[GİZEMLİ AŞK AZKAR]

MUTLU SON😇 -FİNAL-

Hikayeme hoşgeldiniz bitanelerim...

Final bölümüyle sizlerleyim arada özel bölümler gelicek.

Yeni hikaye için sizlere bilgi vericem..

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum..

İyi okumalar ❣️😘

1 SENE SONRA.. KARACADAN.

"Sabah erkenden uyanıp Azer'e kahvaltı hazırlamam lazımdı. Erkenden kalktım. Merdivenlerden ses geldi. Eymen gelmişti."

Eymen bana sarıldı. "Anne babam bana kızdı!"

Azer geldi. "Ne diye kızıyorsun oğluma!?"

Azer oturdu. "Rahat durmuyor balkona çıkıyor beni de saymıyor!"

Eymen kollarını birleştirdi ve yukarı çıktı. "Sabah sabah neye baktı ki?"

Yukarı çıktım. Yatağında uzanmış ağlıyordu. Yanına gittim, üstünden örtüyü kaldırdım. "Annem sen neye bakıyordun!?"

Camdan baktım. "Sen köpeğe mi bakıyordun!?"

Kafasını salladı. Sarıldım, kucağıma aldım boynuma sarıldı aşağı indik. "Ne oldu?!"

Eymen'i oturttum. "Dışarda köpek vardı ona bakıyormuş! Niye kızdın çocuğa baksaydı!"

Azer bana baktı. Sinirliydi. "Karaca bakmasına kızdığımı mı düşünüyorsun!? Sarkıyordu,, birde dinlemiyordu! Sabah sabah beni uğraştırmayın!"

Eymen odaya çıktı. "Azer ya yapma çocuğa öyle ağlıyor!"

Azer kahvaltı yaptı. Eymen'in odasına gittik. Odada yoktu. Ağlama sesi geliyordu dolapta ağlıyordu. Azer güldü koluna vurdum. "Azer döverim seni gülme!!"

Dolabı açtım Azer kucağına aldı. "Ben sana köpek alırım bahçede oynarsın!"

Eymen bana geldi. "Babam beni sevmiyo barırıyoo!!"

Yatağa oturdum. Azer geldi ve sarıldı. "Oğlum ben seni çok seviyorum sadece düşceksin diye korktum kızdım."

Bu konuyu da hallettikten sonra Azer işe gitti. Eymen ile evde oyun oynadık. Kapı çaldı. Yılmazdı. "Baban sana köpek aldırdı."

Yılmaz'a baktım. "Almadınız dimi? Barınaktan sahiplendiniz!?"

Kafasını salladı. "Evet sahibi sokağa bırakmış barınaktaydı iyi bakılmış artık sizin."

Eymen sevindi. Bahçeye çıktı. Köpeği sevdi ve onla oynadı. Yemek yaptım. Biri arkamdan sarıldı, dirseğimle karın boşluğuna vurdum. Azerdi. "Oha... Aayy Azer özür dilerim..çok özür dilerim bitanem.."

Azer oturdu ve gülmeye başladı. "Ya sana kim sarılabilir niye hemen kaba kuvvet!?"

Güldüm. "Ne biliyim ya korktum."

Sarıldım, sarıldı. "Sende hiçbir haller yok!?"

Tebessüm ettim. "Ne anlamda!?"

Karnıma elini koydu. "Bebek anlamında!"

Moralim bozuldu. "Bilmiyorum ya bişey mi var anlamadım!"

Alnımı öptü. "Üzülme sakın, bişey yoktur."

Eymen geldi. "Annem köpek benim odamda yatsa olur mu? Ben ona sarılıp uyurum! Anne ona da bez taksak mı!?"

Azer güldü. Eymen'in yanına çöktüm ve ellerini tuttum. "Annecim o evde kalamaz, köpeğine babançok güzel bir ev almış bahçede kalıcak, onu yaparsınız tamam mı?"