabusu görüyordu. Giydiği tişört kabusun etkisiyle sırılsıklam olmuştu. Yatak başlığının yardımıyla sırtını dikleştirerek bitkin bir şekilde ne kadar süre öyle bekledi bilmiyordu. Kanı çekilmiş gibiydi. Onu kendine getiren şey evin ziliydi. Duyduğu sesle irkilen adam , tekrar hayata geçiş yapmış yataktan kalkarak lavaboya yüzünü yıkamak için girmişti. O sırada ısrarla çalan kapının sesi yüzünü buruşturmasına neden olmuştu. Sabahın köründe ve izin gününde kapıyı çalma cüretinde bulunarak sinirlerini zıplatanda kimdi böyle ? Aslında aklına biri geliyordu ama yine de emin olamadı. Paytak adımlarla merdivenleri inmeye başladı. Kapıya doğru yürüdü ve açtı. Evet tam da tahmin ettiği gibi Max karşısındaydı :

-'Richard , tanrı aşkına ! Sabahtan beri çalıyorum neredesin sen ? Heyy ! Bu yüzünün hali ne ? Ne oldu sana ? Sorun ne ?'

-'Nefes al. ' dedi genç adam bıkkın bir şekilde. Bir insan nasıl olurdu da bu kadar fazla konuşabilirdi cidden aklı almıyordu.

-'Neden geldin bu saatte  Max , size beni rahatsız etmemenizi söylemedim mi ?'

-'Evet ama konu önemli. ' dedi endişeli sesine engel olamayarak.

-'Ne oldu ?' dedi , uykusu açılsın diye kahve yapmak için mutfağa yönelirken. Arkasından Max de gelmişti.

-'Geçen gün oğlunu hapse attırdığımız adam Billy Conner senin hakkında şikayette bulunmuş. Biliyorsun adamın sözü geçiyor ve oğlunu da bugün çıkarttılar cezaevinden yani sicilini parayla temizlemişler seni de haksız yere oğlunu tutuklamaktan şikayet etmiş. ' diyerek duraksadı. Richard pür dikkat onu dinliyordu.

-'Bilirsin müdür seni çok seviyor ve senin sonuna kadar haklı olduğunu da biliyor bu yüzden seni emniyete götürmem için beni yolladı seninle konuşmak istiyormuş.' dedi Max.

Richard sessizdi ama öfkelendiği elini yumruk yapmasından belli oluyordu. O adamı pataklamak için can atıyordu. Adamın oğlu canı sıkıldığı için alkol aldığı halde yaptığı bir araba yarışının sonunda küçücük bir çocuğa çarpmış üstüne üstlük umrunda olmadan kaçmıştı. Çocuk ise orada can vermişti. Bu onun ilk vukuatı değildi. Ama babası denen herif ona doğruyu göstermek yerine zengin olmasından faydalanarak her  işlediği suçta onu aklatıyordu. Bu yetmezmiş gibi Richard'ta da büyük bir ithamda bulunmuştu. Bu bardağı taşıran son damlaydı Richard için. Haklı olduğunu sonuna kadar o dahil bütün meslektaşları biliyordu. Ama Billy'den korktukları için ses etmemişlerdi. Bu durum oldukça canını sıkmıştı. Richard kahvesini bitirene kadar sesini çıkartmadı. Max de zorlamak istemedi. Biliyordu ki eğer şimdi konuşursa hiç iyi şeyler olmayacaktı. Kahvesini bitiren Richard ayağa kalkarak :

-'5 dakika bekle üzerimi değiştirip geliyorum. ' dedi. Max'in cevabını beklemeden merdivenlerden yukarı çıkmaya başladı. Max de zaten başını sallamakla yetinmişti.

Richard üzerini değiştirmiş oldukça dinç ve hızlı adımlarla Max'in yanına gitti. Sabah ki kabusu bile unutmuştu. Richard , Max'i mutfakta bıraktığı  yerde değil salonda bulmuştu. Bir baş işaretiyle kalktı Max ve çıkmak için kapıya doğru yürüdüler. Apartmandan çıkan ikili Max'in arabasına yöneldiler.

-'Ne yapacaksın ?  Hiçbir şey söylemedin. ' dedi Max arabayı sürerken.

-'Aslında bende bilmiyorum Müdür beni çağırdıysa iş ciddi yoksa çoktan tutuklanma emri gelmez miydi ? Onunla konuştuktan sonra düşüneceğim. '

-'Haklısın dostum , yanlız şunu unutma ne olursa olsun daima yanındayım. ' Max'in bu sözleri Richard'ın içini ısıtmıştı. Bu sözleri üzerine hafif bir gülümseme bahşetti kardeşi dediği adama. Olmayan ailesinin yokluğunu hiç hissettirmemişti. Bir anlık düşündü Richard.