Korkmak...

1.2K 87 61
                                    


Yb dün gelecekti ama gelemedi üzgünümmmm çok işim vardı yazamadımm.Bu arada geçmiş doğum günün kutlu olsun.Dün kutlamayı çok isterdim ama kutlayamadım geçmiş doğum gününü içten dileklerimle kutluyorum mutlu yıllar :D @ejderha840 :D ;)


"Galiba senden hoşlanmaya başladım.Sarışın."

Azım iki karış açılmış gözlerim pörtlemiş ona bakıyordum.Beni benden alan yeşil gözlere.Benden hoşlandığını söylemişti.Benden.Benden ya.Hani şu aşka inanmayan kızdan.Şu an kalbim öyle delicesine atıyordu ki.Bunu kelimelerle bile anlatamazdım.Bir kaç dakika boyunca uzun bir sessizlik oldu aramızda.Sonra bu sessizliği birisi bozmalıydı zaten.O da benim telefonum oldu.Susmak bilmeyen telefonum çalmaya başladığında ikimizde telefona odaklanmıştık.Yavaş bir hareketle arka cebimden çıkardım ve açıp kulağıma götürdüm.

''Alo.''

''Efendim anne.''

''Kızım hemen eve gel.Önemli bir konu var konuşmamız gereken.''

''Ne?Neden?Ne oldu?''

''Eve gelince anlatırım.Çabuk gel.'' deyip kapattı telefonu.Ağzım 'o' şeklinde açılmış bön bön bakıyordum.Hayır şurda romantik bir an yaşıyoruz ilaa biri içine edecek yani.Çocuk senden hoşlanıyom dedi ama benim eve gitmem lazım.

''Hıç-kıdık.Benim eve gitmem lazım.''

''Neden?Noldu?''

''Bilmiyorum.Acil eve gitmem gerekiyor.Beni bırakabilir misin?''

''Tabi.Atla hemen.Gidelim.''

Hızlıca arabasına bindik.Hız korkum olduğu için hızlı gitmiyorduk.Gerçi yenmiştim o korkuyu ama yinede azıcık minnacık var.Eve geldiğimizde hızlıca arabadan indim.Hıçkıdık'ta arkamdan inmişti.Kapıyı çaldım.Annem biraz üzgün gözlerle kapıyı açmıştı.Neler oluyor bu evde yha?

''Anne?İyi misin?''

''İyiyim tatlım hadi içeri geçin.''

Başımı sallayıp oturma odasına geçtim.Babam evdeydi.Bu saatte ne işi vardı ki?

''Baba?Burda ne işin var?İşte olman gerekmiyor mu?''

''Astrid.Prensesim otur hadi biraz konuşalım.''

Gidip babamın karşındaki üçlü koltuğa oturdum yanımada Hıçkıdık oturdu.

''Astrid bizim yurtdışına gitmemiz gerekiyor.''

''Ama...Neden?''

''İş için tatlım.'' Diye söze katıldı annem.

''Ama söz vermiştiniz.Tam bir yere alışıyorum siz tekrar taşınıyorsunuz.''

''Bak Astrid bu sefer sadece bir aylığına gideceğiz ve sen burada kalıcaksın.''

''Kendine dikkat edeceksin.Bir sorun olursa hemen arayacaksın ama.'' Diye konuştu annem.

''Bir sorun olursa bizede gelebilir hatta bu bir ay boyunca bizde bile kalabilir.'' Dedi.Söze hiç katılmayan sadece parmaklarıyla oynayan Hıçkıdık.

''Teşekkürler tatlım.Astrid kabul ediyor musun?''

''Başka ne yapabilirm ki?Ne zaman gideceksiniz?''

''Bir buçuk saat sonra uçağımız kalkacak.''

''O kadar erken mi?''

''Üzgünüm.Eşyaları toplamama yardım etmek ister misin?Babanlarda biraz konuşmuş olurlar hem.''

Karanlıktaki IşığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin