"ลุคฉันขอพูดครั้งที่สองแสนแปดหมื่นสามพันห้าร้อยเก้าสิบเก้าว่าฉันไม่ปายยยย"ฉันพูดเสียงดังลั่นบ้าน เกาะเตียงแน่น ลุคแม่งลงทุนไขกุญแจห้องมาลากฉัน "เฮ้ย ฉันสัญญากับไอ้เคิลเเล้วเธอต้องไปในฐานะ....คู่ขาฉัน"ลุคพูด มือยังดึงขาฉัน ฉันเกาะขอบเตียงแน่น เดี๋ยวนะ คู่ขาลุค เชรดดดดด ำววกนกาากวกสา เห้ยแกร์!! ฉันเป็นคู่ขาลุคเว้ย นี่มันเหมือนเดทชัดๆ โอกาสงามๆแบบนี้หายาก คว้าสิครับรอให้แม่ลิสตัดริบบิ้นเหรอ "เออ ก็ได้ ก็ด้ายยยยยยยยยย"ฉันพูด "เห็นแกนายที่หล่อ เอ๊ย เป็นลูกโฮส(สุดหล่อ) ฉันจะยอมเสียสละช่วยล่ะกันถือว่าช่วยสามี เอ๊ย เพื่อนล่ะกัน"ฉันพูด ยิ้มโหมดใสซื่อไร้เดียงสาให้ลุคที่ยิ้มงงๆประมาณว่าอีห่านี้เปลี่ยนใจง่ายยิ่งกว่าเปลี่ยนกางเกงใน "ดีมากลีฟ!! "ลุคพูดแล้วยื่นจดหมายเชิญซองสีขาวมีลวดลาย (งานปาร์ตี้หรืองานแต่งว่ะนั่น) "เธอมีชุดกระโปรงไหม?"ลุคถาม ถึกๆ ทนๆ ยิ่งกว่าซัมซุงฮีโร่อย่างฉันเนี่ยนะจะมีชุดกระโปรงสีหวานๆ บอกเลยฝันไปเถอะ มีแค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ กระโปรงก็กระโปรงยูนิฟอร์มของโรงเรียน "ฉันไม่มีว่ะลุค"ฉันพูดยิ้มๆ "ดีมาก ในกฏปาร์ตี้ ผู้หญิงต้องใส่ชุดกระโปรง"ลุคยิ้มเหมือนจะระเบิดหัวเราะ "ลุคค่ะ" "ว่า?" "ลาก่อน!!!!" ฉันโดดจากเตียงวิ่งออกจากห้องด้วยความไว้สูง อนิจจามือลุคคว้าคอฉันได้ มือคนหรือแม่นาคว่ะ T^T "ลุคจ๋า~~~~"ฉันพูดเสียงหวาน "ไม่ต้องลีฟ เธอพูดอะไรไว้ หึๆ"ลุคพูด "ลุคไม่นะ ม่ายยยยย"ฉันพูดเสียงเว้าวอน ลุคจ๋า ผัวจ๋า (ผิดๆ) ลุคมองนาฬิกา "เห้ย สายแล้ว"ลุครีบช้อนตัวฉันออกจากห้อง ลุค ลุค อีนางลุคมึงอุ้มกูตะมาย กูเดินเองด้าย T0T
~~~~~~~~~~~
ลุคจอดที่หน้าร้านเสื้อร้านหนึ่งเบรกทีหน้าฉันแทบพุ่งกระจกหน้ารถ "ลงมา"ลุคสั่ง ฉันทำเออใส่ "เออได้ลีฟ!! -_-"ลุคเดินมาเปิดประตูแล้วอุ้มช้อนตัวฉันเหมือนเจ้าสาวโดนเจ้าบ่าวอุ้มเข้าเรือนหอ (มโนแปบ *///*) "พี่สาว ช่วยผมเลือกชุดเดสกระโปรงให้..."ลุคยังพูดไม่ทันจบ "ให้เเฟนใช่ไหม"พนักงานพูดเเล้วชี้มาทางฉัน "เอิ่ม.... เพื่อนน่ะ รีบหน่อยก็ดี"ลุคพูดเเล้วผลักฉัน ไปหาพี่พนักงาน "ไอ้ลุค!!!"ฉันทำเสียงดุ "หนูจ๊ะมาหาพี่ม่ะเดี๋ยวจะเเต่งให้สวยเลย"พี่พนักงานพูด แล้วเธอก็ดึงฉันไปเลือกชุด ส่วนลุคนั่งโซฟา หยิบโทรศัพท์มาเล่นเกม
~~~~~~~~~~~~~
