LUMABAS si Thalia mula sa kanyang opisina at bumaba ng hagdan kasunod ng kanyang mga tauhan.
"Mommy ko, saan po kayo pupunta." tanong sa kanya ng kanyang pitong taong gulang na anak.
"Sa clinic lang ako Zian, You stay here and do your assignment." Utos niya dito.
"Ok po." Bumalik ito sa pagsusulat sa kanyang notebook at siya na may naglakad palabas ng kanilang bahay.
Nasa tabi lang ng kanyang bahay ang clinic ng isla kaya ay madali niya itong natunton. Kakatayo lang din ang clinic na ito ngunit kumpleto naman sa mga kagamitan. Pagpasok niya sa may katamtamang laking gusali ay sinalubong siya ng malakas na amoy ng disinfectant at alcohol. May anim itong hospital bed na kurtina lang ang naghihiwalay. Meron din itong waiting area of front desk na tinatauhan ni Belle Isang babaeng pinabayan na ng magulang na tinulungan niyang makapag aral sa ALS at TESDA.
"Ma'am! Magandang araw po. Nasa loob na si Dr. Consolasion." Ang masiglang bati nito sa kanya. Ngumite siya dito pababalik.
"Magandang araw din, Belle" Tinanguan niya ito bago sa tuluyang pumasok sa loob kung saan nakalagay ang mga hospital bed.
Nakita niya ang nakatalikod niyang mga tauhan. Mula sa kanyang kinatatayuan. Naglakad siya patungo dito at tumigil sa may paanan ng kama.
Nakita niya ang isang babaeng may galos sa mukha may mga nakakabit dito ng mga apparatus. Sa kabila ng kasalukuyan nitong kalagayan hindi niya maiwasan punahin ang maamo at gwapo nitong mukha.
"How is she, Mitch?" Tanong niya sa kaibigang doktor na tumatao dito sa kanilang clinic. Asawa ito ng kaibigang engineer na nakatoka sa paggawa ng isang building sa isla para sa mga dayo.
"She's finally breathing but she's still unconscious. I have to run some tests para malaman ng problema. I also have to observe her for the development of acute respiratory distress syndrome or multi-organ failure." Ang sagot sa kanya ng doctor habang nakatingin parin sa pasyente.
"May alam ba kayo kung sino ang taong ito wala ba siyang ID, Phone at Wallet na nakatago sa bulsa?" Ang sunod-sunod niyang tanong sa mga tauhan.
Nag si ilingan ang tatlong lalaki bilang sagot sa tanong ng kanilang amo.
"Wala ho' talaga ma'am nung pinalitan siya ng mga babaeng assistant ni doc. kamiseta pantalon at panloob lang lang nakuha namin, Ngunit napag alaman namin na hindi lang siya ordinaryong babae."
"What do you mean that she's not ordinary woman?" Ang naguguluhan nitong tanong.
"Ang ibig po naming sabihin ay siya po ay nagtataglay na kondisyon na tinatawag na intersex o mas kilala sa tawag na hermaphrodite na Ang Isang babae o lalaki ay parehong may male and female reproductive organ, Meron din na babae na may male genetalia at lalaki na may female genetalia." Ang mahaba nitong sabi.
Kahit naguguluhan at madaming katanungan ay nanatiling nalang tikom ang kanyang bibig.
Muling bumalik ang alaala nya limang araw na ang nakalipas noong pumunta siya sa isang bayan sa kabisera para bumili ng mga materyales.
"Mitch, Do your best saved her keep her safe please."
"I'll try my best"
Kinabukasan ay muling nagtungo sa clinic para tignan ang kalagayan ng kanilang bisita. Bandang alas singko na ng hapon ng pumunta siya rito. Kasama niya ang anak sa pagbisita doon. Nakapikit pa rin ang mga mata nito ng hitik na hitik sa mahahabang pilik-mata.
"How is she mitch?"
"All i can say for now is she's a miracle. Sa tingin ko ay nasa tubig na siya for more than five hours but i see no sign of death. In fact her blood oxygen level is already normal for more than an hour. She's got some mild head injury may balingasa left ribs nya." Ang nakangiti nitong sagot sa kanya halata rin sa mukha nito ang pagod dahil buong gabi nitong binantayan ang babae.
"Mommy ko, para po siyang angel she's pretty and handsome too." Napalingon silang dalawa sa kanyang anak na mariing nakatitig sa natutulog na babae. Nakatukod ang mga siko sa kama at ang mga kamay ay naka suporta sa magkabilang pisnge.
"Mommy, sabi ni jangjang wala daw siyang house dito po. Pwede po ba sa house na lang natin siya kapag ok na siya?" Ang pakiusap ng anak ni Thalia ginamitan pa siya nito ng kanyang makapangyarihang puppy face
"please po mommy."
Malakas siyang napalunok at ibinalik sa ibang direksyon ang kanyang paningin.
Hindi siya basta-basta ang nagpapa pasok ng estranghero sa kanyang pamamahay noon at hindi niya maintindihan ang sarili kung gaano nalang siya ka bilis magtiwa sa taong to. Isang beses pangalang na itong na kita pero pakiramdam niya ay kailangan niya itong tulungan.
