Ιστορίες Από Τα Σεπόλια

1

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι οι νέοι ράπερ είναι άτομα πολύ νεαρά που κουβαλάνε όλον τον ενθουσιασμό και τα λάθη που έχει αυτή η ηλικία. Στα 18 δεν είσαι ο ίδιος που είσαι στα 24 και σίγουρα είσαι πολύ αλλιώτικος στα 35. Όσοι κρίνουν πρέπει να έχουν την υπομονή να δουν πώς θα εξελιχθούν αυτά τα παιδιά.

Ήμουν στο ίδιο σχολείο με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Με τον Κώστα, τον αδερφό του, ήμασταν στην ίδια τάξη. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μου. Τους θυμάμαι να παίζουν συνέχεια μπάσκετ, το βράδυ να πηγαίνουν στις προπονήσεις. Όσα έχουν καταφέρει τους αξίζουν. Δούλεψαν πολύ σκληρά γι' αυτό.

Μεγαλώνοντας σε αυτό το περιβάλλον, με έχουν επηρεάσει πολύ οι ιστορίες που άκουγα. Μικρό με γοήτευαν οι παράνομοι, τους είχα ως πρότυπο, γιατί τους έβλεπα στη γειτονιά με ωραία αμάξια, ωραία ρούχα, ωραία ρολόγια, να κυκλοφορούν με ωραίες κοπέλες, και για ένα παιδί ήταν σαν παράδειγμα του πώς "πρέπει να είναι ένας άντρας". Μου έχουν μείνει όλα αυτά από τότε. Είναι μια ωραία γειτονιά τα Σεπόλια, όπου όλοι οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους, όπως σε κάθε γειτονιά. Δεν είναι γειτονιά που σε αναγκάζει να βγεις σκληρός. Υπάρχουν παιδιά που δουλεύουν delivery, παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο, το τι θα γίνεις είναι θέμα επιλογών, ξεκάθαρα.

Ως παιδί ασχολήθηκα με την μπάλα, μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο, αλλά είχα ένα πρόβλημα στο γόνατο και σταμάτησα. Μετά άρχισα το κάπνισμα, έκανα διαφορετικές παρέες και έφυγε τελείως το μικρόβιο για τα σπορ. Μέχρι πριν από δύο χρόνια ήθελα να γίνω επιτυχημένος επιχειρηματίας. Η μουσική μού άρεσε από πολύ μικρός. Πριν μετακομίσουμε στην Αθήνα άκουγα ραπ στο MTV. Η μάνα μου άκουγε ραπ από πάντα, οπότε υπήρχε στο σπίτι, όπως και το R&B, ο Μάικλ Τζάκσον. Έτσι είχα κι εγώ σχέση με τη μουσική.

ΡAΠ ΕΙΧΑ δοκιμάσει να γράψω από το δημοτικό, αλλά ποτέ στα σοβαρά. Μάθαινα πάντα τους στίχους όποιου τραγουδιού μού άρεσε, στα ελληνικά ή στα αγγλικά, άκουγα πολύ Going Through, ZN, σιγά-σιγά, όμως, έσβηνε το όνειρο, γιατί απογοητευόμουν από τους καλλιτέχνες.

Το 2017 γνώρισα τον Scar και τον Casino, τους Young Montanas, μπήκα σε ένα βιντεοκλίπ τους και όλοι μου έλεγαν "γράφεις καλά στην κάμερα, σου πάει, γιατί δεν ασχολείσαι;". Άρχισα να το σκέφτομαι σοβαρά κι έκανα άλλη μια προσπάθεια στο ραπ.

Η πρώτη φορά που ηχογράφησα ήταν το καλοκαίρι του 2018, στο σπίτι του Mente Fuerte, ένα κομμάτι που δεν βγήκε ποτέ, αλλά εκεί κατάλαβα ότι εδώ είμαστε, αυτό είναι για μένα. Μου αρέσει να είμαι μπροστά στο μικρόφωνο, ένιωσα ότι έχω πράγματα να πω. Μέχρι τότε είχα γράψει κάποια κομμάτια, στίχους, αλλά από κει κι ύστερα άρχισα να γράφω σχεδόν κάθε μέρα. Τον Απρίλιο του '19 έβγαλα το πρώτο μου κλιπ. Είχα πολλή αυτοπεποίθηση, δεν ήξερα πώς θα εξελιχθούν ακριβώς τα πράγματα, δεν ήξερα ότι θα γίνουν ακριβώς έτσι, αλλά ήξερα ότι κάνω κάτι που αξίζει.

Γνωρίστηκα με τον Mad Clip το '18, όταν γυρνούσε ένα κλιπ, το "Λώρα", που ήταν πολλοί μέσα. Τον Φεβρουάριο του '20 μου έστειλε μήνυμα να βρεθούμε σε ένα live του στο Περιστέρι, μιλήσαμε, μου εξήγησε ότι η Capital δεν είναι απλώς ένα label, είναι οικογένεια, και τα βρήκαμε. Μετά βρεθήκαμε με τους υπόλοιπους, με τον Light, με τον Skive, με τον FY, στην πολυπλατινένια απονομή για την Capital και την Panik που έγινε σε ξενοδοχείο στο Σύνταγμα, γνωριστήκαμε.

Κάναμε δύο κομμάτια εγώ και ο Scar με τον Skive και μέσα από αυτά τα sessions είδαμε ότι ταιριάζουμε. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που δουλεύει ο Skive, είναι πολύ εργατικός, έχει αυτί, κοζάρει, δεν θέλει να φύγει από του στούντιο χωρίς να έχει κάτι ολοκληρωμένο. Έτσι είμαι κι εγώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν έχω βγάλει μια καλή δουλειά.