"เสร็จแล้ว ทาดา"พี่พนักงานพูดเสียงตื่นเต้น ลากฉันที่พึ่งถูกทารุณจากการทาเล็บ แต่งหน้า ทำผม ใส่ส้นสูง ชุดเดส ใส่คอนเทคเลนส์ บลาๆๆๆๆๆๆๆ มาตรงหน้าลุค "โอลีฟ!!!"ลุคพูดเสียงตกใจ "เธอ....." "อะไร?" "เธอ" "อะไรว่ะ" "พี่ครับโรงเเรมที่อยู่ใกล้สุดแถวนี้อยู่ตรงไหนครับ"ลุคถามพี่พนักงาน "ไอ้ลุคอย่าหื่น"ฉันบ้องหูเรียกสติลุค "ล้อเล่นโว้ย ไม่กล้าทำผู้หญิงอย่างเธอหรอกน่า"ลุคบ่นก่อนจะจ่ายเงิน แล้วดึงฉันออกจากร้าน
~~~~~~~~~~~~~~~~
ไม่แฟร์ค่ะ ลีฟไม่โอเคอย่างแรง ทำไมผู้ชายใส่ชุดธรรมดาได้แต่ผู้หญิงใส่ชุดเดสกระโปรงสุดฟรุ้งฟริ้ง รัฐบาลจะแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง(ตบปากอีไรท์หนึ่งที) "คุณผู้หญิงใส่นี่ด้วยมันเป็นกฏ"พนักงานต้อนรับพูดแล้วยื่นดอกกุกลาบสีขาวบานสวยให้ "ใส่ยังไงค่ะ"ฉันถาม ลุคเดินมาเเย่งกุหลาบจากมือฉันแล้วเอามาทัดหูให้ฉัน "สีขาวเหมาะกับชุดเดสเธอพอดีเลยลีฟ"ลุคพูดฉันยิ้มนิดๆ ลุคเดินไปหา คาล แอช ไมค์ มองฉันราวกับฉันเป็นตัวประหลาดแฮะ "ลีฟ มานี่"คาลเรียกฉัน ฉันเดินอย่างยากลำบากส้นสูงมันพร้อมจะล้มทุกสถานการณ์ คาลก็สุภาพบุรุษเหลือเกินแทนทีตัวเองจะเดินมาหา เรียกผู้หญิงที่พึ่งใส่ส้นสูง สูงสามนิ้วครั้งแรกอย่างฉันให้เดินมาหา ฉันก็บ้าจี้เดินไป คาลเดินมาเซลฟี่กับฉัน "แปลกดีแฮะ เธอใส่ชุดกระโปรง"คาลพูด "สวยล่ะสิ"ฉันพูดเสียงกวนส้นตรีนใส่ "สวยสิ"คาลพูด อะไรว่ะจะจีบก็บอก อ่อยทำไมเสียเวลาเข้าห้องกันเลยดีกว่า (ผิดๆ) "มีนมกับเขาด้วยเหรอลีฟ?"แอชถาม เจ็บค่ะเจ็บจึ๊ก!! เจ็บนี้รสปูอัด "เออ ก็มีเยอะพอที่จะหนีบหน้านายได้ล่ะกันแอช"ฉันเบ้ปาก "เหลือเชื่อคิงคองอย่างเธอจะสวยแบบนี้ เครื่องสำอางเปลี่ยนผีเป็นคนได้"ไมค์พูด มึงพูดแบบนี้เอาไม้หน้าสามฟาดกูยังไม่โกรธเท่าที่เถิกพูดชมฉันตอนนี้เลย "เก็บปากไว้ร้องเพลงเถอะ อีเถิกรันเวย์"ฉันมองแรง "ไหน อบิเกลสุดที่รักไมค์ล่ะ"ฉันถามไมเคิลที่กำลังเอามือปัดผมปิดรันเวย์บนกบาล จู่ๆท่อนเเขนหนักประมาณสิบกิโลฟาดรัดคอฉัน กลิ่นน้ำหอมที่เหมือนอาบมากว่าฉีด กลิ่นฉุนพอๆกับฟอร์มาลีน ฉันเหลือบมอง ชัดเลยนางอบิเกลนี่เอง!!! "ไงลีฟ"นางทักทายฉัน ไมค์เอาเมียมึงไปที!! แอชดึงฉันออกจากอ้อมแขนมรณะของอบิเกล เรื่องนมหายกันแอช😂 โห้ยยยยย ชุดนางตอนแรกฉันคิดว่านางขโมยชุดจากโรงลิเกเเถวบ้าน มันช่างฟูฟ่องละลองฟิ้ว อลังการงานสร้างซะเหลือเกิน ถ้าสมมุติไฟไหม้เอบิเกลหนีคงหนีไม่ทันชุดติดประตู แค่ตัวคนก็อ้วนเอ๊ย อวบอิ่มพออยู่ล่ะชุดยังบานอีกต่างหาก "ลีฟ มานี่สิ!!"นางอบิเกลลากฉันไปไหนก็ไม่รู้ เห้ยปล่อยตรูนางอบิเกล!!!!