Muli niyang minatahan ang pitong taong gulang niyang anak. siguro ay nangungulila na ito ng makakasama sa kanilang bahay. Silang dalawa lang kasi ang nakatira doon hinahatiran lang sila ng pagkain ng isa sa caretaker ng isla.
"Okay." Walang kasiguraduhan kung kailan ito magigising pero panatag ang kanyang loob nasa kanya ito uuwi.
Gabi na ng umalis sila ng kanyang anak pabalik ng kanilang bahay pinatulog niya muna ito bago siya naglinis ng sariling katawan. Hanggang sa maka ligo siya ay ang mukha parin ng estranghero ng babae ang laman ng kanyang isip.
Para siyang hinipnitismo ng maamo nitong mukha lalo na ang mapupulang nitong labi and she don't understand why she felt such strong attraction towards her.
She knew she's straight simula ng mamatay ang kanyang dating asawa ilang lalaki na rin ang naka fling niya, but the sleeping beauty in the clinic just gave her a different kind of attraction she never felts with any man.
The next day, she was waken up by the panicked voice of her employees from the outside of his bedroom. napapikit pa-siyang binuksan ang pintuan ng kanyang kwarto.
"Anong problema,Jessa" Tanong niya sa payating babae na janitress ng kanilang clinic.
"Ma'am pinapatawag po kayo ni Doc Mitch. Tungkol Po sa--."
Hindi pa natatapos ang empleyado sa kanyang sinasabi tumakbo na siyang palabas ng kanyang kwarto na naka pantulog at tinakbo ang klinika ng kaibigan.
"What's the matter?" Napahigit siya ng hininga ng nadatnan estranghero na nakabukas na ang mata at nakahiga parin sa kama.
"Y-you're awake."Nasa magkabilang baywang kanyang mga kamay habang sinusubukan habulin ang hininga.
Nakaangat ng kaunti ang itaas na parte ng kanyang katawan dahil sa pag-angat ng itaas na parte ng kama. Hindi siya nito sinagot at sa halip ay kalmado niyang nilibot ang kanyang paningin sa buong paligid.
"I'm Thalia Mariano and you're in libutan island. Nakita ka ng mga empleyado ko na walang malay sa tabing dagat." Ang sagot niya dito nagpang abot ang kanilang mga mata sa isa't isa sa tingin niya sinusubukan nitong kilalanin siya. "Ikaw sino ka? naalala mo ba kung anong nangyari sa iyo? kung sino ang pwede namin kontakin?"
Pinutol nito ang kanilang ginagawang pag titigan at tumingin sa malayo mahina itong umiling at mariing pumikit. "Hindi...hindi ko maalala. Wala akong maalala. H-hindi ko maalala kung sino ako sobrang blanko ng isipan ko." Ang naiiyak nitong sagot.
She looks so lost and confused. Para itong mag pa-panic anumang oras.
"The mild head injury has caused her to lose some memories. Mostly ay mga recent memories ang makakalimutan niya, Maybe a year or a decade of his memories prior to having the injury. We call this retrograde amnesia. She may forget face, names and general knowledge onset of amnesia. Don't worry, this is just temporary. Hindi naman severe ang injury niya. She will get her memories back on time." Ang paliwanag nito sa kanila.Muli niyang tinignan ang babaeng nakatulala sa kawalan.
"Are you okay?" Ang mahinahon niyang tanong dito at nag lakad papunta sa tabi nito. Tumingala ito sa kanya at umiling. There was a sad smile on her face.
"Ate angel wag kana po ma sad, si mommy ko po at ako ang bahala sa inyo. Dapat mag pagaling lang po kayo." Lahat sila ay napa tingin sa kanyang anak na naka luhod sa upuan sa tabi ng kama. Kinukosot pa nito ang mata at humihikab pa.
Bahagyang natawa ang estranghero at ngumiti dito bago ginulo ang buhok ng anak. "Thank you baby."
Hindi niya maintindihan ang namumuong inggit sa kanyang puso ng makitang nginitian ng babae ang kanyang anak.
Mahina siyang umubo para mapansin nito. "You don't have to worry about anything aside from recovering and taking care of your health. Like what my daughter said I-i wil.... I mean we are going to take care of you."
Pero sa halip na ngiti ang sagot nito sa kanya, sumimangot pa ito.
"Hindi kaya magagalit ang asawa mo kapag nag desisyon ka ng ganyan?"
Malakas siya ng natawa kahit wala namang nakakatawa sa sinabi nito tinignan siya ng kanyang mga empleyado na para bang nawawala na sa sa katinuan.
"Asawa? Wala akong asawa." Pero pwede namang ikaw.
Hindi niya alam kung saan nang galing ang mga salitang nanatili sa kanyang isipan but it sounds so.....right?
"Oh..."
Inilibot niya ang paningin sa mga empleyado, kaibigan at anak pero kakaibang tingin pa rin ang pinupukol nito sa kanya.
"Hoy Thalia baka gusto mo rin mag pa check-up?"
