Two Ghosts [L.S]

-1- Solan Aşkın Başlangıcı

Harry:Onu kırmak istemiyorum. Bunu benim için, onu kırmadan söyleyemez misin? Dostun için bunu yapamaz mısın?
Niall güldü ve "Hayır, yapmam. Dostum için diğer bir dostumu üzmeyi düşünmüyorum. Bunu bir iyilik olarak görmüyorum." dedi. Harry son bir kez derin bir nefes aldı ve "Peki, tamam. Yine de teşekkür ederim." diyip Louis ile beraber yaşadığı eve gitmek için kapıya doğru yürümeye başladı. Niall, onu durdurdu ve "Senin mutluluğun için Louis'i üzemem. Bunu yapamam."dedi. Harry gülücük bile denmeyecek bir şekilde tebessüm etti ve evden çıktı.

Harry ve Louis 8 senedir evlilerdi fakat Harry bu evlilikten sıkılmıştı. Bir an önce evlilikten ve Louis'den kurtulmak istiyordu. Louis'nin yaptığı her şey gözüne batıyordu. Konuşması, gülüşü, yürüyüşü... yani hemen hemen her şeyine gıcık kapıyordu. Eskiden Louis okuldan eve gelir ve tüm gününü heyecanlı bir şekilde anlatırdı, Harry buna bayılırdı. Mezun olunca büyük bir şirkette iş buldu ve orada çalışmaya başladı. Bir zaman sonra Harry iş yerine ziyarete gidince Louis'i patronundan kıskanmaya başladı. Louis başarılı biriydi ve patronu Zayn, onun iyi yerlere gelmesini istiyordu. Fakat bu durum Harry yüzünden gerçekleşmedi. Kıskançlık krizleri artmaya devam etti ve Harry, Louis'e işten ayrılmasını istediğini söyledi. Ne yazık ki Louis kabul etti. Ama iyi bir dost kazanmıştı. Yani Zayn'i kazanmıştı. Harry yüzünden fazla görüşemeseler bile birbirlerinin varlığı yetiyordu.

Eve doğru yürürken bir yandan da eve varınca ondan nasıl uzaklaşacağını ve hatta kurtulacağını düşünüyordu.

Bir sürü konuşma ve açıklama
düşünürken eve vardığını fark etti. Eve girince Louis'i görmediği için mutlu oldu. Evde olmadığını düşündü. Fakat mutfaktan "Hazza" diye bağıran eşinin varlığını fark edince somurtmaya devam etti. Harry montunu çıkarırken Louis hemen yanında belirdi. Ona sarıldı ve öptü. Yalnız bir şey fark etti... Harry bunların hiçbirine karşılık vermedi. Harry ondan ayrıldı ve salona geçti. Louis, onun yorgun bir gün geçirdiğini düşünmeye başladı. Louis, ona doğru ilerledi ve "Bir sorun mu var?" dedi. Harry cevap vermek yerine göz devirdi ve "Evet, sorun sesin." dedi. Louis bunu duydu ama duymamazlıktan geldi. Louis sorunun ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. 'Çok soru sorarsam onu darlarım ama sormadan da ne olduğunu anlayamıyorum.' diye düşünüyordu. Şansını deneyip tekrar sormayı planladı. Harry'nin boynuna sarıldı ve "Neyin var,tatlım. Yorgun bir gün mü geçirdin? İş yerinde seni yordular mı?" dedi.
Harry derin bir nefes aldı ve "Hayır, kimse beni yormadı." dedi. Louis'nin kollarından kurtulup, "Yorgun hissediyorum. Sorgun bittiyse uyumak istiyorum." dedi.
Louis neye uğradığını şaşırdı ve sadece başını salladı. "Bir de 'çalışırken yoruluyor musun' diyor. Sen çalışmıyorsunki, nerden bileceksin" Louis bunu da duymamazlıktan geldi. Harry'nin kalktığı koltuğa kendi oturdu ve az önce yaşananların ne olduğunu anlamaya çalıştı.
Sadece yorgun... evet, yorgun... Yorgun olduğu için böyle davranıyor. Yarın özür dileyecek ve kendini affettirecek.

Louis orada öylece oturup kaç saat düşündüğünü bilmiyordu. Kafasını kaldırıp saate baktığında çok geç olduğunu fark etti. Kalktı ve çekinerek yatak odasına ilerlemeye başladı. Yavaş bir şekilde kapıyı açıp Harry'i kontrol etti. Sonra bu yaptığının büyük bir saçmalık olduğunu fark edince odaya direkt girdi. Üstünü değiştirdikten sonra yatağa geçti. Tam yatağa girdiği sırada, Harry arkasını döndü. Louis derin bir nefes aldı ve o da arkasını döndü. Burunlarından soluyarak uykuya daldılar.

Sabah olunca Louis kalktı, yanına baktı ve Harry'nin olmadığını gördü. Morali bozuldu. Üstünü değiştirip odadan çıktı. Salona geçip etrafına bakındı. Harry yine evde değildi. Son zamanlar da Harry hep erken çıkıyor ve geç geliyordu. Louis bunu dile getirince yorgun olduğunu ve uyumak istediğini söylüyordu. Bu günlerdir tekrarlanıyordu. Louis, bunun nereye varacağını korkarak düşünüyordu.
Yine oturup düşüncelere daldığını fark edince kalkıp mutfağa doğru ilerlemeye başladı. Komidinin üzerinde eski, şirin fotoğraflarını görünce duraksadı.