~~~~~~~~~~~~~~
อบิเกลลากฉันมาที่ห้องหนึ่งเหวี้ยงฉันซะเซ ก่อนจะล็อคประตู "ยัยขี้ก้าง กล้ามากเมื่อวานนี้เธอจงในทำน้ำหอมเครื่องสำอางพังใช่ไหม"อบิเกลพูด แหม!!แม่อุดมสมบูรณ์ =.,= "เปล่านะฉันไม่ได้ทำ"ฉันพูด "แล้วทำไมของของฉันพัง"อบิเกลถามเดินเอาพุงมาเบียดฉัน "ฉัน....หกล้ม"ฉันแก้ตัว "จริงง่ะ" "อ้าววววว เรื่องจริงสาบานต่อหน้า (หลอด) ไฟ เลยเอ้า"ฉันพูด "ตอแหล!!"อบิเกลด่า "อ้าว อยู่ดีไม่ว่าดีอยากโดนจับทำหมูหันจังหวัดตรังใช่ไหม อีเกลหมูสลาตัน"ฉันด่า นางทำหน้างง (แหงล่ะ จังหวัดตรังนางไม่รู้!!) "ลุค หล่อเนอะ"อบิเกลพูดลอยๆ จี๊ดยันตับค่ะ ลีฟจี๊ดยันตับอ่อน "อย่ามายุ่งกับลูกโฮสฉันนะ"ฉันพูดเสียงดุ ก่อนจะถอดส้นสูง แล้วรีบใส่ใหม่อีกรอบ ตอนถอดฉันเตี้ยกว่านางเกล แหงล่ะงานจัดเต็มแต่ตีนยันกบาล ฉันเดินต๊อกแต๊กเปิดประตูออกจากห้อง ไม่สนใจอบิเกลที่เดินตามฉัน
~~~~~~~~~~~~~~
"ลุค นายเมามากแล้วพอ!!"ฉันห้ามลุคที่กำลังกระดกแก้วเบียร์แก้วใหญ่แก้วที่ห้า ฉัน ลุค คาล แอช ไมเคิล และ อบิเกล ((ถอนหายใจแรง)) กำลังเล่นเกมบ้าๆที่ชื่อว่ากล้ากินหรือกล้าทำ ลุคแม่งดันเอากล้ากิน ลุคกินเบียร์หมด แอช คาล ไมค์ ตบมือ ฉันไม่สนุก ถ้าไม่ติดว่าลุคชวนฉัน ฉันไม่เล่นเกมบ้าๆแบบนี้หรอก "เดี๋ยวฉันไปหยิบแตงกวาดองมาก่อนนะ"ไมค์เดินออกไปจากวง แอชไปเข้าห้องน้ำ "ลุคนายเมามากแล้วนะ"เสียงสยองอบิเกลดังขึ้น "ลุคเวลานายเมานายช่าง..."อบิเกลเอามือลูบหน้าขาลุค "ช่างน่ารักช่ะ ลูกโฮสฉันหล่อไง"ฉันพูด "อีฟ ฉันจะคุยกับลุค"อบิเกลพูด "พูดเหรอแถวบ้านฉันเรียกว่าอ่อย"ฉันย้อน "ลูกโฮสหล่อแบบนี้ฉันขอได้ไหมลีฟ"อบิเกลพูด "โห้ย พูดง่ายเนอะยัยหมูอวกาศรู้ไหมฉันตามรัก ตามอ่อยลุคเกือบสี่เดือน ตราบใดที่ลุคยังไม่ตกถึงท้องอีลีฟก็อย่าหวังว่าชะนีตัวไหนมาเต๊อะลุค ข้ามศพโอลีฟก่อนเถอะเสียทองเท่าหัว ไม่เสียลุคให้ใคร!!"