You are my Everything

PROLOGUE: Then

"Ms. Robertson and Mr. Montemayor, late na naman kayo!," bulyaw ng Botany Professor nila sa Adam at Alexa na si Mrs. Gil.

Matanda na ang kanilang Professor at tuwing umaga ay yan palagi ang sigaw nito sa kanilang dalawa. Kaya napabuntong hininga na lang si Adam. He's an early bird pero wala siyang magagawa dahil matagal mag-ayos si Alexa kaya palagi silang late. Alexa was also an early bird ngunit palagi itong nagtatagal sa harap ng vanity mirror sa kwarto niya dahil na rin pag-aayos ng make-up at buhok niya lalo na sa kilay niya. She wants to look good and beautiful sa lahat kaya palagi silang nahuhuli sa first period nila dahil na rin sa kaniya.

"We are sorry Maam, we caught in the heavy traffic po kasi," palusot naman ng dalaga na sinabayan ni Adam ng pagtango.

"Okay you may now be seated! Tomorrow, if late na naman kayo ay gumawa na kayo ng sarili niyong classroom because I cannot tolerate your tardiness anymore – and that is my new rule whatever your excuses is," sigaw ng guro sa kanilang dalawa.

Napanguso naman si Alexa at pero as usual ay walang pakialam ito sa banta ng guro nila. Si Adam naman ay tahimik lamang na umupo sa tabi ni Alexa.

Natapos naman agad ang morning classes nila kaya agad na dumiretso na sila Adam at Alexa sa cafeteria kung saan marami na rin ang estudyanteng kumakain. Umupo naman si Alexa sa usual spot nila sa Cafeteria habang si Adam ang nag order para sa pagkain nilang dalawa.

"Adam? Bakit ang tahimik mo naman diyan?," tanong ng dalawa sa kaibigan.

Tiningnan naman ni Adam si Alexa ng seryoso. "Ayaw ko nang malate. Alam mo naman na may pinapatunayan ako kina Daddy," seryosong saad nito.

Napanguso na naman ulit si Alexa. "Sorry na. Sige bukaspromise ko, we will not be late."

Napabuntong hininga si Adam kasi ilang ulit na itong pangako ng dalaga sa kaniya ngunit wala paring nangyayari bukod sa palagi parin silang napapagalitan sa first period nila araw-araw dahil late sila palagi.

Natapos na rin naman agad nila ang class sessions nila sa hapon at sabay sila umuwi.

"How's school Alex?," tanong ng ama ni Alexa.

"Dad, it's Alexa not Alex. Youre making my name as a boy name," umirap pa siya rito na ikinatawa naman ng ama at tatlong nakakatandang kapatid na lalaki. "But school is okay Dad," sagot naman niya sa tanong ng ama matapos niyang umirap.

"You are now really a lady-like and I dont like it. You four grown up so fast," may halong pagtatampo naman na komento ng ama sa kanila.

Their father, Alejandro Robertson, is one of the most well-known business tycoons in the business world. He is very prominent man that she always looks up since then. Kahit ang mga kapatid niyang sila Aleev, Aleck, at Alexander ay mga kilala rin sa business world. Isa sa dahilan kung bakit palaging nanliliit si Alexa sa sarili. She's not intelligent, shes not wise nor strategic. She only has the beauty and the legacy of her name. Ngunit kahit sa business world ay hindi siya kilala ng mga nakakakilala sa ama at mga kapatid niya. Sa isip niya ay baka hindi siya pinapakilala ng mga ito dahil wala siyang napapatunayan sa kanila.

Kinabukasan, ay naghanda ng maaga si Alexa. This time ay tutupad na siya sa pangako. Maayos lang naman pala ang mukha niya kahit walang kolorete o kahit anuman na pampaganda. She's already beautiful. Alas sais palang ng umaga ay hand ana siya at naghihintay na kay Adam. She's all smile while waiting. Ngunit nag alas otso na lamang ay walang Adam na dumating. She called him a lot of times ngunit walang sumasagot kaya nagsisimula na siyang kabahan.

Nagdesisyon siyang mag commute na lamang at dumiretso sa bahay nila Adam.

"Maam Alexa, ikaw pala yan, bati ng kasambahay nila Adam sa kaniya. Mukhang masyado na po kayong huli, nakaalis na si Sir Adam," kanina pang umaga.

"Po?"

"Pumasok na siya sa paaralan niyo, akala koy magkasabay kayo?"

"Ah, salamat po," paki-usap niya kay Aling Lordes na kasamabay nila Adam.

Umuwi na lamang siya at dumiretso sa kwarto niya. Kinabahan pa siya baka anong mangyari kay Adam tapos nasa school na naman pala ito kasi iniwan lamang siya nito sa kadahilanang palagi itong nahuhuli sa klase dahil sa kaniya.

"Hey Princess? Why are you still here? Hindi ka pumasok?," tanong sa kaniya ng Kuya Aleev niya.

Tumango naman siya para tapusin ang usapan. Ayaw niyang malamn ng mga ito ang nangyari dahil overprotective ang mga Kuya niya. Siguradong mapapahamak lamang si Adam. Nagtatampo lang naman siya sa binata at naiintindihan niya naman ito.

SA HAPON AY napagdesisyonan naman ng dalaga na pumasok na lamang dahil kanina pa siya kinukulit ni Aleev kung ano bang nangyari sa kanila ni Adam para hindi siya pumasok. Pagpasok pa lamang niya sa gate ay may biglang humigit sa kaniya at niyakap siya. Sa amoy pa lang ay alam agad ni Alexa na si Adam ito kaya hinayaan niya lang ito at hindi na siya gumawa ng kahit anong galaw.

"Sorry Im sorry I am sorry," bulong ng binata sa bandang tainga niya sabay halik sa buhok niya.

Nang matapos ang yakapan nila ay nginitian naman ng dalaga ang binata na bakas parin ang guilt sa mukha nito.

"Nakakatampo ka. Alam mo bang ang aga kong gumising at nag-ayos para hindi ka lang ma late. Then pumunta ako sa bahay niyo kasi nag-alala ako kung ano na ang nangyari sayo. Pero pumasok ka na pala" nagtatampong saad ni Alexa.

Napabuntong hininga na lamang si Adam sa nalaman mula sa dalaga at saka niyakap itong muli. "I know and I am really sorry, I won't do it again!" bulong niya sa dalaga. "Libre na lang kita ng kahit anong pagkain na gusto mo. Ano game?" pag-imbeta na lamang ni Adam kay Alexa to compensate his fault awhile ago na agad namang sinang-ayonan ng dalaga.

Pagpunta nila sa ice-cream parlor ay agad silang nag order at umupo rin sa bakanteng upuan pagkatapos ng ilang sandali.

"Adam, may sasabihin sana ako sayo.." biglang saad ni Alexa na dahilan para mabaling naman ang pansin ng dalaga sa binata.

"What?" usal naman ng binata.

"Adam, I like you!" diretsong saad ng dalaga sa binata.

"You know that we are friends right?" serysosong tanong ni Adam sa dalaga.