ฉันพูดแล้วกอดลุคเอาขาฟาดตักลุค ลูกโฮสใครก็รัก ลูกโฮสใครก็หวง ทุกคนมากันครบองค์ประชุม ลุคหมุนขวดเบียร์เป็นวงกลม ทุกคนลุ้นตัวโก่ง ปากขวดหยุดมาทางไมค์ คนที่ไม่โดนเฮ คนโดนนิ่งๆ "กล้ากินหรือกล้าทำ"ลุคถาม "ระดับฉันต้องกล้าทำเส่ ลุค!!!"ไมค์พูดเสียงมั่นใจ "งั้น...... จูบอบิเกลสิ!!"ลุคสั่ง!! ไมค์ดึงอบิเกลมาจูบแบบไม่คิดก่อนจะถอนปากออกช้าๆ แล้วหมุนขวดกลางวง ก่อนจะหยุดตรงฉันพอดี "กล้ากินหรือกล้าทำ"ไมค์ถาม "กล้าทำ"ฉันรีบตอบ ขืนกล้ากินมันใส่อะไรบ้าๆให้กินตายผ่อนส่งอีก "จูบลุคสิ!!"ไมค์สั่ง ฉันนิ่ง คาลแอชผิวปาก ฉันจับหน้าลุคที่กำลังเมา ก่อนจะ...... "จูบกันตรงๆนะ ห้ามเอามุมกล้อง"ไมค์พูดดักทางฉัน ฉันจับหน้าลุคที่กำลังยิ้มหวานให้ฉัน สายตาเยิ้มๆ ฉันสองจิตสองใจจะจูบดีไหม ฉันทำท่าเงอะงะอยู่นานจนกระทั่ง ลุคดึงฉันมาจูบด้วยตัวเอง!! ฉันหน้าเสียทุกคนเชียร์ ลุคกดฉันนอนกับโซฟา "ลุคพอ ลุค พอ!!!"ไมค์ดึงลุคออกจากตัวฉัน ฉันทำอะไรไม่ถูก เกมทั้งหมดหยุดเล่น จูบแรกของฉันเป็นของลุคฉันควรจะชอบสิเเต่ทำไมฉันรู้สึกแย่แบบนี้ แม่งเเย่มาก "เธอโอเคไหมลีฟ"ไมค์ถาม "ฉันโอเค"ฉันพูด "เธอน้ำตาไหลทำไม"ไมค์ถาม "ฉันโอเค ฉันโอเค จริงๆ...."ไมค์ดึงฉันมากอด "โอ๋ๆ อย่าขี้เเย อย่าร้องนะลีฟ"ไมค์ปลอบฉัน "ไมค์ฉันไม่โอเคว่ะ"ฉันพูด "ลุคจูบฉันแม่งไม่โอเค"ฉันพูดระบาย ไมค์พยายามปลอบฉัน ส่วนทุกคนอึ้งกับสิ่งที่ลุคทำ
Take
YOU ARE READING
รักเกรียนๆของเด็กทุนกับหนุ่มหัวแคนดี้
Teen Fictionอะไรคือ 5 seconds of summer ฉันไม่รู้จัก รู้แต่ฉันเป็นติ่งฝรั่งที่คลั่งฝรั่งมาก แต่ดักดานภาษาฝรั่งแบบสุดๆ (เรียกได้ว่าเอาเด็กมอหนึ่งมาเเข่งฉันยังแพ้) แต่มีความฝันว่าอิฉันจะได้เป็นแฟนฝรั่งหล่อๆเว้ยแบบเชิดหน้าเดินควงไปตั้งแต่ตลาดพึ่งตั้งจนตลาดวาย ถามว...
